Ohabolana 1
1 O razan-tsaontsi’ i Selomò ana’ i Davide, mpanjaka’ Israeleo:
Parabolae Salomonis, filii David, regis Israel.
2 Haharendrehañe ty hihitse naho ty anatse; hahafohinañe o saontsy minday hilàlao,
Ad sciendam sapientiam, et disciplinam:
3 hañanarañe filieram-batañe, havañonañe, zaka-to, naho tsy firihiañe,
ad intelligenda verba prudentiae: et suscipiendam eruditionem doctrinae, iustitiam, et iudicium, et aequitatem:
4 haringatañe amy trentrañey, hampahihitse naho hampahilala o tora’eo;
ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia, et intellectus.
5 hijanjiña’e ty mahihitse hanompea’e hilala, le ho verèñe an-kihitse ty maharendreke,
Audiens sapiens, sapientior erit: et intelligens, gubernacula possidebit.
6 hahavaky o hatòm-bolañeo, naho o fandrazañañeo, ty enta’ o mahihitseo vaho o razan-tsaontsi’eo.
Animadvertet parabolam, et interpretationem, verba sapientum, et aenigmata eorum.
7 Ty fañeveñañ’am’ Iehovà ro fifotoran-kilala, fe malain-kihitse naho anatse ty gege.
Timor Domini principium sapientiae. Sapientiam, atque doctrinam stulti despiciunt.
8 O anake, tsendreño, ty fameren-drae’o, naho ko ado’o ty fañòhan-drene’o;
Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuae:
9 Ie firavahañe soa an-doha’o eo vaho hareañe am-bozo’o eo.
ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.
10 O anake, ihe edrè’ o tsivokatseo, ko miantoke.
Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.
11 Ie manao ty hoe: Antao hindre ama’ay; antao hivoñon-dio, hiambotrak’ am’ondaty mahitio tsy aman-tali’ey;
Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini, abscondamus tendiculas contra insontem frustra:
12 hagodran-tika veloñe iareo manahake i kiboriy, ty vata’e iaby, hambañe amo mivariñe an-kòak’ aoo; (Sheol h7585)
deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum. (Sheol h7585)
13 Hahaisake ze atao vara soa, hañatsafan-draha kinopake amo akiban-tikañeo;
Omnem pretiosam substantiam reperiemus, implebimus domos nostras spoliis.
14 Mipiteha ama’ay arè, sindre hitraok’ an-koroñe raike.—
Sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum.
15 O anake, tsy iharoan-dia iereo, kalaño ty tombo’o tsy ho ami’ty lala’ iareo;
Fili mi, ne ambules cum eis, prohibe pedem tuum a semitis eorum.
16 fa milay mb’an-katsivokaram-b’eo o tombo’ iareo malisa hampiori-dioo.
Pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.
17 Toe tsy vente’e ty amohàm-pandrike ambane’ ty masom-boroñe eo!
Frustra autem iacitur rete ante oculos pennatorum.
18 fe o liom-bata’eo ty iampira’ iareo, ty fiai’iareo avao ty amandroña’iareo.
Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.
19 Izay ty sata’ o mpitavam-bara am-patiti’eo, asinta’e ty fiai’ i mitañ’ aze’ey.
Sic semitae omnis avari, animas possidentium rapiunt.
20 Mikok’ an-dalambey eo t’i Hihitse; poñafe’e an-tameañe ey i fiarañanaña’ey.
Sapientia foris praedicat, in plateis dat vocem suam:
21 Mikaik’ ami’ty fangovovoha’ondatio, mametse saontsy an-dalam-pizilihañ’an-drova eo:
in capite turbarum clamitat, in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:
22 Pak’ombia ry seretseo ty mbe ho tea’o ty firoerano’o? naho mbe hifale ami’ty famokafoka’e o mpanivetiveo, vaho mbe halain-kilala o gegeo?
Usquequo parvuli diligitis infantiam, et stulti ea, quae sibi sunt noxia, cupient, et imprudentes odibunt scientiam?
23 Mibaliha ty amy fañendahakoy, Hadoako ama’ areo ty añ’ovako ao; hampahafohineko anahareo o entakoo.
Convertimini ad correptionem meam: en proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.
24 Amy te nikoike iraho, f’ie nifoneñe; nahitiko ty tañako, fe leo raike tsy nañaoñe,
Quia vocavi, et renuistis: extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret.
25 fonga nifarie’ areo o fañerekoo, vaho niambohoa’ areo o endakoo,
Despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.
26 Aa le izaho ka ty hiankahake ami’ty hankà’areo, vaho ho kizaheko t’ie mianifañe,
Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo, cum vobis id, quod timebatis, advenerit.
27 ie vovoa’ ty havorombeloñe hoe te tiobey, naho iambovoa’ ty hankàñe manahake te talio, ie iambotraha’ ty haloviloviañe naho ty halonjerañe,
Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit: quando venerit super vos tribulatio, et angustia:
28 Hikaik’ ahy amy zao iereo fe hamoeako hitsoek’ ahy fa tsy hahaoniñe.
Tunc invocabunt me, et non exaudiam: mane consurgent, et non invenient me:
29 Amy t’ie nalain-kilala, tsy nijoboñe ty fañeveñañe am’ Iehovà,
eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,
30 nitambolitritrie’ iereo ty fañerèko, vaho tsinambolitio’ iereo o fitrevokoo,
nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universae correptioni meae.
31 Aa le hagedra’ iareo ty voka’ o sata’ iareoo, naho ho etsa-kilily,
Comedent igitur fructus viae suae, suisque consiliis saturabuntur.
32 Ie mañoho-doza amo trentrañeo t’ie miamboho, naho mandrotsake o dagolao t’ie midada.
Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.
33 Fe ho soa fimoneñe ty mitsendreñe ahiko vaho hiaiñ’añ’oleñañe, tsy ho hemban-kankàñe.
Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.
