Ohabolana 8

1 Tsy mikoike hao ty hihitse, tsy mañonjom-piarañanañañe hao ty hilala?

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

2 An-kaboañe ey, añ’olon-dalañe eo, am-pitsileañe eo ty ijohaña’e;

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

3 añ’ilan-dalam-bein-tsariran-drova eo ami’ty fiziliha’ o lalam-beio ty ikoha’e ty hoe:

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

4 Ry ondatio, ikanjiako, ty feoko mb’amo ana’ ondatio.

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

5 Ry trentrañeo, mioha hakarafitoañe; naho, ry seretseo, mandrendreha an-troke.

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

6 Mitsanoña hitaroñako raha aman-kasiñe; vaho hañakatse volam-bantañe kanao misokake o soñikoo;

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

7 Hivolan-katò ty vavako; fa tiva amo soñikoo o haratiañeo.

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

8 Songa mahity o entam-bavakoo, tsy ama’e ty mikeloke ndra mengoke.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

9 Ie vantañe amy mahihitsey vaho mahity ami’ty maha-onin-kilala.

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

10 Rambeso o fañòhakoo, fa tsy volafoty; naho ty hilala fa tsy volamena nitsoheñe;

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

11 Fa lombolombo’ o hangeo ty hihitse, vaho tsy eo ty salalaeñe mañirinkiriñ’aze.

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

12 Izaho, hihitse, ro miharo-toboke ami’ty filieram-batañe, vaho manjo hilala naho fitalifirañe.

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

13 Malain-karatiañe ty fañeveñañe am’ Iehovà. hejeko ty firengeañe, ty fibohabohañe, ty satan-karatiañe, naho ty vava mitera.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

14 Amako ty fanoroañe, naho ty hihitse do’e, Izaho o hilalao; ahy o haozarañeo.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

15 Izaho ty ifehea’ o mpanjakao, naho anoa’ o mpifeheo lily vantañe.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

16 Izaho ty ifeleha’ o mpifelekeo naho o roandriañeo, ze hene mpizaka-to.

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

17 Kokoako ze mikoko ahiko, naho handrèndrek’ ahy ze mitsoek’ ahy.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

18 Rekets’ amako ty vara naho ty asiñe; hanàñañe tsy modo naho havañonañe.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

19 Soa te amo volamenao ty havokarako eka ndra volamena ki’e, vaho ambone’ ty volafoty jinoboñe o firegoregoakoo.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

20 Manjotik’ an-dalam-bantan-draho, añivo o oloñolon-kavantañañeo,

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

21 hampandovàko vara o mpikoko ahio, naho hatseheko o kipondi’ iareoo.

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

22 Tsinene’ Iehovà raho ho fifotoran-dala’e, ty valoham-pitoloña’e haehae zay.

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

23 Tsietoimoneke izay ty nañorizañ’ ahiko, tam-baloha’ey, taolo te nioreñe ty tane toy.

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

24 Ie mboe tsy teo o lalekeo ty niterahañ’ ahy, ie mboe tsy nidoadoañan-drano o loharanoo.

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

25 Ie mboe tsy nipetake o vohitseo, taolo o tambohoo, te naterake;

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

26 Ie mboe tsy niforoñe’e ty tane toy naho o hivokeo, ndra ty deboke valoha’ ty tane toy.

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

27 Ie nampijadoñe o likerañeo, teo iraho, Ie nanokitse ty bontoly ami’ty tarehe’ i lalekey eñe,

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

28 Ie natobe’e an-toe’e ey o likerañ’ amboneo, naho nampitosire’e o loha-rano’ i làlekeio.

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

29 Ie nifahera’e i riakey, tsy handilara’ o ranoo i nandilia’ey; ie tinendre’e o faha-ty tane toio,

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

30 Le nirekets’ ama’e iraho fa natokisañe, naho nampifaleako lomoñandro, nainai’e nirebek’ aolo’e.

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

31 Nihisa an-tanem-pimoneña’e vaho nahaehak’ ahy o ana’ ondatio.

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

32 Ie amy zao, ry anake, mitsendreña ahy: Haha ze mañorike o lalakoo.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

33 Mitsanoña fañòhañe naho mahihira, vaho ko mifoneñe.

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

34 Haha t’indaty mitsendreñe ahy, ty misary nainai’e an-dalam-beiko eo mandiñe an-dahin-dalako eo.

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

35 Ze tendrek’ ahiko tendre-kaveloñe, vaho tolora’ Iehovà fañisohañe;

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

36 Fe ze losotse ahy mijoy vatañe; fonga mikoko havilasy ze malaiñe ahy.

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.