< Ohabolana 28 >

1 Mibotatsake ty tsivokatse, ndra te tsy horidañeñe, fe mahafiato hoe liona tora’e o vañoñeo.
Fugit impius nemine persequente; justus autem, quasi leo confidens, absque terrore erit.
2 Kanao miola ty tane, maro ty mpifele’e fe mahatam-pahendre’e t’indaty mahilala naho maharendreke,
Propter peccata terræ multi principes ejus; et propter hominis sapientiam, et horum scientiam quæ dicuntur, vita ducis longior erit.
3 T’indaty rarake mamorekeke ty poi’e, le hoe oram-bey tsy manisa hane.
Vir pauper calumnians pauperes similis est imbri vehementi in quo paratur fames.
4 Tsiririe’ o tsereheñeo ty mifary Hàke, f’ie atreatrè’ ty mahatàn-Kake.
Qui derelinquunt legem laudant impium; qui custodiunt, succenduntur contra eum.
5 Tsy apota’ o ratio ty hatò, f’ie kila fohi’ ty mitsoeke Iehovà.
Viri mali non cogitant judicium; qui autem inquirunt Dominum animadvertunt omnia.
6 Hàmake te rarake mañavelo an-kavantañañe, ta te mpañefoefo mengok’ an-tsata.
Melior est pauper ambulans in simplicitate sua quam dives in pravis itineribus.
7 Mahatan-Kàke ty anake mahihitse, fe manalatse an-drae’e ty mirañetse amy mahake.
Qui custodit legem filius sapiens est; qui autem comessatores pascit confundit patrem suum.
8 Ty mampitombo vara ami’ty fañonjona’e ty anam-bola angala’e ro manontoñe aze ho ami’ty miferenaiñe amo rarakeo.
Qui coacervat divitias usuris et fœnore, liberali in pauperes congregat eas.
9 I mitan-tsofy tsy hitsanoña’e Hake, tiva ka ty fisolohoa’e.
Qui declinat aures suas ne audiat legem, oratio ejus erit execrabilis.
10 Hijoñe an-davake hinali’e ao avao ty mampandifike o vantañeo mb’an-dalan-karatiam-beo, fe ho soa lova o vañoñeo.
Qui decipit justos in via mala, in interitu suo corruet, et simplices possidebunt bona ejus.
11 Mahihitse am-pihaino’e ty mpañaleale, fe mahatsikarak’ aze ty rarake mahilala.
Sapiens sibi videtur vir dives; pauper autem prudens scrutabitur eum.
12 Ipoñafen-drebeke te mandreketse ty vañoñe, fe mikafikafitse ondatio naho miongake ty lo-tsereke.
In exsultatione justorum multa gloria est; regnantibus impiis, ruinæ hominum.
13 Tsy hiraorao ty mañetake ty fiolà’e, fe ho tretrèzeñe ty misoloho naho mifoneñe.
Qui abscondit scelera sua non dirigetur; qui autem confessus fuerit et reliquerit ea, misericordiam consequetur.
14 Haha t’indaty mitampompotse, fa hihotrak’ an-karatiañe ty gañe añ’arofo.
Beatus homo qui semper est pavidus; qui vero mentis est duræ corruet in malum.
15 Manahake ty fitrè’ i lionay naho i dobe mihitrihitry, ty mpifehe lo-tserek’ am’ondaty rarakeo.
Leo rugiens et ursus esuriens, princeps impius super populum pauperem.
16 Po-hilala ty mpifehe mamorekeke, fe ho lava-havelo ty malaim-bara tsy mahity.
Dux indigens prudentia multos opprimet per calumniam; qui autem odit avaritiam, longi fient dies ejus.
17 Hahitrike mb’an-koboñe ao ty mivave lio-màliñe, tsy eo ty hañimb’aze.
Hominem qui calumniatur animæ sanguinem, si usque ad lacum fugerit, nemo sustinet.
18 Ho rombaheñe ty mañavelo an-kalio-tahiñe, fe hikorovoke aniany ty mañorike lala-mengoke.
Qui ambulat simpliciter salvus erit; qui perversis graditur viis concidet semel.
19 Ho enen-kaneñe ty miava ty tane’e, fe hizò hararahañe ty mpañeañe hakoahañe.
Qui operatur terram suam satiabitur panibus; qui autem sectatur otium replebitur egestate.
20 Ho soa tata t’indaty migahiñe, fe tsy ho po-lafa ty mihepakepake ho mpitsikafo.
Vir fidelis multum laudabitur; qui autem festinat ditari non erit innocens.
21 Tsy soa ty mirihy, naho mete hampandilatse ondaty ty mofo pila’e.
Qui cognoscit in judicio faciem non bene facit; iste et pro buccella panis deserit veritatem.
22 Mpañeam-bara ty ama’ maso-migioke, fe tsy rendre’e te hiambotraha’ ty hararahañe.
Vir qui festinat ditari, et aliis invidet, ignorat quod egestas superveniet ei.
23 Hanjo fañisohañe am-para’e ty mañendake ondaty, mandikoatse ty mpanao kabeake am-pameleke.
Qui corripit hominem gratiam postea inveniet apud eum, magis quam ille qui per linguæ blandimenta decipit.
24 Ze mampikametse aman-drae’e ndra aman-drene’e vaho manao ty hoe: Tsy fiolàñe izay; ro mpiami’ ty mpijoy.
Qui subtrahit aliquid a patre suo et a matre, et dicit hoc non esse peccatum, particeps homicidæ est.
25 Mpitrobo fitrabihañe ty mpitrotroaboke, fe miraorao ze miato am’ Iehovà.
Qui se jactat et dilatat, jurgia concitat; qui vero sperat in Domino sanabitur.
26 Minè ty miato aman-tro’e, fe haha ty mañavelo an-kihitse.
Qui confidit in corde suo stultus est; qui autem graditur sapienter, ipse salvabitur.
27 Ho tampe-draha-irieñe ty mamahañe o rarakeo, fe hizò fatse maro ty mikipe maso.
Qui dat pauperi non indigebit; qui despicit deprecantem sustinebit penuriam.
28 Ie mitroatse o lo-tserekeo, mietake ondatio; fa ie mihomake, le mihavelo o vañoñeo.
Cum surrexerint impii, abscondentur homines; cum illi perierint, multiplicabuntur justi.

< Ohabolana 28 >