< Ohabolana 22 >
1 Paiaeñe mandikoatse ty vara jabajaba ty añarañe soa, vaho ambone’ ty volafoty naho ty volamena ty fañisohañe.
Melius est nomen bonum, quam divitiæ multæ: super argentum et aurum, gratia bona.
2 Ty ihambaña’ ty mpañefoefo naho ty rarake: songa sata’ Iehovà Andrianamboatse.
Dives, et pauper obviaverunt sibi: utriusque operator est Dominus.
3 Mizò hankañe ty maharendreke vaho mipalitse, fe misorok’ avao ty seretse vaho liloveñe.
Callidus vidit malum, et abscondit se: innocens pertransiit, et afflictus est damno.
4 Ty tambem-piambaneañe naho ty fañeveñañe am’ Iehovà, ro vara naho hasiñe vaho haveloñe.
Finis modestiæ timor Domini, divitiæ et gloria et vita.
5 An-dala’ ty mengoke ty fatike naho ty fandrike; ihankaña’ ty mahambem-piaiñe.
Arma et gladii in via perversi: custos autem animæ suæ longe recedit ab eis.
6 Anaro ty ajaja ty lala’ homba’e, le tsy handriha’e te bey.
Proverbium est: Adolescens iuxta viam suam, etiam cum senuerit, non recedet ab ea.
7 Fehè’ ty mpañaleale ty rarake, ondevo’ ty mampisongo ty mpisongo.
Dives pauperibus imperat: et qui accipit mutuum, servus est fœnerantis.
8 Handrofotse haemberañe ty mitongy hatsivokarañe, vaho hipoke ty kobain-kaboseha’e.
Qui seminat iniquitatem, metet mala, et virga iræ suæ consummabitur.
9 Soa tata ty matarike, amy te andiva’e mahakama ty rarake.
Qui pronus est ad misericordiam, benedicetur: de panibus enim suis dedit pauperi. Victoriam et honorem acquiret qui dat munera: animam autem aufert accipientium.
10 Soiho añe o mpañìnjeo, le hibioñe ty mah’ankoheke; hijihetse ka ty sotasota naho inje.
Eiice derisorem, et exibit cum eo iurgium, cessabuntque causæ et contumeliæ.
11 Rañe’ ty mpanjàka ty mpikoko arofo-malio vaho rei-tave ty saontsi’e.
Qui diligit cordis munditiam, propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem.
12 Mihaja hilala o fihaino’ Iehovào, fe havalintsingora’e ty fivola’ o mpamañahio.
Oculi Domini custodiunt scientiam: et supplantantur verba iniqui.
13 Hoe ty votro: Liona ty alafe ao! havetra’e an-dalañe ey iraho.
Dicit piger: Leo est foris, in medio platearum occidendus sum.
14 Kadaha laleke ty vava’ i tsimirirañey; mihotrak’ ao ze iviñera’ Iehovà.
Fovea profunda, os alienæ: cui iratus est Dominus, incidet in eam.
15 Mifehefehe an-tro’ ty ajalahy ao ty hagegeañe, f’ie anoe’ ty kobaim-pandilovañe soike.
Stultitia colligata est in corde pueri, et virga disciplinæ fugabit eam.
16 Songa mahararake ty famorekekeañe o rarakeo hanontonan-teña, naho ty fanolorañe ami’ty mpañaleale.
Qui calumniatur pauperem, ut augeat divitias suas, dabit ipse ditiori, et egebit.
17 Atokilaño ty ravembia’o naho janjiño ty fitaro’ o mahihitseo; vaho itsakoreo o fañòhakoo,
Inclina aurem tuam, et audi verba sapientium: appone autem cor ad doctrinam meam.
18 Toe mahasoa azo te hampireketa’o, soa t’ie ho veka’e am-pivimbi’o.
quæ pulchra erit tibi, cum servaveris eam in ventre tuo, et redundabit in labiis tuis:
19 Soa te hatokisa’o t’Iehovà, ty nampaharendrehako azo anindroany, eka ihe ‘nio!
Ut sit in Domino fiducia tua, unde et ostendi eam tibi hodie.
20 Tsy fa nanokirako famereañe naho fampandrendrehañe telopolo?
Ecce descripsi eam tibi tripliciter, in cogitationibus et scientia:
21 hampalangesañe ama’o ty hiti’e naho ty hatò, hahatoiña’o an-katò ty nañirak’azo.
ut ostenderem tibi firmitatem, et eloquia veritatis, respondere ex his illis, qui miserunt te.
22 Ko kamere’o o rarakeo amy te poie, ko demohe’o an-dalambey eo ty mpisotry;
Non facias violentiam pauperi, quia pauper est: neque conteras egenum in porta:
23 fa mihalaly ho a iareo t’Iehovà; vaho ho tavane’e ty fiai’ ze mitavañe am’iereo.
quia iudicabit Dominus causam eius, et configet eos, qui confixerunt animam eius.
24 Ko mirañetse amo mandoviakeo, vaho ko mirekets’amy t’indaty miforoforo.
Noli esse amicus homini iracundo, neque ambules cum viro furioso:
25 kera ho zatse o sata’eo, vaho hifehefehe am-pandrik’ ao ty fiai’o.
ne forte discas semitas eius, et sumas scandalum animæ tuæ.
26 Ko mpiamo mpanò-tañañe ndra miantoke mpisongoo.
Noli esse cum his, qui defigunt manus suas, et qui vades se offerunt pro debitis:
27 Naho tsy ama’o ty hañavaha’o aze, akore te hasinto’e i tihy ambane’oy?
si enim non habes unde restituas, quid causæ est ut tollat operimentum de cubili tuo?
28 Ko avi’o ty vorovoro haehae najadon-droae’oo,
Ne transgrediaris terminos antiquos, quos posuerunt patres tui.
29 Mahaoniñe ondaty mavitrike am-pitoloña’e hao irehe? ho mpitorom-panjàka re, tsy hijohañe aolo’ o tsotrao.
Vidisti virum velocem in opere suo? coram regibus stabit, nec erit ante ignobiles.