Ohabolana 21
1 Hoe kadahan-drano am-pità’ Iehovà ty arofo’ i mpanjakay; tehafe’e an-tsatri’e.
Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud.
2 Mahity am-pihaino’ ondaty o sata’eo; fe Mpandanja arofo t’Iehovà.
Omnis via viri recta sibi videtur: appendit autem corda Dominus.
3 No’ Iehovà ambone’ ty soroñe ty havañonañe naho ty hatò.
Facere misericordiam et iudicium, magis placet Domino quam victimæ.
4 Fihaino mievoñevoñe naho arofo miebotse: ro failo’ o lo-tserekeo—hakeo izay.
Exaltatio oculorum est dilatatio cordis: lucerna impiorum peccatum.
5 Minday havokarañe ty fisafiri’ o mavitrikeo; fe mitarike mb’am-pilàñe ty fanaentàeñañe.
Cogitationes robusti semper in abundantia: omnis autem piger semper in egestate est.
6 Ty ahazoam-bara am-pamelem-pandañitse le evoñe mihelañe mb’am-pikoromahañe.
Qui congregat thesauros lingua mendacii, vanus et excors est, et impingetur ad laqueos mortis.
7 Ho kozozoteñe añe o lo-tserekeo ty amo fijoia’eo, fa ifoneña’ iareo ty tsy hanao ty hiti’e.
Rapinæ impiorum detrahent eos, quia noluerunt facere iudicium.
8 Mikelokeloke ty lala’ ondaty mengoke; fe mahity ty fitoloña’ ty malio añ’arofo.
Perversa via viri, aliena est: qui autem mundus est, rectum opus eius.
9 Hàmake te mitoboke an-kotson-tapenak’ ao, ta te miharo akiba aman-drakemba tea-trabike.
Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi.
10 Mipay haratiañe ty tro’ i tsivokatsey, fa tsy mahaonin-tretrè am-pihaino’e ty rañe’e.
Anima impii desiderat malum, non miserebitur proximo suo.
11 Ie lafañe ty mpañìnje, mihamahihitse t’ie trentrañe, ie anareñe ty mahihitse, mitombo ty hilala’e.
Mulctato pestilente sapientior erit parvulus: et si sectetur sapientem, sumet scientiam.
12 Misamba ty akiba’ i lo-tserekey ty vantañe; avari’e mb’am-piantoañe i tsivokatsey.
Excogitat iustus de domo impii, ut detrahat impios a malo.
13 I manjenjen-dravembia ami’ty fitoreo’ o rarakeo, ty mbe hikaike fe tsy ho toiñeñe.
Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur.
14 Fañanintsin-kaviñerañe ty ravoravo añ’etake, naho filoa-tiñake ty vokàñe añ’araña ao.
Munus absconditum extinguit iras: et donum in sinu indignationem maximam.
15 Ie anoeñe ty hatò, ehake o vañoñeo, fe mangebahebake o mpikitroke haratiañeo.
Gaudium iusto est facere iudicium: et pavor operantibus iniquitatem.
16 Hitofa am-pivorian-dolo ao t’indaty mandrike amy lalan-kilalay.
Vir, qui erraverit a via doctrinæ, in cœtu gigantum commorabitur.
17 H’ondaty poi’e ty mpitea haravoañe; tsy ho mpañaleale ty mpikoko divay naho menake.
Qui diligit epulas, in egestate erit: qui amat vinum, et pinguia, non ditabitur.
18 Vilin’ai’ ty vantañe ty tsivokatse, le tsoa’ ty vañoñe ty mpamañahy.
Pro iusto datur impius: et pro rectis iniquus.
19 Hàmake t’ie mimoneñe an-dratraratra añe, ta t’ie miharo aman-drakemba mandietse naho mora boseke.
Melius est habitare in terra deserta, quam cum muliere rixosa et iracunda.
20 Mihaja añ’anjomba’ o mahihitseo ty vara sarotse naho ty menake; fe abotse’ ty dagola o azeo.
Thesaurus desiderabilis, et oleum in habitaculo iusti: et imprudens homo dissipabit illud.
21 Manjo haveloñe naho havañonañe vaho hasiñe ty mitoha havantañañe naho fiferenaiñañe.
Qui sequitur iustitiam et misericordiam, inveniet vitam, iustitiam, et gloriam.
22 Mitroatse an-drovam-panalolahy ty mahihitse, vaho arotsa’e ty hafatrarañe niatoa’e.
Civitatem fortium ascendit sapiens, et destruxit robur fiduciæ eius.
23 Mitan-ty fiai’e tsy ho am-poheke ty mahambeñe falie naho fameleke.
Qui custodit os suum, et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam.
24 Manivetive ty añara’e avao ty mpirohake naho mpievoñevoñe; ie mitoloñe am-pitrotroaboha’e.
Superbus et arrogans vocatur indoctus, qui in ira operatur superbiam.
25 Mañe-doza amy tembo ty fañiria’e, amy te tsy mete mitoloñe o taña’eo.
Desideria occidunt pigrum: noluerunt enim quidquam manus eius operari:
26 Hadrao lomoñandro ty lahiaga, fe matarike ty vantañe, tsy mangazoñe.
tota die concupiscit et desiderat: qui autem iustus est, tribuet, et non cessabit.
27 Tiva ty fisoroña’ o tsivokatseo; àntsake te engae’e miharo kinia.
Hostiæ impiorum abominabiles, quia offeruntur ex scelere.
28 Hikenkañe ty mpitalily vìlañe, fe mitolom-pitaroñe ty mañaoñe.
Testis mendax peribit: vir obediens loquetur victoriam.
29 Manao tarehe mahavany ty rati-tsereke, fe itsakorea’ ty vantañe ty hombà’e.
Vir impius procaciter obfirmat vultum suum: qui autem rectus est, corrigit viam suam.
30 Tsy eo ty hihitse, ndra ty faharendrehañe, ndra ty safiry mahafiatreatre am’Iehovà.
Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.
31 Hentseñeñe ho ami’ty androm-pihotakotahañe ty soavala, fe a Iehovà ty fandrebahañe.
Equus paratur ad diem belli: Dominus autem salutem tribuit.
