Ohabolana 18
1 Mañean-drao ty mirery, tsambolitio’e ze atao vere-to.
Occasiones quærit qui vult recedere ab amico: omni tempore erit exprobrabilis.
2 Tsy no’ i dagolay ty faharendrehañe, fa ty mampiboake ty heve’e avao.
Non recipit stultus verba prudentiæ: nisi ea dixeris quæ versantur in corde eius.
3 Ie pok’eo ty tsivokatse, mipotìtse eo ka ty teratera, vaho indrezan-kasalarañe ty inje.
Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit: sed sequitur eum ignominia et opprobrium.
4 Rano laleke ty fisaontsim-palie’ ondaty, torahañe mibobobobo ty figoangoañan-kihitse.
Aqua profunda verba ex ore viri: et torrens redundans fons sapientiæ.
5 Tsy mahasoa te osiheñe ty raty, hikihoañe ty vañoñe an-jaka.
Accipere personam impii non est bonum, ut declines a veritate iudicii.
6 Mikaidraha o soñi’ i dagolao, naho mikai-tampify ty vava’e.
Labia stulti miscent se rixis: et os eius iurgia provocat.
7 Fiantoa’ i seretsey ty vava’e, vaho mpamandrike ty fiai’e o soñi’eo.
Os stulti contritio eius: et labia ipsius, ruina animæ eius.
8 Kenoke mafiry ty fivolam-pitolom-boetse, migodoñe mb’añ’ova’ ondaty ao.
Verba bilinguis, quasi simplicia: et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum deiicit timor: animæ autem effeminatorum esurient.
9 Rahalahi’ ty mpijoy, ty mpilesa am-pitoloña’e.
Qui mollis et dissolutus est in opere suo, frater est sua opera dissipantis.
10 Fitalakesañ’abo fatratse ty tahina’ Iehovà, milay mb’ama’e ao ty vantañe vaho onjoneñe tsy takatse.
Turris fortissima, nomen Domini: ad ipsum currit iustus, et exaltabitur.
11 Rova fatratse ty varam-pañaleale, naho hoe kijoly abo añ’ereñere’e ao.
Substantia divitis urbs roboris eius, et quasi murus validus circumdans eum.
12 Aolo’ ty ikorovoha’ ondaty ty fiebotseboran-tro’e, fe miaolo’ ty hasiñe ty firehañe.
Antequam conteratur, exaltatur cor hominis: et antequam glorificetur, humiliatur.
13 Ie manoiñe aolo’ t’ie mitsanoñe: le hagegea’e naho hasalara’e.
Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum.
14 Mahafeake hasilofañe ty tro’ ondaty, fa ia ka ty mahaleo ty fikoretan’ arofo.
Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam: spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere?
15 Mitoha hilala ty tro’ i mahatsikarake, vaho mañotsohotso hihitse an-dravembia’e ty mahilala.
Cor prudens possidebit scientiam: et auris sapientium quærit doctrinam.
16 Anokafan-dalañe ty ravoravo’ ondaty, manese aze hiatreke ty bey.
Donum hominis dilatat viam eius, et ante principes spatium ei facit.
17 Heveren-ko to ty mitalily valoha’e, ampara’ te pok’eo ty mañody aze.
Iustus, prior est accusator sui: venit amicus eius, et investigabit eum.
18 Abala’ ty tora-tsato-piso ty fifandierañe, ie mampivike ty mpifanjomotse.
Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque diiudicat.
19 Mora ty mandreketse rova fatratse, ta ty rañetse torifike, vaho hoe tsotso-bim-pitilik’abo ty fifanjomorañe.
Frater, qui adiuvatur a fratre, quasi civitas firma: et iudicia quasi vectes urbium.
20 Ty havokaram-palie’ ondaty ro mahaenem-pisafoa, o vokam-pivimbi’eo ro maha-anjañe.
De fructu oris viri replebitur venter eius: et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.
21 Manandily ami’ ty haveloñe naho ami’ty havilasy ty fameleke, hikama amo vokare’eo ze mikoko aze.
Mors, et vita in manu linguæ: qui diligunt eam, comedent fructus eius.
22 Mahaonin-kasoa ty tendreke valy, vaho isohe’ Iehovà.
Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum: et hauriet iucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam, expellit bonum: qui autem tenet adulteram, stultus est et impius.
23 Mihalaly tretrè ty rarake, fe sotrafe’ ty mpitsikafo.
Cum obsecrationibus loquetur pauper: et dives effabitur rigide.
24 Mianto t’indaty lako rañetse, fe ao ty ate-hena mipiteke soa te ami’ty rahalahy.
Vir amabilis ad societatem, magis amicus erit, quam frater.
