< Ohabolana 17 >
1 Hàmake ty pilipito’e maike am-pianjiñañe, ta ty anjomba lifo-takataka mitraoke falaiñañe.
Betre er ein turr brødmole med ro attåt enn huset fullt av høgtidskost med trætta til.
2 Ty ondevo mitoloñ’ an-kahiti’e ty hifehe ty anake mahasalatse, ie hifanjara lova aman-droahalahy.
Den kloke tenar skal råda yver ein uvisleg son, og millom brøder fær han skifta arv.
3 Tranaheñe an-tsinihara ty volafoty naho an-daforo ty volamena, vaho Iehovà ro mpitsòk’ arofo.
Diglen røyner sylvet og omnen gullet, men den som røyner hjarto, det er Herren.
4 Mañaon-tsoñin-tsereheñe ty lo-tsereke, tsatsihe’ i remborake ty lela manivetive.
Den vonde lyder på vondskapslippa, ljugaren lyder på tyningstunga.
5 Mañìnje i Andrianamboatse aze t’ie mañinje o rarakeo; tsy ho po-lafa ty mitohàke ami’ty hankàñe.
Spear du den fatige, so spottar du hans skapar, den som gled seg yver ulukka, skal få si refsing.
6 Sabakan-engen-droanjia o afe’eo, vaho enge’ o anakeo o rae’eo.
Ein krans for dei gamle er barneborn, og ei æra for borni er federne deira.
7 Tsy mañeva i dagola ty enta-soa-fehe; lombolombo izay ty soñy vìlañe an-droandriañe.
Det høver ikkje for ein dåre å tala store ord, enn mindre for ein fagnamann å ljuga.
8 Vatosoa am-pihainom-pahazo aze ty falalàñe, mampitombo mb’atia mb’aroa.
Gåva er ein glimestein for den som fær ho; kvar ho vender seg, der fær ho framgang.
9 Mpipay hatea ty mpanaroñe fiolàñe, fe mampiria rañetse te mamereñ’ indroe.
Søkjer du kjærleik, skyler du misgjerd, men riv du upp att ei sak, skil ven frå ven.
10 Laleke ty itrofaha’ ty endake ami’ty mahihitse, ta ty lafa zato ami’ty dagola.
Vondord gjer meir på den vituge enn hundrad hogg på dåren.
11 Mipay fiodiañe avao ty mpiola, aa le hañitrifañe irake masiake.
Berre upprør søkjer den vonde, men ein hard bodberar vert send imot han.
12 Hàmake hifanampe ami’ty lambon’ala nalàeñ-anake, te ami’ty dagola aman-kagegea’e.
Møt heller ei binna som hev mist sine ungar enn ein dåre med narreskapen hans!
13 Tsy ho po-hekoheko ty akiba’ ty mamereñe raty ami’ty soa.
Den som løner godt med vondt, frå hans hus skal ikkje det vonde vika.
14 Hoe mampipororoake rano ty fifotoram-pifandierañe, aa le apoho i lietsey tsy hiforehetse ho aly.
Å taka til med strid er som å sleppa vatn ut, haldt difor upp med trætta fyrr nokon gliser med tennerne!
15 Songa tiva am’ Iehovà ty mañatò ty lo-tsereke naho ty mamàtse ty vantañe.
Den som frikjenner ein ugudleg og den som domfeller ein rettferdig, dei er båe tvo ein styggedom for Herren.
16 Aia ty dagola te hinday drala an-taña’e hikaloa’e hihitse kanao tsy an-tro’e ao ty hilala.
Kva skal pengar i handi på dåren? Å kjøpa visdom hev han’kje vit til.
17 Mikoko nainai’e ty rañetse, fe nasamake ho an-tsam-poheke ty rahalahy.
Venen elskar alltid, og bror vert fødd til hjelp i naud.
18 Miroe-rano ty manò-taña hiantofa’e ty songon-drañetse.
Ein vitlaus mann er den som handtekst, som gjeng i borg hjå grannen sin.
19 Mpitea fiolàñe ty mpikoko lietse, vaho mikai-rotsake ty mandranjy lalambey abo.
Den som elskar trætta, elskar misgjerning, den som byggjer døri si høg, søkjer fall.
20 Tsy mahatrea hasoa ty mengok’ an-troke; vaho mihotrak’ an-kaloviloviañe ao ty aman-dela mamañahy.
Den som hev eit rangt hjarta, vinn ikkje lukka, og den som forvender tunga si, fell i ulukka.
21 Ho aman’anahelo ty misamake ty minè; vaho tsy aman-kaehake ty rae’ i gegey.
Den som avlar eit narr, fær sorg, og ikkje gled seg far til ein dåre.
22 Aoly soa ty arofo mifale, fe mahamain-taolañe ty hafola-po.
Gladværugt hjarta gjev lækjedom god, men nedslege mod fær beini te visna.
23 Mandrambe vokañe boak’am-pisafoa ty lahiaga, hampikelokeloke ty lalam-bantañe.
Gudlaus mann tek gåva i løynd til å bøygja rettargangen.
24 Añatrefa’ ty mahatsikarake ty hihitse, fe mihilohilo mb’añ’olo-tane añe ty maso’ i dagola.
Den vituge hev visdom for augo, men dåren hev augo ved heimsens ende.
25 Mañembetse an-drae ty hagegean’ana-dahy, vaho hafairañe amy nitoly azey.
Uvitug son er til gremme for far sin, og beisk sorg for henne som fødde’n.
26 Tsy mahasoa te liloveñe ty malio-tahiñe, naho ty andafañe roandriañe ty amy havañona’ey.
Det er’kje godt at og rettferdige fær refsing, og ei at fagna folk fær slag for det som rett er.
27 Malea fisaontsy ty mahilala, mahalie-troke t’indaty maharendreke.
Den skynsame sparer på ordi, og den vituge mann er kald i hugen.
28 Ndra i seretsey ro atao mahihitse naho mahafianjiñe, mbore atao hendre t’ie mahatan-tsoñy.
Um dåren tagde, gjekk han og for vismann, og for ein vitug mann når han heldt munn.