Ohabolana 17
1 Hàmake ty pilipito’e maike am-pianjiñañe, ta ty anjomba lifo-takataka mitraoke falaiñañe.
Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
2 Ty ondevo mitoloñ’ an-kahiti’e ty hifehe ty anake mahasalatse, ie hifanjara lova aman-droahalahy.
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
3 Tranaheñe an-tsinihara ty volafoty naho an-daforo ty volamena, vaho Iehovà ro mpitsòk’ arofo.
Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
4 Mañaon-tsoñin-tsereheñe ty lo-tsereke, tsatsihe’ i remborake ty lela manivetive.
Malus obedit linguae iniquae: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
5 Mañìnje i Andrianamboatse aze t’ie mañinje o rarakeo; tsy ho po-lafa ty mitohàke ami’ty hankàñe.
Qui despicit pauperem, exprobrat factori eius: et qui ruina laetatur alterius, non erit impunitus.
6 Sabakan-engen-droanjia o afe’eo, vaho enge’ o anakeo o rae’eo.
Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
7 Tsy mañeva i dagola ty enta-soa-fehe; lombolombo izay ty soñy vìlañe an-droandriañe.
Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
8 Vatosoa am-pihainom-pahazo aze ty falalàñe, mampitombo mb’atia mb’aroa.
Gemma gratissima, expectatio praestolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
9 Mpipay hatea ty mpanaroñe fiolàñe, fe mampiria rañetse te mamereñ’ indroe.
Qui celat delictum, quaerit amicitias: qui altero sermone repetit, separat foederatos.
10 Laleke ty itrofaha’ ty endake ami’ty mahihitse, ta ty lafa zato ami’ty dagola.
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagae apud stultum.
11 Mipay fiodiañe avao ty mpiola, aa le hañitrifañe irake masiake.
Semper iurgia quaerit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 Hàmake hifanampe ami’ty lambon’ala nalàeñ-anake, te ami’ty dagola aman-kagegea’e.
Expedit magis ursae occurrere raptis foetibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
13 Tsy ho po-hekoheko ty akiba’ ty mamereñe raty ami’ty soa.
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
14 Hoe mampipororoake rano ty fifotoram-pifandierañe, aa le apoho i lietsey tsy hiforehetse ho aly.
Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
15 Songa tiva am’ Iehovà ty mañatò ty lo-tsereke naho ty mamàtse ty vantañe.
Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
16 Aia ty dagola te hinday drala an-taña’e hikaloa’e hihitse kanao tsy an-tro’e ao ty hilala.
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quaerit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
17 Mikoko nainai’e ty rañetse, fe nasamake ho an-tsam-poheke ty rahalahy.
Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
18 Miroe-rano ty manò-taña hiantofa’e ty songon-drañetse.
Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
19 Mpitea fiolàñe ty mpikoko lietse, vaho mikai-rotsake ty mandranjy lalambey abo.
Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat os suum, quaerit ruinam.
20 Tsy mahatrea hasoa ty mengok’ an-troke; vaho mihotrak’ an-kaloviloviañe ao ty aman-dela mamañahy.
Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
21 Ho aman’anahelo ty misamake ty minè; vaho tsy aman-kaehake ty rae’ i gegey.
Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo laetabitur.
22 Aoly soa ty arofo mifale, fe mahamain-taolañe ty hafola-po.
Animus gaudens aetatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
23 Mandrambe vokañe boak’am-pisafoa ty lahiaga, hampikelokeloke ty lalam-bantañe.
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
24 Añatrefa’ ty mahatsikarake ty hihitse, fe mihilohilo mb’añ’olo-tane añe ty maso’ i dagola.
In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terrae.
25 Mañembetse an-drae ty hagegean’ana-dahy, vaho hafairañe amy nitoly azey.
Ira patris, filius stultus: et dolor matris quae genuit eum.
26 Tsy mahasoa te liloveñe ty malio-tahiñe, naho ty andafañe roandriañe ty amy havañona’ey.
Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
27 Malea fisaontsy ty mahilala, mahalie-troke t’indaty maharendreke.
Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
28 Ndra i seretsey ro atao mahihitse naho mahafianjiñe, mbore atao hendre t’ie mahatan-tsoñy.
Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.
