Ohabolana 17
1 Hàmake ty pilipito’e maike am-pianjiñañe, ta ty anjomba lifo-takataka mitraoke falaiñañe.
[Melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum jurgio.
2 Ty ondevo mitoloñ’ an-kahiti’e ty hifehe ty anake mahasalatse, ie hifanjara lova aman-droahalahy.
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hæreditatem dividet.
3 Tranaheñe an-tsinihara ty volafoty naho an-daforo ty volamena, vaho Iehovà ro mpitsòk’ arofo.
Sicut igne probatur argentum et aurum camino, ita corda probat Dominus.
4 Mañaon-tsoñin-tsereheñe ty lo-tsereke, tsatsihe’ i remborake ty lela manivetive.
Malus obedit linguæ iniquæ, et fallax obtemperat labiis mendacibus.
5 Mañìnje i Andrianamboatse aze t’ie mañinje o rarakeo; tsy ho po-lafa ty mitohàke ami’ty hankàñe.
Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus, et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.
6 Sabakan-engen-droanjia o afe’eo, vaho enge’ o anakeo o rae’eo.
Corona senum filii filiorum, et gloria filiorum patres eorum.
7 Tsy mañeva i dagola ty enta-soa-fehe; lombolombo izay ty soñy vìlañe an-droandriañe.
Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens.
8 Vatosoa am-pihainom-pahazo aze ty falalàñe, mampitombo mb’atia mb’aroa.
Gemma gratissima exspectatio præstolantis; quocumque se vertit, prudenter intelligit.
9 Mpipay hatea ty mpanaroñe fiolàñe, fe mampiria rañetse te mamereñ’ indroe.
Qui celat delictum quærit amicitias; qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
10 Laleke ty itrofaha’ ty endake ami’ty mahihitse, ta ty lafa zato ami’ty dagola.
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
11 Mipay fiodiañe avao ty mpiola, aa le hañitrifañe irake masiake.
Semper jurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 Hàmake hifanampe ami’ty lambon’ala nalàeñ-anake, te ami’ty dagola aman-kagegea’e.
Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
13 Tsy ho po-hekoheko ty akiba’ ty mamereñe raty ami’ty soa.
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo ejus.
14 Hoe mampipororoake rano ty fifotoram-pifandierañe, aa le apoho i lietsey tsy hiforehetse ho aly.
Qui dimittit aquam caput est jurgiorum, et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.]
15 Songa tiva am’ Iehovà ty mañatò ty lo-tsereke naho ty mamàtse ty vantañe.
[Qui justificat impium, et qui condemnat justum, abominabilis est uterque apud Deum.
16 Aia ty dagola te hinday drala an-taña’e hikaloa’e hihitse kanao tsy an-tro’e ao ty hilala.
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et qui evitat discere incidet in mala.
17 Mikoko nainai’e ty rañetse, fe nasamake ho an-tsam-poheke ty rahalahy.
Omni tempore diligit qui amicus est, et frater in angustiis comprobatur.
18 Miroe-rano ty manò-taña hiantofa’e ty songon-drañetse.
Stultus homo plaudet manibus, cum spoponderit pro amico suo.
19 Mpitea fiolàñe ty mpikoko lietse, vaho mikai-rotsake ty mandranjy lalambey abo.
Qui meditatur discordias diligit rixas, et qui exaltat ostium quærit ruinam.
20 Tsy mahatrea hasoa ty mengok’ an-troke; vaho mihotrak’ an-kaloviloviañe ao ty aman-dela mamañahy.
Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum.
21 Ho aman’anahelo ty misamake ty minè; vaho tsy aman-kaehake ty rae’ i gegey.
Natus est stultus in ignominiam suam; sed nec pater in fatuo lætabitur.
22 Aoly soa ty arofo mifale, fe mahamain-taolañe ty hafola-po.
Animus gaudens ætatem floridam facit; spiritus tristis exsiccat ossa.
23 Mandrambe vokañe boak’am-pisafoa ty lahiaga, hampikelokeloke ty lalam-bantañe.
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas judicii.
24 Añatrefa’ ty mahatsikarake ty hihitse, fe mihilohilo mb’añ’olo-tane añe ty maso’ i dagola.
In facie prudentis lucet sapientia; oculi stultorum in finibus terræ.
25 Mañembetse an-drae ty hagegean’ana-dahy, vaho hafairañe amy nitoly azey.
Ira patris filius stultus, et dolor matris quæ genuit eum.
26 Tsy mahasoa te liloveñe ty malio-tahiñe, naho ty andafañe roandriañe ty amy havañona’ey.
Non est bonum damnum inferre justo, nec percutere principem qui recta judicat.
27 Malea fisaontsy ty mahilala, mahalie-troke t’indaty maharendreke.
Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus.
28 Ndra i seretsey ro atao mahihitse naho mahafianjiñe, mbore atao hendre t’ie mahatan-tsoñy.
Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens.]
