Ohabolana 12
1 Mikoko hilala ty mpitea lafa, fe gege ty malaiñ-endake;
Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.
2 Hanjo fañisohañe am’ Iehovà ty matarike, fe hafà’e ty mpikinia.
Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.
3 Tsy mahafioreñe ondaty ty halo-tserehañe, fe tsy hasiotse ty vaha’o vañoñeo.
Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.
4 Sabakan-engem-bali’e ty rakemba soa, fe hoe hamomohañe an-taola’e ao ty mahasalatse.
En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.
5 To ty fivetsevetse’ o vantañeo; fe mitarik’ an-dama ty fanoroa’ o lo-tserekeo.
De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.
6 Famandroñan-dio ty entam-bola’ o raty tserekeo, fe hañaha ty vañoñe o saontsi’eo.
De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.
7 Rotsaheñe o lo-tserekeo le tsy eo, fe hijadoñe ty anjomba’ o mahitio.
De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.
8 O hihi’eo ty anambezañe ondatio, fe ho sirikaeñe ty mengok’ an-troke.
En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.
9 Hàmake t’ie mirè-batañe, naho manaña mpitoroñe raike, ta t’ie mieva ho bey fe tsy aman-kaneñe.
Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.
10 Haoñe’ ty vantañe ty fiai’ i bibi’ey, fe fampisoañañe avao ty tretre’ i rati-tserekey.
Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.
11 Ho enen-kaneñe ty mpiava’ i tane’ey, fe po-hilala ty mañeañe ty tsy vente’e.
Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.
12 Tsikirihe’ o rati-tserekeo ty fikopahan-karatiañe, fe mamokatse ty vaha’ o vantañeo.
Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.
13 Fandrihe’ ty fiolàn-tsoñi’e ty lahiaga, fe hibolititse amy haloviloviañey ty vañoñe.
I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.
14 Mahaenen-kasoa t’indaty ty vokam-palie’e, vaho himpoly ama’ ondaty o fitoloñam-pità’eo.
Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.
15 Mahity amo maso’eo ty gege, fe mijanjim-panoroañe ty mahihitse.
Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.
16 Fohiñe aniany ty filoa-tiña’ i dagola, fe lembefe’ i mahihitse ty mahasalatse.
Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.
17 Mampiboake havantañañe ty mikofòke hatò, fe famañahiañe ty manara-bande.
Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.
18 Eo ty manoantoañe an-drehake, hoe fitomboham-pibara, fe minday fijanganañe ty famele’ o mahihitseo.
Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.
19 Hijadoñe nainai’e ty fivimbin-katò, fe aniany avao ty lelan-dremborake.
Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.
20 Famañahiañe ty an-tro’ o mpikililio, fe haehake t’ie mpifampilongo.
Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.
21 Tsy mizò raty ty vantañe, fe lifo-kasotriañe ty tsereheñe.
Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.
22 Tiva am’ Iehovà ty soñy mandañitse, fe no’e o mitoloñe am-pigahiñañeo.
Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.
23 Mañaja hihitse ty hendre, fe mitazataza hagegeañe ty tron-dagola.
Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.
24 Hifeleke ty fità’ o mahimbañeo, vaho hondevozeñe ty taña migebañe.
Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.
25 Mampidrodretse ty arofo’ ondaty ty fivazobazorañe ama’e ao, fe mampanintsiñe aze ty talily soa.
Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.
26 Manoro an-drañe’e ty vantañe, fe mampivike o lo-tserekeo ty lala’iareo.
Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.
27 Tsy atono’ i tembo ty nitsatsà’e; fe vara ami’ty mpifanehake o hanaña’eo.
Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.
28 Tendrek’ an-dalam-bantañe ty haveloñe, vaho tsy aman-kavetrahañe i oloñolo’ey.
På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.
