Ohabolana 10
1 O razan-dreha’ i Selomòo. Mahaehak’ an-drae ty anake karafito, fe mañore an-drene’e ty anadahy gege.
Filius sapiens lætificat patrem: filius vero stultus mœstitia est matris suæ.
2 Tsy manjofake ty vara niazo an-kalo-tsere’e, fa mañaha an-kavilasy ty havantañañe.
Nil proderunt thesauri impietatis: iustitia vero liberabit a morte.
3 Tsy apo’ Iehovà ho saliko ty vañoñe, fe aveve’e ty hadrao’ o lo-tserekeo.
Non affliget Dominus fame animam iusti, et insidias impiorum subvertet.
4 Minday hararahañe ty satan-taña migebañe, fe mampañaleale ty fità’ i mavitrikey.
Egestatem operata est manus remissa: manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes.
5 Anake mahihitse ty manontoñe ami’ty asara, fe minday hasalarañe ty anake miroro am-pitatahañe.
Qui congregat in messe, filius sapiens est: qui autem stertit æstate, filius confusionis.
6 Fitahiañe ro añambone’ o vantañeo, fe mañeta-piaroteñe ty vava’ o lo-tserekeo.
Benedictio Domini super caput iusti: os autem impiorum operit iniquitas.
7 Mahahaha ty fitiahiañe o vantañeo, fe hihomake ty añara’ o lo-tserekeo.
Memoria iusti cum laudibus: et nomen impiorum putrescet.
8 Mañaon-dily ty arofo’ o mahihitseo, fe hianto ty gege mitolom-bolañe.
Sapiens corde præcepta suscipit: stultus cæditur labiis.
9 Midraidraitse am-panintsiñañe ty mpañavelo an-kavañonañe, fe ho fohiñe ty mitsontike an-dala mikelokeloke.
Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter: qui autem depravat vias suas, manifestus erit.
10 Mampioremeñe ty mañieke, vaho ho gorèñe ty gege mivolambolañe.
Qui annuit oculo, dabit dolorem: et stultus labiis verberabitur.
11 Tsiritsiriohen-kaveloñe ty falie’ o vañoñeo, fe mañeta-piaroteñe ty vava’ o lo-tserekeo,
Vena vitæ, os iusti: et os impiorum operit iniquitatem.
12 Mitrobo fifandierañe ty falaiñañe, fe mandembeke ze atao fiolàñe ty fikokoañe.
Odium suscitat rixas: et universa delicta operit charitas.
13 Tendrek’ am-pivimbi’ o mahilalao ty hihitse, fe mañeva ty lambosi’ i po-hilalay ty kobaiñe.
In labiis sapientis invenitur sapientia: et virga in dorso eius qui indiget corde.
14 Mañaja hilala o mahihitseo, fe antitotse ty fiantoañe ty vava’ o dagolao.
Sapientes abscondunt scientiam: os autem stulti confusioni proximum est.
15 Kijoly maozatse ty varam-pañaleale; fampiantoañe o rarakeo ty hapoia’iareo.
Substantia divitis, urbs fortitudinis eius: pavor pauperum, egestas eorum.
16 Havelo ty tambe’ o vantañeo, vaho fandilovañe ty karama’ o lo-tserekeo.
Opus iusti ad vitam: fructus autem impii ad peccatum.
17 Mañori-dàlan-kaveloñe ty mañaoñ’ anatse, fe mandridrike ty tsy mipaok’endake.
Via vitæ, custodienti disciplinam: qui autem increpationes relinquit, errat.
18 Aman-tsoñy mandañitse ty mañetake falaiñañe, vaho gege ty mampiboele dramotse.
Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est.
19 Tsy po-tahiñe ty maro rehake, mahihitse ka ty maha-tam-pivimby.
In multiloquio non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.
20 Volafoty hiringiri’e ty famele’ o vantañeo; fe tsy vente’e ty tro’ o lo-tserekeo.
Argentum electum, lingua iusti: cor autem impiorum pro nihilo.
21 Mamahañe maro ty fivimbi’ o vantañeo, fe mampivetrake ty dagola te tsy aman-kilala.
Labia iusti erudiunt plurimos: qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.
22 Ty fitahia’ Iehovà ro mampañaleale, vaho tsy tovoña’e anahelo.
Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.
23 Fihisà’ ty seretse ty mikilily, fe hihitse ty ho amy t’indaty mahilala.
Quasi per risum stultus operatur scelus: sapientia autem est viro prudentia.
24 Hifetsak’ amy lo-tserekey ty ihembaña’e, fe hatolotse amy vantañey ty fisalalà’e.
Quod timet impius, veniet super eum: desiderium suum iustus dabitur.
25 Ie misaok’ añe ty talio, tsy eo ka i lo-tserekey, fe mijadoñe nainai’e o vañoñeo.
Quasi tempestas transiens non erit impius: iustus autem quasi fundamentum sempiternum.
26 Hoe kile amo fihitsikeo, naho hatoeñe amo fihainoo, ty tembo amo mpañirak’ azeo.
Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.
27 Fañalavañe andro ty fañeveñañe am’ Iehovà, fe ho tomoreñe ty tao’o lo-tserekeo.
Timor Domini apponet dies: et anni impiorum breviabuntur.
28 Hafaleañe ty fisalala’o vantañeo, fe ho modo ty fitamà’ o lo-tserekeo.
Expectatio iustorum lætitia: spes autem impiorum peribit.
29 Rova maozats’ amo mahitio ty làla’ Iehovà, f’ie firotsahañe amo mpanao ratio.
Fortitudo simplicis via Domini: et pavor his, qui operantur malum.
30 Le lia’e tsy hasiotse o vantañeo, fe tsy himoneña’ o tsereheñeo i taney.
Iustus in æternum non commovebitur: impii autem non habitabunt super terram.
31 Mamoa hihitse ty falie’ o vañoñeo, fe haitoañe ty lela mitera.
Os iusti parturiet sapientiam: lingua pravorum peribit.
32 Apota’ ty fivimbi’ o mahitio ze mete akareñe, fe mengoke ty vava’ o lo-tserekeo.
Labia iusti considerant placita: et os impiorum perversa.
