Filipiana 4
1 Ie amy zay, ry longo-sarotse tamaekoo! ty haehako naho sabakan-drengeko, mijohaña amy Talè, ry rañeko.
ωστε αδελφοι μου αγαπητοι και επιποθητοι χαρα και στεφανος μου ουτως στηκετε εν κυριω αγαπητοι
2 Mihalaly amy Eodiae iraho naho mihalaly amy Sintikee t’ie hiharo-rehake amy Talè.
{VAR1: ευωδιαν } {VAR2: ευοδιαν } παρακαλω και συντυχην παρακαλω το αυτο φρονειν εν κυριω
3 Eka, ry longo-sarotse, ehe imbao i nindre nifanehake amako amy talili-soay rey, naho i Klementa, naho o mpitrao-toroñe amako ila’eo, ie fa misokitse am-boken-kaveloñe ao o tahina’eo.
και ερωτω και σε συζυγε γνησιε συλλαμβανου αυταις αιτινες εν τω ευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα και κλημεντος και των λοιπων συνεργων μου ων τα ονοματα εν βιβλω ζωης
4 Mirebeha nainai’e amy Talè. Indraeko ty hoe: mañonjona kobaiñe!
χαιρετε εν κυριω παντοτε παλιν ερω χαιρετε
5 Ee te ho rendre’ ze kila ondaty ty hatsò-tro’areo. Fa marine t’i Talè.
το επιεικες υμων γνωσθητω πασιν ανθρωποις ο κυριος εγγυς
6 Ko emberen’ inoñ’ inoñe fe amy ze he’e, am-pilolofañe naho halaly mitraofa fañandriañañe, le ampahafohino an’ Andrianañahare o fisalalà’ areoo,
μηδεν μεριμνατε αλλ εν παντι τη προσευχη και τη δεησει μετα ευχαριστιας τα αιτηματα υμων γνωριζεσθω προς τον θεον
7 le ty fañanintsin’ Añahare milikoatse ze hene fohiñe abey ro hañambeñe o arofo naho fitsakorea’ areoo am’ Iesoà Norizañey.
και η ειρηνη του θεου η υπερεχουσα παντα νουν φρουρησει τας καρδιας υμων και τα νοηματα υμων εν χριστω ιησου
8 Honka’e ry longo, ze atao hatò, ze hene havañonañe, ze mahity, ze hiringiri’e, ze fanjàka, vaho ze soa talily; naho eo ty talango’e, naho eo ty mañeva renge—imoneño.
το λοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσα σεμνα οσα δικαια οσα αγνα οσα προσφιλη οσα ευφημα ει τις αρετη και ει τις επαινος ταυτα λογιζεσθε
9 Le anò o nirendreke naho rinambe naho jinanjy vaho nioni’ areo amakoo, aa lonike te ho ama’ areo t’i Andrianañaharen-kanintsiñe.
α και εμαθετε και παρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε εν εμοι ταυτα πρασσετε και ο θεος της ειρηνης εσται μεθ υμων
10 Akore ty firebehako amy Talè kanao nivaòeñe indraike ty fiatraha’ areo ahy henaneo, toe fa ela, ie ho nanoe’ areo avao, fe tsy nahatafetetse heike.
εχαρην δε εν κυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετε το υπερ εμου φρονειν εφ ω και εφρονειτε ηκαιρεισθε δε
11 Tsy te mipay t’ie nitaroñeñe, fe nioke tsy hieren-draho ndra inoñe ty mizo;
ουχ οτι καθ υστερησιν λεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμι αυταρκης ειναι
12 Mahazats’ ahy te poie’e, haiko t’ie anjañe. Aa ndra aia’ aia, naho aman’ inoñ’ inoñe le fa niòke, ke te vontsy he saliko, ke mpañarivo he rarake,
οιδα {VAR1: δε } {VAR2: και } ταπεινουσθαι οιδα και περισσευειν εν παντι και εν πασιν μεμυημαι και χορταζεσθαι και πειναν και περισσευειν και υστερεισθαι
13 ho tafetereko ze he’e añamy Mpampaozatse ahikoy.
παντα ισχυω εν τω ενδυναμουντι με χριστω
14 Fe, soa i nanoe’ areoy, t’ie nitraoke amy faloviloviakoy,
πλην καλως εποιησατε συγκοινωνησαντες μου τη θλιψει
15 le fohi’ areo ka, ry nte-Filipio, t’ie niakatse i Makedonia añe naho namototse nitaroñe i talili-soaiy, le tsy eo ty Fivory namahañ’ ahy ndra an-tolotse ndra rambe, naho tsy inahareo avao.
οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και ληψεως ει μη υμεις μονοι
16 Eka ie te Tesalonika añe, tsy indraike avao ty nañitrifa’ areo o nipaiakoo.
οτι και εν θεσσαλονικη και απαξ και δις εις την χρειαν μοι επεμψατε
17 Tsy t’ie mipay falalàñe, fa i vokatse haroroñe amy rake’ areoiy.
ουχ οτι επιζητω το δομα αλλ επιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εις λογον υμων
18 Le hene rinambeko ami’ty hapea’e, toe nahaeneñe vaho nahaàtseke, toe rinambeko amy Epafrodito o nahitri’ areoo; hañitse marifondrifoñe, soroñe mañeva naho sitran’ Añahare.
απεχω δε παντα και περισσευω πεπληρωμαι δεξαμενος παρα επαφροδιτου τα παρ υμων οσμην ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστον τω θεω
19 Aa le hatsafen’ Añahareko ama’areo abey ze hene ipaiañe amy vara’e lifots’ engeñe am’ Iesoà Norizañeiy.
ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χρειαν υμων κατα τον πλουτον αυτου εν δοξη εν χριστω ιησου
τω δε θεω και πατρι ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
21 Añontaneo ze hene noro’e am’ Iesoà Norizañey. Mañontane anahareo o rolongo amako atoio.
ασπασασθε παντα αγιον εν χριστω ιησου ασπαζονται υμας οι συν εμοι αδελφοι
22 Salamae’ o noro’e iabio, àntsake o añ’anjomba’ i Kaisarao.
ασπαζονται υμας παντες οι αγιοι μαλιστα δε οι εκ της καισαρος οικιας
23 Ho ami’ty arofo’ areo abey ty hasoa’ Iesoà Talè Norizañey.
η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην [προς φιλιππησιους εγραφη απο ρωμης δι επαφροδιτου]
