< Filipiana 3 >
1 Figadoña’e, ry longo: mirebeha amy Talè! Tsy mahatsimboetse ahiko te isokirako indraike, fa fañarovañe anahareo.
Dalej mówiąc, bracia moi! radujcie się w Panu. Jedneż rzeczy wam pisać mnie nie mierzi, a wam jest bezpiecznie.
2 Itaò o amboao, itaò o mpanao ratio, itaò o mpanao savatse tsieo.
Upatrujcie psy, upatrujcie złych robotników, upatrujcie rozerwanie.
3 Fa itikañe o fisavarañeo, t’ie mitoloñe amy Arofon’ Añahare naho mirenge am’ Iesoà Norizañey, vaho tsy miato-nofotse—
Albowiem my jesteśmy obrzezaniem, którzy duchem służymy Bogu i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a w ciele nie ufamy.
4 ie ho nanam-piatoako amy nofotsey. He eo ty mihevetse t’ie ro mpiato amy nofotsey, lombolombo’e iraho:
Aczci i ja w ciele mam ufanie; jeźli kto inszy zda się mieć ufanie w ciele, bardziej ja,
5 sinavatse ami’ty andro faha-valo, foko’ Israele, tarira’ i Benjamina, Hebreo’ o Hebreoo; Fariseo ty amy Hake;
Obrzezany będąc ósmego dnia, z narodu Izraelskiego, z pokolenia Benjaminowego, Żyd z Żydów, według zakonu Faryzeusz;
6 nampisoañe o Fivorio an-joton-troke; tsy aman-tahiñe ami’ty fañorihañe Hake.
Według gorliwości prześladowca kościoła, według sprawiedliwości onej, która jest z zakonu, będąc bez przygany.
7 Le ndra inoñ’ inoñe ty ho nitombo’e ho ahiko, nadoko ho sira-an-tane ty amy Norizañey.
Ale to, co mi było zyskiem, tom poczytał dla Chrystusa za szkodę.
8 Tsy izay avao, fe ataoko ho fonga tsy vente’e te ampanahafeñe ami’ty hajabahina’ ty faharendrehañe i Talèko Iesoà Norizañey, aa le hene nifarieko naho nanoeko forompotse, hahazoako i Norizañey
Owszem i wszystko poczytam sobie za szkodę dla zacności znajomości Chrystusa Jezusa, Pana mojego, dla któregom wszystko utracił i mam to sobie za gnój, abym Chrystusa zyskał,
9 hahatendreke te ama’e, tsy t’ie nivañone’ ty fimanemaneañe Hake, fa ty figahiña’ i Norizañey, ty toe havantañan’ Añahare mioreñe am-patokisañe.
I był znaleziony w nim, nie mając sprawiedliwości mojej, tej która jest z zakonu, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusową, to jest sprawiedliwość z Boga, która jest przez wiarę;
10 Eka, te ho fohiko re naho ty faozara’ i fivañom-belo’ey naho ty fitraofan-kina amy fijalea’ey, hihambañako amy havilasi’ey,
Żebym go poznał i moc zmartwychwstania jego, i społeczność ucierpienia jego, przykształtowany będąc śmierci jego,
11 hahatakarako ty fitroarañe an-kavilasy.
Owabym jakimkolwiek sposobem doszedł do powstania z martwych.
12 Tsy t’ie nitàkako, toe tsy añon-draho, fe itoañako t’ie handrambe i nandrambesa’ Iesoà Norizañey ahikoy.
Nie iżbym już uchwycił, albo już doskonałym był; ale ścigam, ażbym też uchwycił to, na com też od Chrystusa Jezusa uchwycony.
13 O ry longo, tsy t’ie rinambeko. Fe, Amoeako ze amboho ao naho ilozohako takatse o añeo
Bracia! jać o sobie nie rozumiem, żebym już uchwycił.
14 eka imaneako talifitse ty tambem-pikanjiañ’ abon’ Añahare am’ Iesoà Norizañey.
Ale jedno czynię, że tego, co za mną jest, zapamiętywając, a do tego się, co przede mną jest, spiesząc, bieżę do kresu ku zakładowi powołania onego Bożego, które jest z góry w Chrystusie Jezusie.
15 Antao arè hiharo rehake, ze hene matoe aman-tikañe, fa naho hafa ty ereñeren-tro’areo, mbe hampalangesen’ Añahare avao.
Ile tedy nas doskonałych, toż rozumiejmy; a jeźli co inaczej rozumiecie, i toć wam Bóg objawi.
16 Fe soa t’ie hañavelo mañeva o fa nitakàren-tikañeo.
Wszakże w tem, czegośmy doszli, według jednegoż sznuru postępujmy i jednoż rozumiejmy.
17 O ry longo, mitraofa ami’ty fañorihañ’ ahy, naho rendreho o mpañavelo am-pitsikombeañe anay.
Bądźcież wespół naśladowcami moimi, bracia! a upatrujcie tych, którzy tak chodzą, jako nas za wzór macie.
18 Fe maro—ie beteke nitalilieko naho mbe taroñeko an-tañy henaneo—ty mañavelo hoe rafelahi’ i hatae ajale’ i Norizañeiy.
Albowiem wiele ich chodzi, o którychem wam często powiadał, a teraz i z płaczem mówię, iż są nieprzyjaciołmi krzyża Chrystusowego;
19 Ie hijoroboñe an-karotsahañe ao, ty fisafoa’e ro ndrañahare’e naho ty hameñara’e ro fisengea’e. Mifahatse an-draha an-tane atoy o vetsevetse’ iareoo.
Których koniec jest zatracenie, których Bóg jest brzuch, a chwała w hańbie ich, którzy się o rzeczy ziemskie starają.
20 Boriza’ ty andindìñe añe tika, añe ty itamañe mpandrombake, toe Iesoà Talè Norizañey,
Aleć nasza rzeczpospolita jest w niebiesiech, skąd też zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa.
21 ie ty hañova o sandrin-tikañe mirèkeo, hampihambaña’e amy fañòva’e aman’ engeñey amy haozara’e hampiambane ze he’e ama’ey.
Który przemieni ciało nasze podłe, aby się podobne stało chwalebnemu ciału jego, według skutecznej mocy, którą też wszystkie rzeczy sobie podbić może.