< Nehemia 10 >

1 Irezao o namoli-fi­tombok’ azeo: i Nekemià Tirsatà, ana’ i Kakalià naho i Tsidekià,
A oto [ci], którzy pieczętowali: Nehemiasz, Tirszata, syn Chakaliasza, następnie Sedekiasz;
2 i Seraià, i Aza­rià, Ieremià;
Serajasz, Azariasz, Jeremiasz;
3 i Pasore, i Amarià, i Malkiià,
Paszchur, Amariasz, Malkiasz;
4 i Katose, i Sebanià, i Maloke;
Chattusz, Szebaniasz, Malluk;
5 i Karime, i Meremote, i Obadià;
Charim, Meremot, Obadiasz;
6 i Dani­ele, i Ginetone, i Baroke;
Daniel, Ginneton, Baruch;
7 i Meso­lame, Abiià, i Miiamine;
Meszullam, Abiasz, Mijamin;
8 i Ma’azià, i Bilgay, i Semaià. Ie hene pisoroñe.
Maazjasz, Bilgaj i Szemajasz. To [byli] kapłani.
9 Le o nte-Levio: Iehosoa ana’ i Azanià, i Binoy amo ana’ i Kenadadeo, i Kadmiele;
A Lewici: Jeszua, syn Azaniasza, Binnuj, [jeden] z synów Chenadada, Kadmiel;
10 naho o rahalahi’ iareoo: i Sebanià, i Hodià, i Kelita, i Pelaià, i Kanàne;
I bracia ich: Szebaniasz, Hodiasz, Kelita, Pelajasz, Chanan;
11 i Mikà, i Rekobe, i Kasa­bià,
Mika, Rechob, Chaszabiasz;
12 i Zakore, i Serebià, i Sebanià;
Zakkur, Szerebiasz, Szebaniasz;
13 i Hodià, i Baný, i Beninò.
Hodiasz, Bani i Beninu.
14 Ty mpiaolo’ ondatio: i Parose, i Pakate-moabe, i Elame, i Zatò, i Baný;
Naczelnicy ludu: Parosz, Pachat-Moab, Elam, Zattu, Bani;
15 i Boný, i Azgade, i Bebaý;
Bunni, Azgad, Bebaj;
16 i Adoniià, i Bigvay, i Adine;
Adoniasz, Bigwaj, Adin;
17 i Atere, i Kizekià, i Azore;
Ater, Ezechiasz, Azzur;
18 i Kodià, i Kasome, i Betsay;
Hodiasz, Chaszum, Besaj;
19 i Karife, i Anatote, i Nebay,
Charif, Anatot, Nebaj;
20 i Magpiase, i Meso­lame, i Kezire;
Magpiasz, Meszullam, Chezir;
21 i Mesezabele, i Tsado­ke, Iadoà;
Meszezabeel, Sadok, Jaddua;
22 i Pelatià, i Kanàne, i Ananià;
Pelatiasz, Chanan, Anajasz;
23 i Hoseà, i Kananià, i Kas’sobe;
Ozeasz, Chananiasz, Chaszub;
24 i Halokese, i Pilhà, i Sobeke;
Hallochesz, Pilcha, Szobek;
25 i Rekome, i Kasabnà, i Maa­seia;
Rechum, Chaszabna, Maasejasz;
26 naho i Akià, i Kanàne, i Anane;
I Achiasz, Chanan, Anan;
27 i Maloke, i Karime, i Baanà.
Malluk, Charim i Baana.
28 Le ty ila’ ondatio, o mpisoroñeo, o nte-Levio, o mpañambeñeo, o mpisaboo, o mpi­to­roñ’ anjombao naho o hene ondaty niavak’ am’ondati’ i taneio ty amy Han’ Añaharey, o vali’eo, o ana-dahi’eo naho o anak’ ampela’eo, ze nahilala naho naharendreke;
A pozostali z ludu, kapłani, Lewici, odźwierni, śpiewacy, Netinici i wszyscy, którzy odłączyli się od narodów tych ziem do prawa Bożego: ich żony, synowie i córki, każdy zdolny i rozumny;
29 ro nirekets’ amo longo’eo, amo roandria’ iareoo, le nifanta naho nititike, t’ie hañavelo amy Han’ Añahare nitolorañe añamy Mosè mpitoron’ Añaharey, ty hiambeñe naho hanao ze hene lili’ Iehovà Talèn-tikañe naho o fepè’eo naho o fañè’eo;
Przyłączyli się do swoich braci i do swoich dostojników, [zobowiązując] się pod klątwą i przysięgą, że będą postępować według prawa Bożego, które zostało nadane przez Mojżesza, sługę Boga, że będą zachowywać i wypełniać wszystkie przykazania PANA, naszego Pana, oraz jego sądy i ustawy;
30 naho tsy hatolotse am’ondati’ i taneio o anak’ ampelan-tikañeo ndra o anadahin-tikañeo;
I że nie damy naszych córek narodom tej ziemi ani ich córek nie weźmiemy dla naszych synów.
31 le ie minday kilankañe ndra mahakama haletak’ ami’ty andro Sabotse ondati’ i taneio, tsy hiviliañan-tika ami’ty Sabata ndra amo andro miavake ila’eo; naho hapòn-tika i tetekey ami’ty taom-pahafito vaho ze fampañavahan-tsongo am-pitan’ iaia.
A jeśli ludy tej ziemi będą przynosiły na sprzedaż w dzień szabatu [jakikolwiek] towar albo zboże, nie będziemy brać od nich w szabat ani w święto. Siódmego roku zaniechamy [uprawy ziemi] oraz żądania wszelkiego długu.
32 Nanao fañè ka zahay songa hanolotse ty faha-telon-tsekele boa-taoñe ho ami’ty fitoroñañe i anjomban’ Añaharentikañey;
Ustanowiliśmy sobie też zobowiązanie, że [każdego] roku będziemy dawać jedną trzecią sykla na służbę w domu naszego Boga;
33 ho amy mofo-piatrekey naho amo enga-mahakama mitoitoio naho amo engan-koroañe nainai’eo, amo Sabotseo naho amo pea-bolañeo naho amo andro namantañañeo le ho amo raha miavakeo naho o engan-kakeo hijebañañe Israeleo vaho ho amo hene fitoloñañe añ’ anjomban’ Añahareo.
Na chleb pokładny, na nieustanną ofiarę z pokarmów, na nieustanne całopalenia, w szabaty, w dni nowiu, w święta uroczyste, na rzeczy święte, na przebłagalne ofiary za grzech dla Izraela i na wszelkie prace w domu naszego Boga.
34 Le nanoeñe an-kitsapake o mpisoroñeo, o nte-Levio, ondatio, ho ami’ty fanoloran-katae, hampizilihañe aze añ’ anjomban’ Añaharen-tikañe ao, ty amo anjom­ban-droaen-tikañeo, amo andro tinendre boa-taoñeo, harehetse amy kitreli’ Iehovà Andrianañaharen-tikañey, ie nipaterañe amy Hake ao;
Rzuciliśmy też losy w sprawie ofiary drewna: kapłani, Lewici i lud, aby przynoszono je do domu naszego Boga według rodów, rokrocznie w oznaczonym czasie, aby było spalane na ołtarzu PANA, naszego Boga, jak jest napisane w Prawie.
35 naho ty faneseantika o loha-voan-tanen-tikañeo vaho ty loha-voa’ ze volon-katae iaby, boa-taom-boa-taoñe, mb’ añ’ anjomba’ Iehovà;
[Będziemy] też rokrocznie przynosić do domu PANA pierwociny naszej ziemi i pierwociny wszelkiego owocu każdego drzewa;
36 naho ty tañoloñoloñan’ ana-dahin-tikañe naho o terake valoha’e amo añomben-tikañeoo, ty amy nipaterañe amy Hake ao naho ty valohan-terak’ amo mpirai-trokeo naho o mpirai-liao, haneseañe aze mb’ añ’ anjomban’ Añaharentika, mb’ amo mpisoroñe mitoroñe añ’ anjomban’ Añaharentikañeo
I pierworodnych naszych synów, pierworodne naszego bydła, jak jest napisane w Prawie, i pierworodne naszych wołów i owiec – będziemy przynosić do domu naszego Boga, do kapłanów służących w domu naszego Boga.
37 naho ty haneseañe ty valohan-koba naho o engaeñeo; naho ty voa’ ze hene karazan-katae, ty divay naho menake, mb’ amo mpisoroñeo, mb’amo efets’ efen’ anjomban’ Añaharen-tikañeo vaho mb’amo nte-Levio ty faha-folom-boka’ o tete’aio, amy te mandrambe ty faha-folo amo teten-tika an-drovan-tikañe iabio o nte-Levio.
Również pierwociny naszych ciast i ofiar podniesionych, owoc wszelkiego drzewa, moszczu i oliwy – przyniesiemy [to] do kapłanów, do komnat domu naszego Boga, a dziesięcinę naszej ziemi do Lewitów, aby ci Lewici otrzymali dziesięcinę z naszej pracy we wszystkich miastach.
38 Le hitraok’ amo nte-Levio o mpisoroñe ana’ i Aharoneo, ie mandrambe ty faha-folo’ iareo o nte-Levio; le hendese’ o nte-Levio mb’ añ’anjomban’ Añaharen-tikañe mb’ amo efets’ efen-trañom-pañajañeo ty am-pahafolo’ i fahafoloy.
Kapłan, syn Aarona, będzie z Lewitami, gdy będą oni pobierać dziesięcinę. A Lewici wniosą dziesięcinę z dziesięciny do domu naszego Boga, do komnat skarbca.
39 Aa le hendese’ o ana’ Israeleo naho o nte-Levio i enga ahelahelay, i ampembay, i divaiy naho i menakey, mb’amo efets-efem-pañajan-karao’ i toetse miavakey naho mb’amo mpisoroñe mifanehakeo naho amo mpañambeñeo vaho amo mpisaboo vaho tsy hafo­rintsentika ty anjomban’ Añaharentika.
[Do tych] bowiem komnat synowie Izraela i Lewiego mają przynosić ofiarę zboża, moszczu i oliwy, [tam] gdzie są naczynia świątyni, kapłani pełniący służbę, odźwierni i śpiewacy. Tak oto nie zaniedbamy domu naszego Boga.

< Nehemia 10 >