Mika 4
1 F’ie amo andro honka’eo, le horizañe ho abo amo vohitseo ty vohin-anjomba’ Iehovà, haonjoñe ambone’ o haboañeo; vaho hivovotse mb’ama’e mb’eo ondatio.
Ale w ostatecznych dniach stanie się, że góra domu PANA będzie utwierdzona na szczycie gór i wywyższona ponad pagórki, a narody do niej popłyną.
2 Le homb’eo ty fifeheañe maro hanao ty hoe: Antao hionjom-b’am-bohi’Iehovà mb’eo, mb’amy anjomban’Añahare’Iakobey. hañòha’e antikañ’ o sata’eo, hañaveloan-tika o lala’eo. Hionjoñe boake Tsione ao ty Hàke, vaho hirike Ierosalaime ao ty tsara’ Iehovà,
I wiele narodów przybędzie, mówiąc: Chodźcie, wstąpmy na górę PANA, do domu Boga Jakuba, i będzie nas nauczał swoich dróg, a my będziemy chodzili jego ścieżkami. Z Syjonu bowiem wyjdzie prawo i słowo PANA z Jerozolimy.
3 hizaka añivo’ o kilakila ondatio vaho ho toroa’e lily o foko maozatse tsietoitane añeo. Le ho pehe’ iareo ho fangaly o fibarao naho ho fañeteke o lefo’ iareoo. Tsy hifañonjom-pibara o rofokoo, vaho tsy hiòke hialy ka.
On będzie sądzić wśród wielu narodów i będzie karać narody potężne i odległe. I przekują swoje miecze na lemiesze, a swoje oszczepy na sierpy. Naród przeciwko narodowi nie podniesie miecza i już nie będą się uczyć sztuki wojennej.
4 Songa hiambesatse ambane’ ty vahe’e t’indaty naho ambane’ i sakoa’ey eo, tsy ao ty hahahembañe iareo, fa nitsara ty falie’ Iehovà’ i Màroy.
Ale każdy będzie siedział pod swoją winoroślą i pod swoim drzewem figowym i nikt nie będzie ich straszył, bo to usta PANA zastępów powiedziały.
5 Sindre hanjotik’ ami’ty añaran-drahare’e o kilakila’ ondatio; fe hañavelo ami’ty tahina’ Iehovà Andrianañaharen-tika nainai’e donia tika.
Wszystkie narody bowiem będą chodzić, każdy w imię swego boga, ale my będziemy chodzić w imię PANA, naszego Boga, na wieki wieków.
6 Hatontoko amy andro zay, hoe t’Iehovà, ze mikoletra, naho havoriko ty nasiotse añe vaho i nanilofakoy.
W tym dniu, mówi PAN, zgromadzę chromą, zbiorę wygnaną oraz tę, którą trapiłem;
7 Hanoeko sehanga’e i nikoletray naho fifeheañe maozatse i nasiotsey. ie ho fehe’ Iehovà am-bohi’ i Tsione ao, henane zay naho ho nainai’e añe.
A z tej chromej uczynię resztkę, a z wygnanej – potężny naród. I PAN będzie królował nad nimi na górze Syjon odtąd aż na wieki.
8 Le ihe, ry Fitalakesañ’Abo i Lia-Raikey, ty haboa’ i anak’ ampela’ i Tsioney; eka, homb’ama’o mb’eo re; hitotsake eo i fifeheañe taoloy, ty fifeleha’ i Anak’ ampela’ Ierosalaimey.
A ty, wieżo trzody, twierdzo córki Syjonu, [wiedz, że] do ciebie przyjdzie, przyjdzie pierwsze panowanie, królestwo córki Jerozolimy.
9 Ino ty ikoiakoiaha’o? Tsy amam-panjaka hao? Nihomake hao i Mpanoro azoy, ihe fihine’ ty fanivontivoñañe manahake ty fitsongoan-drakemba?
Czemu teraz tak bardzo krzyczysz? Czy nie ma króla u ciebie? Czy twój doradca zginął, że cię ból ogarnął jak rodzącą?
10 Minioniòra, mañeña, hisamaha’o, ry anak’ ampela’ i Tsione, manahake ty ampela mitsongo; fa hiavote’o henaneo i rovay, himoneñe an-kivok’ ao, am-para’ te mandoake e Bavele ao; añe irehe ho hahañe; añe ty hijebaña’ Iehovà azo am-pità’ o rafelahi’oo.
Odczuwaj ból i jęcz, córko Syjonu, jak rodząca, bo już wyjdziesz z miasta i zamieszkasz w polu, i pójdziesz aż do Babilonu. Tam będziesz wybawiona, tam cię PAN odkupi z rąk twoich wrogów.
11 Ie henanekeo maro ty fifeheañe mifanontoñe hialy ama’o, manao ty hoe: Ee t’ie ho tivaeñe, naho hahafisamba i Tsione o fihainon-tikañeo.
Teraz zebrało się przeciwko tobie wiele narodów, które mówią: Niech będzie zbezczeszczona, niech nasze oko patrzy na Syjon.
12 Fa tsy fohi’ iareo ty ereñere’ Iehovà; naho tsy apota’ iareo ty safiri’e; Ie ro nanontoñe iereo hoe ampemba an-toem-pamofohañe eo.
One jednak nie znają myśli PANA ani nie rozumieją jego rady. On bowiem je zgromadzi jak snopy na klepisku.
13 Miongaha, mamofoha, ry anak’ ampela’ i Tsione; fa hanoeko viñe ty tsifa’o, naho hanoeko torisìke o hotro’oo; handemodemoke t’indaty maro; vaho hengae’o am’ Iehovà o nivokare’ iareo tsy too; ho amy Talè’ ty tane bey toiy ty vara’ iareo.
Wstań i młóć, córko Syjonu, bo twój róg uczynię z żelaza i twoje kopyta uczynię ze spiżu, i zmiażdżysz wiele narodów. Poświęcę PANU ich łupy i ich bogactwo Panu całej ziemi.
