< Mika 4 >

1 F’ie amo andro honka’eo, le horizañe ho abo amo vohitseo ty vohin-anjomba’ Iehovà, haonjoñe ambone’ o haboañeo; vaho hivovotse mb’ama’e mb’eo ondatio.
Men det skal skje i de siste dager, da skal fjellet der Herrens hus står, være grunnfestet på toppen av fjellene, og høit hevet skal det være over alle høider; og folkeslag skal strømme op på det.
2 Le homb’eo ty fifeheañe maro hanao ty hoe: Antao hionjom-b’am-bohi’Iehovà mb’eo, mb’amy anjomban’Añahare’Iakobey. hañòha’e antikañ’ o sata’eo, hañaveloan-tika o lala’eo. Hionjoñe boake Tsione ao ty Hàke, vaho hirike Ierosalaime ao ty tsara’ Iehovà,
Og mange hedningefolk skal gå avsted og si: Kom, la oss gå op til Herrens berg og til Jakobs Guds hus, så han kan lære oss sine veier, og vi ferdes på hans stier! For fra Sion skal lov utgå, og Herrens ord fra Jerusalem.
3 hizaka añivo’ o kilakila ondatio vaho ho toroa’e lily o foko maozatse tsietoitane añeo. Le ho pehe’ iareo ho fangaly o fibarao naho ho fañeteke o lefo’ iareoo. Tsy hifañonjom-pibara o rofokoo, vaho tsy hiòke hialy ka.
Og han skal dømme mellem mange folkeslag og skifte rett for veldige hedningefolk helt til de fjerneste land, og de skal smi sine sverd om til hakker og sine spyd til vingårdskniver; folkene skal ikke lenger løfte sverd mot hverandre og ikke mere lære å føre krig,
4 Songa hiambesatse ambane’ ty vahe’e t’indaty naho ambane’ i sakoa’ey eo, tsy ao ty hahahembañe iareo, fa nitsara ty falie’ Iehovà’ i Màroy.
men de skal sitte hver under sitt vintre og sitt fikentre, og ingen skal skremme dem; for Herrens, hærskarenes Guds munn har talt.
5 Sindre hanjotik’ ami’ty añaran-drahare’e o kilakila’ ondatio; fe hañavelo ami’ty tahina’ Iehovà Andrianañaharen-tika nainai’e donia tika.
For alle folkene vandrer hvert i sin guds navn; men vi vandrer i Herrens, vår Guds navn evindelig og alltid.
6 Hatontoko amy andro zay, hoe t’Iehovà, ze mikoletra, naho havoriko ty nasiotse añe vaho i nanilofakoy.
På den dag, sier Herren, vil jeg samle de haltende og sanke sammen de bortdrevne og dem jeg har faret ille med,
7 Hanoeko sehanga’e i nikoletray naho fifeheañe maozatse i nasiotsey. ie ho fehe’ Iehovà am-bohi’ i Tsione ao, henane zay naho ho nainai’e añe.
og jeg vil la de haltende bli i live som en rest og gjøre de langt bortdrevne til et tallrikt folk. Og Herren skal være konge over dem på Sions berg fra nu og til evig tid.
8 Le ihe, ry Fitalakesañ’Abo i Lia-Raikey, ty haboa’ i anak’ ampela’ i Tsioney; eka, homb’ama’o mb’eo re; hitotsake eo i fifeheañe taoloy, ty fifeleha’ i Anak’ ampela’ Ierosalaimey.
Og du hjordens tårn, du Sions datters haug! Til dig skal det nå, ja, det skal komme det forrige herredømme, kongedømmet over Jerusalems datter.
9 Ino ty ikoiakoiaha’o? Tsy amam-panjaka hao? Nihomake hao i Mpanoro azoy, ihe fihine’ ty fanivontivoñañe manahake ty fitsongoan-drakemba?
Hvorfor skriker du nu så høit? Er det da ingen konge i dig, eller er din rådgiver omkommet, siden veer har grepet dig som den fødende kvinnes?
10 Minioniòra, mañeña, hisamaha’o, ry anak’ ampela’ i Tsione, manahake ty ampela mitsongo; fa hiavote’o henaneo i rovay, himoneñe an-kivok’ ao, am-para’ te mandoake e Bavele ao; añe irehe ho hahañe; añe ty hijebaña’ Iehovà azo am-pità’ o rafelahi’oo.
Vri dig og jamre dig, Sions datter, som en fødende kvinne! For nu må du dra ut av byen og bo ute på marken, og du skal komme like til Babel. Der skal du bli utfridd, der skal Herren løse dig ut av dine fienders hånd.
11 Ie henanekeo maro ty fifeheañe mifanontoñe hialy ama’o, manao ty hoe: Ee t’ie ho tivaeñe, naho hahafi­samba i Tsione o fihainon-tikañeo.
Nu har mange folkeslag samlet sig mot dig, og de sier: Måtte det bli vanhelliget, så våre øine kan se med lyst på Sion!
12 Fa tsy fohi’ iareo ty ereñere’ Iehovà; naho tsy apota’ iareo ty safiri’e; Ie ro nanontoñe iereo hoe ampemba an-toem-pamofohañe eo.
Men de kjenner ikke Herrens tanker og forstår ikke hans råd, at han har samlet dem som kornbånd til treskeplassen.
13 Miongaha, mamofoha, ry anak’ ampela’ i Tsione; fa hanoeko viñe ty tsifa’o, naho hanoeko torisìke o hotro’oo; handemodemoke t’indaty maro; vaho hengae’o am’ Iehovà o nivokare’ iareo tsy too; ho amy Talè’ ty tane bey toiy ty vara’ iareo.
Stå op og tresk, du Sions datter! For ditt horn vil jeg gjøre til jern, og dine klover vil jeg gjøre til kobber, og du skal knuse mange folk, og jeg vil lyse deres rov i bann til Herren og deres gods til all jordens herre.

< Mika 4 >