Matio 1
Þessir eru forfeður Jesú Krists, afkomanda Davíðs konungs og Abrahams:
2 Nisamake Isàka t’i Abraàme naho nisamake Iakobe t’Isàka; nisamake Iehodà naho o roahalahi’eo t’Iakobe;
Abraham var faðir Ísaks. Ísak var faðir Jakobs. Jakob var faðir Júda og bræðra hans.
3 nisamake i Peretse naho i Zerà amy Tamare t’Iehodà; nisamake i Hezrone t’i Peretse, nisamake i Rame t’i Hezrone;
Júda var faðir Peresar og Sera (móðir þeirra hét Tamar). Peres var faðir Esroms. Esrom var faðir Rams,
4 nisamake i Aminadabe t’i Rame, nisamake i Nakhsone t’i Aminadabe, nisamake i Salmone t’i Nakhsone.
en Ram var faðir Ammínadabs og sonur hans var Nakson. Nakson var faðir Salmons.
5 Nisamake i Boaze amy Rakhabe karapilo t’i Salmone; nisamake i Ovede amy Rote t’i Boaze, vaho nisamake i Jesè t’i Ovede.
Salmon var faðir Bóasar (kona hans var Rut). Óbeð var faðir Ísaís,
6 Nisamake i Davide t’Jesè, le nisamake i Solomone amy vali’ i Oriay t’i Davide.
en Ísaí faðir Davíðs konungs og Davíð faðir Salómons (móðir hans var ekkja Úría).
7 Nisamake i Rehoboame t’i Solomona; nisamake i Abià t’i Rehoboame; nisamake i Asà t’i Abià.
Salómon var faðir Róbóams og sonur hans var Abía. Abía var faðir Asafs.
8 Nisamake i Jehosafate t’i Asà, nisamake i Jorame t’i Jehosafate; nisamake i Ozià t’Jorame.
Asaf var faðir Jósafats. Jósafat var faðir Jórams og Jóram faðir Ússía.
9 Nisamake i Jotame t’i Ozià; nisamake i Ahaze t’i Jotame, nisamake i Hezekià t’i Ahaz.
Ússía var faðir Jótams, en sonur hans var Akas og Esekía var sonur hans.
10 Nisamake i Menasè t’i Hezekià; nisamake i Amone t’i Menasè; nisamake i Josia t’i Amone.
Esekía var faðir Manasse, en hann var faðir Amoss og Amos faðir Jósía.
11 Nisamake i Jekonia miroahalahy amy faneseañe e Babolone añey t’i Josia.
Jósía var faðir Jekonja og bræðra hans (þeir fæddust í herleiðingunni til Babýlon).
12 Ie nitampetse i faneseañe e Babolone añey, le nisamake i Sealtiele t’i Jekonia; nisamake i Zerobabele t’i Sealtiele;
Eftir herleiðinguna: Jekonja var faðir Sealtíels, Sealtíel var faðir Serúbabels,
13 nisamake i Abihode t’i Zerobabele; nisamake i Eliakime t’i Abihode; nisamake i Azore t’i Eliakime.
Serúbabel faðir Abíúds og Abíúd faðir Eljakíms. Eljakím var faðir Asórs,
14 Nisamake i Tsadoke t’i Azore; nisamake i Ahkime t’i Tsadoke; nisamake i Elihode t’i Ahkime.
en sonur hans var Sadók. Og Sadók var faðir Akíms, Akím faðir Elíúds
15 Nisamake i Eleazare t’i Elihode; nisamake i Matane t’i Eleazare; nisamake i Jakobe t’i Matane.
og Elíúd faðir Eleasars. Eleasar var faðir Mattans, Mattan faðir Jakobs og
16 Nasama’ i Jakobe t’Josefe. I Josefa ty tañanjomba’ i Marie, rene’ Iesoà tokaveñe ty hoe: i Mesià ndra i Norizañey.
Jakob faðir Jósefs en hann var eiginmaður Maríu, móður Jesú Krists.
17 Aa le tariratse folo efats’ amby ty boak’ amy Abrahàme pak’amy Davide; naho tariratse folo efats’ amby ty boak’ amy Davide sikal’amy faneseañe e Babolone añey, vaho tariratse folo efats’ amby ty boak’amy faneseañe e Babolone añey pak’ am’ Iesoà.
Þetta eru fjórtán ættliðir frá Abraham til Davíðs konungs, fjórtán ættliðir frá Davíð fram að herleiðingunni og einnig fjórtán ættliðir frá herleiðingunni fram til Krists.
18 Zao ty nisamahañe Iesoà: ie vinorovoro’ i Josefe ty rene’e naho mbe tsy niolora’e, le tendreke t’ie nivesatse añamy Arofo-Masiñey.
Aðdragandinn að fæðingu Jesú var á þessa leið: María móðir hans var trúlofuð Jósef. Hún varð þunguð af völdum heilags anda meðan hún var enn ósnortin mey.
19 Ondaty vañoñe t’i Josefe vali’ey, ie tsy te hindre-toboke ama’e ndra ty hampiborake aze ho salareñe, ndra ty hamahots’ aze havetrake, le nisafirie’e ty hañetake aze.
Jósef, unnusti hennar, sem var mjög sómakær maður, ákvað þá að slíta trúlofuninni í kyrrþey, því að hann vildi ekki valda henni opinberri smán.
20 Ie nitsakore izay an-trok’ ao, intoy ty anjely nisodehañe ama’e ami’ty nofy, nanao ty hoe: O Josefe, ana’ i Davide, ko marimariha’o ty handrambe i Marie vali’o amy te nampiareñe’ i Arofo Masiñey i ama’ey.
Eitt sinn er hann var að íhuga þetta á andvökunóttu, sofnaði hann og dreymdi að engill stóð hjá honum og sagði: „Jósef, sonur Davíðs, hikaðu ekki við að kvænast Maríu, því að barnið sem hún gengur með, er getið af heilögum anda.
21 Hisamake ana-dahy re naho hatao’o Iesoà ty añara’e, amy te ie ty handrombake ondatikoo amo hakeo’ iareoo.
Hún mun eignast son, og þú skalt láta hann heita Jesú (sem þýðir Guð frelsar), því að hann mun frelsa þjóð sína frá syndum hennar.
22 Nanoeñe iaby izay hañeneke ty nampanokira’ Iehovà i mpitokiy ami’ty hoe:
Þannig mun rætast það sem spámaður Guðs sagði:
23 Inao, miareñe i somondraray naho hisama-dahy, vaho hatao’ areo Imanoela, toe Andrianañahare Amantika, ty tahina’e.
„Takið eftir! Meyjan mun þunguð verða! Hún mun fæða son og hann verða kallaður „Immanúel“(en það þýðir Guð er með okkur)“.“
24 Nivañoñe amy firota’ey amy zao t’i Josefe le nanoe’e iaby i namantoha’ i anjeli’ Iehovày azey vaho rinamb’e i vali’ey.
Þegar Jósef vaknaði, ákvað hann að gera eins og engillinn hafði sagt honum og ganga að eiga Maríu,
25 Fe tsy niolora’e ampara’ te nisamake i tañoloñoloña’ey vaho nanoe’e Iesoà ty añara’e.
þau höfðu þó ekki kynmök fyrr en eftir að sonurinn var fæddur. Og Jósef gaf drengnum nafnið Jesús.
