Matio 3
1 Nivotrake eo añ’andro rezay t’i Jaona Mpandipotse nitaroñe am-patrambei’ Iehodà ao,
εν δε ταις ημεραις εκειναις παραγινεται ιωαννης ο βαπτιστης κηρυσσων εν τη ερημω της ιουδαιας
2 le hoe re: Mitoliha am-pisolohoañe, fa mitotoke i fifehean-dindiñey!
και λεγων μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων
3 hañeneke i nampisaontsieñe Isaia mpitokiy, ty hoe: Ty fiarañanaña’ ty mikoike, Hajario am-patrambey ao ty homba’ Iehovà, avantaño an-dratroratro ao o lala’ i Andrianañaharen-tikañeio.
ουτος γαρ εστιν ο ρηθεις υπο ησαιου του προφητου λεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
4 Inge t’i Jaona, nisikim-bolon-drameva naho nisadian-kolitsena mainte an-toha’e naho betratra vaho tantele amboròvoke ty mahakama’e.
αυτος δε ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη αυτου ην ακριδες και μελι αγριον
5 Le niavotse mb’ama’e mb’eo ty boake e Ierosaleme, naho boak’ Iehodà iaby, vaho boak’ amy ze hene fifeheañe mañohoke Iordaney,
τοτε εξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδαια και πασα η περιχωρος του ιορδανου
6 ie nisoloho amo tahi’ iareoo le nilipotse am’ Iordaney, ty amy saontsi’ey.
και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων
7 Niisa’e te maro amo Fariseo naho Tsadokeo ty nivotrake amy filipora’ey, vaho nanoa’e ty hoe: Ry tiri’ ty mereñe! Ia ty nanoro anahareo ty hibotitsike amy haviñeran’ Añahare ho tondrokey?
ιδων δε πολλους των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενους επι το βαπτισμα αυτου ειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης
8 Mamokara vokam-pisolohoañe ki’e;
ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας
9 ko mitsakore an-trok’ ao ty hoe: Rae’ay t’i Abraàme; Eka! Ataliliko ama’ areo, te lefen’ Añahare ty mampitroatse ty ana’e Abraàme boak’ amo vato retoañe.
και μη δοξητε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ
10 Fa mañohatse am-poto-katae eo ty fekoñe; ho firaeñe naho forototoeñe añ’afo ao ty tsy mamoa voa soa. Le hoe i màroy tama’e: Aa naho izay, ino ty hanoe’ay? hoe ty natoi’ i Jaona, ee te handiva raike ami’ty tsy manañe ze aman-tsaron-droe. Aa le nimb’eo ondatio hilipotse, naho maro ty nañontane ty hoe: Ino ty hanoe’ay, Le hoe ty natoi’e: Ko hembañe aman-dra ia ia naho ko itrevoha’o vaho mifalea amo azoo. Aa le nañereñere naho nitsakore añ’ arofo afa-boiñe ondaty iabio, ty hoe: he Iesoà t’i Jaona.
ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
11 Hoe ty natoi’ i Jaona am’ iabikey: Inao, toe ampiliporeko an-tsam-pisolohoañe nahareo, fe ho avy ty fatratse te amako, le tsy sazò ahy ty hampibalake i talin-kana’ey; ie ty handipotse anahareo ami’ty afo’ i Arofo Masiñey.
εγω μεν βαπτιζω υμας εν υδατι εις μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματα βαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι
12 Am-pità’e ty fanonga’e hamaopaoke ty toem-panonga’e vaho hanontoñe ty ampemba’e am-pañajañ’ ao fe ho forototoe’e añ’afo tsy mete akipeke o karafo’eo.
ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον αυτου εις την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω
13 Nihirike e Galilia t’iIesoà, nandoake am’Iordaney hilipotse añamy Jaona.
τοτε παραγινεται ο ιησους απο της γαλιλαιας επι τον ιορδανην προς τον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου
14 Fe nisarasara t’i Jaona t’ie halipotse le nanao ty hoe: Tsy Ihe hao ty ho nandipots’ ahy, te ihe mb’ amako?
ο δε ιωαννης διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προς με
15 Le hoe ty natoi’ Iesoà aze: Iantofo, amy te mañeva antika ty hañeneke ze havantañañe; aa le nampilipore’ i Jaona.
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν προς αυτον αφες αρτι ουτως γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον
16 Ie vaho nitroatse amy ranoy, le nisokafeñe o likerañeo vaho nivazoho’e nizotso hoe deho i Arofon’ Añaharey, nimoneñe ama’e.
και βαπτισθεις ο ιησους ανεβη ευθυς απο του υδατος και ιδου ανεωχθησαν αυτω οι ουρανοι και ειδεν το πνευμα του θεου καταβαινον ωσει περιστεραν και ερχομενον επ αυτον
17 Le inay ty fiarañanañañe boak’ andindìñe ey nanao ty hoe: Intoy ty Anadahiko, i kokoañey, vata’e kokoañe, ie ty ifaleako.
και ιδου φωνη εκ των ουρανων λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα
