< Matio 20 >

1 Ie añe izay le hoe t’i Iesoà amo mpiama’eo: Ampanahafeñe ami’ty talèn’ anjomba, i fifehean-dikerañey, ie nañaleñaleñe nañèke ondaty ho amy tetem-bahe’ey.
Ὁμοία γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ ὅστις ἐξῆλθεν ἅμα πρωῒ μισθώσασθαι ἐργάτας εἰς τὸν ἀμπελῶνα αὐτοῦ.
2 Naè’e ami’ty bogady raike iereo ho ami’ty andro raike, le nirahe’e mb’an-tetem-bahe’e mb’eo.
⸂συμφωνήσας δὲ μετὰ τῶν ἐργατῶν ἐκ δηναρίου τὴν ἡμέραν ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὸν ἀμπελῶνα αὐτοῦ.
3 Niavotse indraike re ami’ty ora faha telo vaho nitendreke ondaty nisarasara an-tsena ao,
καὶ ἐξελθὼν περὶ τρίτην ὥραν εἶδεν ἄλλους ἑστῶτας ἐν τῇ ἀγορᾷ ἀργούς·
4 hoe re tam’ iereo: Akia mb’an-teteko ao ka, vaho hatoloko anahareo ze mañeva. Le nimb’eo iereo.
καὶ ἐκείνοις εἶπεν· Ὑπάγετε καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ἀμπελῶνα, καὶ ὃ ἐὰν ᾖ δίκαιον δώσω ὑμῖν·
5 Niavotse indraike re nanao if zay ami’ty ora fah’ eneñe naho amy faha-sivey, le nampanahafe’ amy teoy.
οἱ δὲ ἀπῆλθον. ⸀πάλινἐξελθὼν περὶ ἕκτην καὶ ἐνάτην ὥραν ἐποίησεν ὡσαύτως.
6 Niakatse amy ora faha folo-raik’ ambiy re nahaoniñe ty ila’e nihene­keneke ey, le hoe ty nanoa’e: Akore t’ie mijohajohañe etoañe lomoñandro?
περὶ δὲ τὴν ⸀ἑνδεκάτηνἐξελθὼν εὗρεν ἄλλους ⸀ἑστῶτας καὶ λέγει αὐτοῖς· Τί ὧδε ἑστήκατε ὅλην τὴν ἡμέραν ἀργοί;
7 Hoe ty natoi’ iareo: Ie tsy amam-pañeke, le hoe re am’iereo: Akia mb’an-teteko mb’eo ka.
λέγουσιν αὐτῷ· Ὅτι οὐδεὶς ἡμᾶς ἐμισθώσατο. λέγει αὐτοῖς· Ὑπάγετε καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ⸀ἀμπελῶνα
8 Ie hariva, hoe ty asa’ i talèn-tetem-bahey amy mpisarim-piekey: Ikoiho hanolo­rako ty karama’ iareo, mifototse ami’ty fara’e, pak’ ami’ty valoha’e.
ὀψίας δὲ γενομένης λέγει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος τῷ ἐπιτρόπῳ αὐτοῦ· Κάλεσον τοὺς ἐργάτας καὶ ἀπόδος ⸀αὐτοῖςτὸν μισθὸν ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἕως τῶν πρώτων.
9 Nandrambe bogady raike o am-para’eo.
⸂καὶ ἐλθόντες οἱ περὶ τὴν ἑνδεκάτην ὥραν ἔλαβον ἀνὰ δηνάριον.
10 Aa le natao’ o valoha’eo t’ie ho nandrambe mandikoatse, te mone songa natolo’e bogady raike.
⸂καὶ ἐλθόντες οἱ πρῶτοι ἐνόμισαν ὅτι ⸀πλεῖονλήμψονται· καὶ ἔλαβον ⸂τὸ ἀνὰ δηνάριον καὶ αὐτοί.
11 Le nitreontreoñe amy talèn-tetem-bahey i valoha’e rey
λαβόντες δὲ ἐγόγγυζον κατὰ τοῦ οἰκοδεσπότου
12 ami’ty hoe: Ora raike ty nitoloña’ i fara’e retia, fe nampirae’o ama’ay nifanehake ami’ty hatrovoha’ i àndroy.
⸀λέγοντες Οὗτοι οἱ ἔσχατοι μίαν ὥραν ἐποίησαν, καὶ ἴσους ⸂αὐτοὺς ἡμῖν ἐποίησας τοῖς βαστάσασι τὸ βάρος τῆς ἡμέρας καὶ τὸν καύσωνα.
13 Tinoi’e ty hoe ty raike ama’e: O rañeko, Tsy nanoeko ama’o ty tsi-to; tsy nañeke azo ami’ty bogady raike hao?
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς ⸂ἑνὶ αὐτῶν εἶπεν· Ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε· οὐχὶ δηναρίου συνεφώνησάς μοι;
14 Rambeso le akia, he satriko ty manolotse ami’ty hengaha’e tia mira amy azoy,
ἆρον τὸ σὸν καὶ ὕπαγε· θέλω δὲ τούτῳ τῷ ἐσχάτῳ δοῦναι ὡς καὶ σοί·
15 tsy mete hao te hanoeko i satrikoy? maha-mandofirim-pihaino’o hao te izaho matarike?
⸀οὐκἔξεστίν μοι ⸂ὃ θέλω ποιῆσαι ἐν τοῖς ἐμοῖς; ⸀ἢὁ ὀφθαλμός σου πονηρός ἐστιν ὅτι ἐγὼ ἀγαθός εἰμι;
16 Aa le ho valoha’e ty fara’e, vaho ho fara’e ty valoha’e. Maro ty koiheñe fe tsy ampeampe ty ho joboñeñe.
οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοιπρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ⸀ἔσχατοι.
17 Ie narivo’ Ierosaleme t’i Iesoà, le natola’e i mpiama’e folo ro’amby rey, vaho nanoa’e ty hoe:
⸂Καὶ ἀναβαίνων ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα παρέλαβεν τοὺς δώδεκα ⸀μαθητὰςκατʼ ἰδίαν, ⸂καὶ ἐν τῇ ὁδῷ εἶπεν αὐτοῖς·
18 Inao! mionjoñe mb’e Ierosaleme mb’eo tika; le hatolotse amo Androanavy naho mpisoroñe lohà’eo i Ana’ ondatiy vaho hafà’ iereo havetrake,
Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ,
19 le hasese amo kilakila ondatio ho lafañe naho hohofan-doza; f’ie hitroatse ami’ty andro fahatelo.
καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαῖξαι καὶ μαστιγῶσαι καὶ σταυρῶσαι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ⸀ἐγερθήσεται
20 Nimb’ama’e mb’eo ty tañanjomba’ i Zebedia rekets’ i ana’e rey, niambane vaho nihalaly ama’e.
Τότε προσῆλθεν αὐτῷ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου μετὰ τῶν υἱῶν αὐτῆς προσκυνοῦσα καὶ αἰτοῦσά τι ⸀παρʼαὐτοῦ.
21 Hoe re tama’e: Inoñe o paia’oo? le hoe re. Te ihe handily ty amo anako roe retoañe te hitoboke am-pità’o havàna eo ty raike vaho ankavia’o eo ty raike am-pifehea’o ao.
ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· Τί θέλεις; λέγει αὐτῷ· Εἰπὲ ἵνα καθίσωσιν οὗτοι οἱ δύο υἱοί μου εἷς ἐκ δεξιῶν ⸀σουκαὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.
22 Natoi’ Iesoà ty hoe: Tsy apota’ areo ty halali’ areo. Lefe’ areo hao ty hinoñe amy fitovy hinomakoy? Tinoi’ iereo ty hoe: Lefe’ay.
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε· δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ μέλλω ⸀πίνειν λέγουσιν αὐτῷ· Δυνάμεθα.
23 Le hoe re am’iereo: Nomo i fitovikoy, fe ty hiambesatse an-kavanako naho an-kaviako eo, tsy ahiko hatolotse, fa ho a i nihalankañañe aze aolon-dRaey.
⸀λέγειαὐτοῖς· Τὸ μὲν ποτήριόν μου ⸀πίεσθε τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ ⸀εὐωνύμωνοὐκ ἔστιν ⸀ἐμὸνδοῦναι, ἀλλʼ οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου.
24 Ie jinanji’ i folo rey, le nitorifiheñe am-pihaino’ iareo i mpirahalahy roe rey.
Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τῶν δύο ἀδελφῶν.
25 Tsinikao’ Iesoà iereo, le nanoa’e ty hoe: Fohino te felehe’ o roandria’ ze kilakila ondatio iereo, naho mifehe’iareo ka ty bey.
ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἶπεν· Οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν.
26 Tsy ho izay ty ama’ areo, amy te, ze mipay ho bey ama’areo le ampitoroño anahareo,
οὐχ οὕτως ⸀ἔσταιἐν ὑμῖν· ἀλλʼ ὃς ⸀ἂνθέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι ἔσται ὑμῶν διάκονος,
27 vaho ze te ho jabajaba ama’areo ty h’ondevo’ areo,
καὶ ὃς ⸀ἂνθέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος ⸀ἔσταιὑμῶν δοῦλος·
28 manahake te tsy niavy ho toroñeñe i Ana’ ondatiy, fa ty hitoroñe, hano­lo-batañe ho vilin’ ai’ i màroy.
ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.
29 Nigodañe e Hieriko ao iereo, ie norihe’ i lahialeñey.
Καὶ ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ Ἰεριχὼ ἠκολούθησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς.
30 Ingo niakatse mb’ añ’olon-dalañe mb’eo ty ‘ndaty fey roe naho nahajanjiñe ty fizakozakoa’ i lahialeñey le nañontane ty ama’e, naho nisaon­tsiañe te mañavelo mb’eo t’Iesoà nte-Nazareta, vaho nipoñafa’ iereo ty hoe: Ry Ana’ i Davide, fere­naiño zahay.
καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήμενοι παρὰ τὴν ὁδόν, ἀκούσαντες ὅτι Ἰησοῦς παράγει, ἔκραξαν λέγοντες· ⸂Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς⸃, ⸀υἱὸς Δαυίδ.
31 Fe nendaha’ i lahialeñey ami’ty hoe: Mamatsy; te mone nindrae’ iereo am-pazake ty hoe: O Rañandria, Ana’ i Davide, itretrezo.
ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα σιωπήσωσιν· οἱ δὲ μεῖζον ⸀ἔκραξανλέγοντες· ⸂Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς⸃, ⸀υἱὸς Δαυίδ.
32 Nijohañe t’i Iesoà, le kinanji’e, vaho nanoa’e ty hoe: Inoñe o paia’ areo hanoeko?
καὶ στὰς ὁ Ἰησοῦς ἐφώνησεν αὐτοὺς καὶ εἶπεν· Τί θέλετε ποιήσω ὑμῖν;
33 Hoe iareo: O Rañandria, ty hampibarababeake o maso’aio.
λέγουσιν αὐτῷ· Κύριε, ἵνα ⸂ἀνοιγῶσιν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν.
34 Niferenaiña’ Iesoà, le tsinapa’e o fihaino’ iareoo, naho nanoa’e ty hoe: Nampijangañe anahareo ty fatokisa’ areo, le nahaisake amy zao iereo naho nandrenge an’ Andria­nañahare naho nañorike aze vaho hene nañonjoñe an’Andrianañahare ondatio ty am’izay.
σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἥψατο τῶν ⸀ὀμμάτωναὐτῶν, καὶ εὐθέως ⸀ἀνέβλεψανκαὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ.

< Matio 20 >