Matio 19
1 Ie nagado’ Iesoà i tsaray, le nienga i Galilia naho nandoake am-paripari’ Iehodà alafe’ Iordaney añe.
Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
2 Norihe’ i lahialeñey vaho jinanga’e iaby.
καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ.
3 Niheo mb’ama’e mb’eo o Fariseoo hitsoke aze, ami’ty ontane ty hoe: Hake hao t’ie hifanarake aman-drakemba’e ami’ty inoñ’ inoñe vaho hanolots’ aze takelam-pifanarahañe?
Καὶ προσῆλθον αὐτῷ Φαρισαῖοι πειράζοντες αὐτὸν καὶ λέγοντες Εἰ ἔξεστιν ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν;
4 Tinoi’e ty hoe: Tsy vinaki’ areo hao te i nanao iareo haehaey, le lahilahy naho ampela ty nitsenea’e;
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν Οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ κτίσας ἀπ’ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς
5 Hoe re: Aa le hienga ty rae’e naho i rene’e t’indaty le hifampipiteke ami’ty vali’e; vaho ho nofotse raike iereo.
καὶ εἶπεν Ἕνεκα τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν;
6 Ie amy zao, tsy roe iereo fa nofotse raike, vaho tsy mete sarahe’ ondaty ze fa natraon’ Andrianamboatse.
ὥστε οὐκέτι εἰσὶν δύο ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.
7 Le nanoa’iareo ty hoe: Aa vaho akore ty nandilia’ i Mosè te hitolorañe takelam-pañitoam-baly vaho ampiengañ’ aze i akiba’ey?
λέγουσιν αὐτῷ Τί οὖν Μωϋσῆς ἐνετείλατο δοῦναι βιβλίον ἀποστασίου καὶ ἀπολῦσαι;
8 Hoe re tam’ iereo: Ami’ty hagàñ’ arofo’ areo ty nisaontsie’ i Mosè ty hitseizam-baly; fa tsy izay ty tam-pifotora’e añe.
λέγει αὐτοῖς Ὅτι Μωϋσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἐπέτρεψεν ὑμῖν ἀπολῦσαι τὰς γυναῖκας ὑμῶν· ἀπ’ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτως.
9 Hoe iraho ama’ areo: ze mitsey valy, naho mañenga ty hafa, naho tsy t’ie nañarapilo, ro mañarapilo; karapilo ka ty mañenga i narian-dahiy.
λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται.
10 Le hoe ty asa’ o mpiama’eo tama’e: Aa naho zay ty aman-dahilahy naho i vali’ey, hàmake tsy mañenga.
λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταί Εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι.
11 Hoe re tam’iereo: Tsy ho a’ ze kila ondaty o tsara zao, fa ho a’ ze nitolorañe aze.
ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς Οὐ πάντες χωροῦσιν τὸν λόγον τοῦτον ἀλλ’ οἷς δέδοται.
12 Amy te eo ty vositse boak’ ami’ty nahatoly aze; eo ka ty vositse nivosire’ ondaty, vaho eo ty miha-dogalahy ami’ty filiera’e vatañe ty amy Fifehean-Dikerañey. Ze maharambe izay, ee te ho fohi’e!
εἰσὶν γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτως, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.
13 Ie amy zay nindeseñe mb’ama’e mb’eo o ajajao hampitongoà’e fitàñe naho tataeñe; f’ie niroahe’ o mpiama’eo.
Τότε προσηνέχθησαν αὐτῷ παιδία, ἵνα τὰς χεῖρας ἐπιθῇ αὐτοῖς καὶ προσεύξηται· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς.
14 Le hoe ty nanoa’ Iesoà: Apoho homb’ amako mb’ etoañe o anak’ ajajao, le ko sebañeñe, fa a’ iareo i fifehean-dikerañey. Eka, hoe ty asako ama’areo, Toe tsy hizilike amy fifehean-dikerañey ty tsy manahake o retoañe.
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
15 Aa le nanampeza’e fitàñe, vaho nienga.
καὶ ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἐπορεύθη ἐκεῖθεν.
16 Niheo mb’amy Iesoà mb’eo ty ajalahy niambane ama’e nanao ty hoe: O Talè, inoñe ty raha soa hanoeko hahazoako haveloñe amy voatse ho aviy? (aiōnios g166)
Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν αὐτῷ εἶπεν Διδάσκαλε, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα σχῶ ζωὴν αἰώνιον; (aiōnios g166)
17 Hoe ty natoi’e aze: Akore t’ie anoa’o: Soa? Tsy eo ty soa naho tsy raike avao, i Andrianañahare; f’ie te himoake an-kaveloñe ao, ambeno o lilio.
ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ Τί με ἐρωτᾷς περὶ τοῦ ἀγαθοῦ; εἷς ἐστιν ὁ ἀγαθός· εἰ δὲ θέλεις εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, τήρει τὰς ἐντολάς.
18 Le hoe re tama’e: Inoñe irezay? Hoe t’i Iesoà ama’e: Ko mañoho-doza, ko mampikametse, ko manao kitomboke am’ondatio,
λέγει αὐτῷ Ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη Τὸ Οὐ φονεύσεις, Οὐ μοιχεύσεις, Οὐ κλέψεις, Οὐ ψευδομαρτυρήσεις,
19 miasia ty rae’o naho i rene’o vaho ikokò ondatio manahake ty vata’o.
Τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
20 Ty hoe ty natoi’ i ajalahiy: Fonga nambenako, inoñe ka ty tsy amako?
λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος Ταῦτα πάντα ἐφύλαξα· τί ἔτι ὑστερῶ;
21 hoe t’i Iesoà tama’e, Naho te ho vañon-drehe, akia, hene aletaho o fanaña’oo, le anoloro amo rarakeo, le hanam-bara andindìñe ao irehe; vaho mañoriha ahy.
ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανοῖς, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
22 Ie jinanji’ i ajalahiy i tsaray, le ninankañe mb’eo, fa inao tsy ampeampe ty vara’e.
ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθεν λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά.
23 Hoe t’i Iesoà tamo mpiama’eo: Eka! to t’itaroñako te sarotse ami’ty mpañaleale ty himoake amy fifehean-dikerañey.
Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πλούσιος δυσκόλως εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
24 Anovoñako ty hoe: mora ty hanjilihañe rameva am-bolim-pitrebeke ao ta ty mpañarivo am-pifehean’ Añahare ao.
πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τρήματος ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
25 Nahajanjiñe o mpiama’eo fe loho nidaba, le nanao ty hoe amy Iesoà: Naho izay, Ia ty haharombake iareo?
ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες Τίς ἄρα δύναται σωθῆναι;
26 Nitoliha’e le nanao ty hoe: Naho ondaty, sarotse i rahay; fe kila mora aman’ Añahare.
ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστιν, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά.
27 Hoe ty natoi’ i Petera: Hete! hene nenga’ay hanonjohy Azo, inoñe ty ho anay?
Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν;
28 Hoe t’i Iesoà: Eka! to ty taroñako amo mpañorike ahio: ie miambesatse am-piambesam-bolonahe’e eo indatiy amy androm-pizakañey le hiambesatse amy fiambesatse folo ro’ambi’ i foko folo-ro’ambi’ Israele rey nahareo.
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλινγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθήσεσθε καὶ αὐτοὶ ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
29 Ze mienga anjomba ndra rahalahy ndra rahavave ndra rae ndra rene ndra valy ndra anake ndra tane, ty ami’ty añarako, ro handrambe in-jato manahake irezay vaho handova i fifehean-dikerañey; (aiōnios g166)
καὶ πᾶς ὅστις ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ἐμοῦ ὀνόματός, πολλαπλασίονα λήμψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. (aiōnios g166)
30 maro amo valoha’eo ty ho tsitso’e, naho o am-para’eo ty ho aolo.
Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.
