Matio 15
1 Le niheo mb’ amy Iesoà mb’eo o Fariseoo naho o Androanavio nanao ty hoe:
Τότε προσέρχονται τῷ Ἰησοῦ ἀπὸ Ἱεροσολύμων Φαρισαῖοι καὶ γραμματεῖς λέγοντες
2 Manao akore te mandilatse ty fañè’ o ntaoloo o mpiama’oo? ie tsy manasa fitàñe aolo te mihinañe.
Διὰ τί οἱ μαθηταί σου παραβαίνουσιν τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων; οὐ γὰρ νίπτονται τὰς χεῖρας ὅταν ἄρτον ἐσθίωσιν.
3 Le hoe t’i Iesoà tama’e: Akore te anjehara’ areo o tsaran’ Añahareo amo fèpè’ areoo?
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Διὰ τί καὶ ὑμεῖς παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν;
4 ie linilin’ Añahare ty hoe: Iasio ty rae’o naho i rene’o, naho: Toe havetrake ze mandafa rae ndra rene.
ὁ γὰρ Θεὸς εἶπεν Τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καί Ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω·
5 Fe hoe ty asa’ areo, Ze saontsie’ t’indaty aman-drae’e naho aman-drene’e ty amy ze ho nibanabana’e, le inao fa nengae’e ty amo tahi’eo, le malio-tahin-dre amy hakeo zay,
ὑμεῖς δὲ λέγετε Ὃς ἂν εἴπῃ τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί Δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς,
6 vaho tsy miasy rae ndra rene re, le fa tsambolitio’ areo o tsaran’ Añahareo amo fèpè’ areoo.
οὐ μὴ τιμήσει τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ· καὶ ἠκυρώσατε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν.
7 Hankàñe, ty soamiatreke, Inao ty nitokia’ Isaia ty ama’ areo ami’ty hoe:
ὑποκριταί, καλῶς ἐπροφήτευσεν περὶ ὑμῶν Ἡσαΐας λέγων
8 Hoe t’Iehovà: Mitotoke ahy am-palie’ ondaty retoa, naho miasy ahy am-pivimby, fe mitots’ amako ty arofo’ iareo,
Ὁ λαὸς οὗτος τοῖς χείλεσίν με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ’ ἐμοῦ·
9 vaho ty fañeveña’ iareo amako ro fampioha’ ondaty avao.
μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.
10 Tsinikao’ Iesoà i màroy, vaho nanoa’e ty hoe: Mijanjiña naho mañaraharà:
Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον εἶπεν αὐτοῖς Ἀκούετε καὶ συνίετε·
11 Tsy ty mizilike am-palie’e ao ty mahabote ondaty, fa ze miakatse am-palie’e ro mahativa ondaty.
οὐ τὸ εἰσερχόμενον εἰς τὸ στόμα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ στόματος τοῦτο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
12 Niheo mb’ama’e o mpiama’eo, nanao ty hoe: Fohi’o hao te nitorifike amy tsara zay o Fariseoo?
Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ λέγουσιν αὐτῷ Οἶδας ὅτι οἱ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες τὸν λόγον ἐσκανδαλίσθησαν;
13 Hoe ty natoi’ Iesoà: Fonga ho mongorañe ze hatae tsy nambolen-dRaeko an-dindiñe ao.
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν Πᾶσα φυτεία ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ Πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται.
14 Apoho iereo, fa miaolo ty goa ty fey; ie tarihe’ t’indaty fey ty goa, songa hijoroboñe an-davake ao ie roe.
ἄφετε αὐτούς· τυφλοί εἰσιν ὁδηγοί τυφλῶν· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται.
15 Tinoi’ i Petera: Abejaño ama’ay i tafatòño zay.
Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ Φράσον ἡμῖν τὴν παραβολήν.
16 Hoe ty natoi’ Iesoà am’iareo: Mbe tsy maharendreke v’inahareoo?
ὁ δὲ εἶπεν Ἀκμὴν καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε;
17 Tsy fohi’ areo hao te ze hene mizilike am-palie ro migodañe an-troke ao vaho miakatse amy mahazatse añe?
οὐ νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ εἰσπορευόμενον εἰς τὸ στόμα εἰς τὴν κοιλίαν χωρεῖ καὶ εἰς ἀφεδρῶνα ἐκβάλλεται;
18 Fe ze miakatse am-palie le fa nihetsefe’ ty arofo, izay ty mahativa ondaty.
τὰ δὲ ἐκπορευόμενα ἐκ τοῦ στόματος ἐκ τῆς καρδίας ἐξέρχεται, κἀκεῖνα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
19 Amy te boak’ ami’ty troke ty iakara’ ty vetsevetse raty naho fañohofan-doza, naho fañarapiloañe, naho fidramotañe naho fikamerañe, naho fandañirañe vaho fiteraterañe.
ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.
20 Toe songa mahativa ondaty, fe tsy mahativa ondaty ty fikamañe am-pitañe tsy sinasa.
ταῦτά ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον· τὸ δὲ ἀνίπτοις χερσὶν φαγεῖν οὐ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
21 Ie nagado’ Iesoà i tsara zay, le nañavelo mb’an-tane’ Tirò naho Sidoma añe.
Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος.
22 Le niheo mb’ ama’e ty rakemba nte-Kanana hirik’ an-tane’e añe, nikaike ama’e ty hoe: O Rañandria, Ana’ i Davide, tretrezo iraho fa volevolèn-kokolampa ty anako ampela.
καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἔκραζεν λέγουσα Ἐλέησόν με, Κύριε υἱὸς Δαυείδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται.
23 Tsy nanoiñe ndra tsara raike t’i Iesoà. Le niharinea’ o mpiama’eo, nanao ty hoe ama’e: Ino ty ifaria’o o rakemba mañorike antika an-koikeo?
ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν.
24 Tinoi’ Iesoà ty hoe: Tsy nirahen-dRaho naho tsy amo añondry motso’ i anjomba’ Israeleio.
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ.
25 Le niambane ama’e i rakembay nanao ty hoe: O Rañandria imbao iraho.
ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνει αὐτῷ λέγουσα Κύριε, βοήθει μοι.
26 Hoe t’i Iesoà ama’e: Tsy mete te alae’ t’indaty ty hane’ o keleia’eo hamahana’e amboa.
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν Οὐκ ἔστιν καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις.
27 Hoe i rakembay, Beteke milintseñe ty mofo mifitafita boak’ am-pandambaña’ ty tompo’ iareo o amboao.
ἡ δὲ εἶπεν Ναί, κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν.
28 Tinoi’ Iesoà ty hoe: O Rakembao, ra’elahy ty fatokisa’o; hanoeñe ama’o i nihalalia’oy. Le nijangañe henane zay i anak-ampela’ey.
τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις· γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
29 Nienga t’i Iesoà, le nimb’ am pariparitse alafe’ i riake Galiliay mb’ ami’ty vohitse mb’eo. Ie nijohañe eo le
Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἦλθεν παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἀναβὰς εἰς τὸ ὄρος ἐκάθητο ἐκεῖ.
30 nanjo ondaty maro nindreza’ o kepekeo, o angamaeo, o mikoletrao, naho ty ila’e maro; ie nihotrake am-pandia’e eo le nijangañe’e.
καὶ προσῆλθον αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ ἔχοντες μεθ’ ἑαυτῶν χωλούς, κυλλούς, τυφλούς, κωφούς, καὶ ἑτέρους πολλούς, καὶ ἔριψαν αὐτοὺς παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ· καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς·
31 Nilatsà ondatio te nisaontsy o moañeo naho ninokitse o komboo vaho nahaisake o feio; songa nandrenge an’Andrianañahare.
ὥστε τὸν ὄχλον θαυμάσαι βλέποντας κωφοὺς λαλοῦντας κυλλοὺς ὑγιεῖς καὶ χωλοὺς περιπατοῦντας καὶ τυφλοὺς βλέποντας· καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν Ἰσραήλ.
32 Kinanji’ Iesoà hitotoke aze o mpiama’eo, le hoe re: Ferenaiñako iereo, fa nitraoke amako ro’ andro boak’ amy nitsaha’ iareoy vaho tsy aman-ko kamaeñe, le tsy te hampañavelo iareo te mililitse ke hifoezapoezake an-dalañe ey.
Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ εἶπεν Σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡμέραι τρεῖς προσμένουσίν μοι καὶ οὐκ ἔχουσιν τί φάγωσιν· καὶ ἀπολῦσαι αὐτοὺς νήστεις οὐ θέλω, μή ποτε ἐκλυθῶσιν ἐν τῇ ὁδῷ.
33 Aa hoe o mpiama’eo tama’e: Aia ty hitohàn-tika mofo an-jerezere-tane atoy haha-ànjañe o maro toañe?
καὶ λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταί Πόθεν ἡμῖν ἐν ἐρημίᾳ ἄρτοι τοσοῦτοι ὥστε χορτάσαι ὄχλον τοσοῦτον;
34 Natoi’ Iesoà ty hoe: Fire ty mofo ama’ areo? Hoe iereo: Fito, naho fiañe tsiampeampe.
καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Πόσους ἄρτους ἔχετε; οἱ δὲ εἶπαν Ἑπτά, καὶ ὀλίγα ἰχθύδια.
35 Aa le nampiambesare’ Iesoà amy ahitsey i lahialeñey,
καὶ παραγγείλας τῷ ὄχλῳ ἀναπεσεῖν ἐπὶ τὴν γῆν
36 Rinambe’e i vonga-mofo fito rey, nifolahe’e, naho natolo’e amo mpiama’eo vaho nazotso’ iereo am’ondatio.
ἔλαβεν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους καὶ τοὺς ἰχθύας καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις.
37 Nikama iaby iereo le nianjañe vaho nahoroñe ami’ty hàroñe fito i nifitafitay.
καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων ἦραν ἑπτὰ σπυρίδας πλήρεις.
38 Efats’ arivo ty lahilahy nikama ey, mandikoatse izay o roakemba naho ajajao.
οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν τετρακισχίλιοι ἄνδρες χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων.
39 Tampetse izay, nijon-dakañe t’i Iesoà vaho nipotitse an-tane Makedonia añe.
Καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἐνέβη εἰς τὸ πλοῖον, καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια Μαγαδάν.
