< Marka 3 >

1 Nizilike am-pitontonañ’ao indrai­ke re le nanjo ty lahilahy kenge-fitàñe.
Et introivit iterum in synagogam: et erat ibi homo habens manum aridam.
2 Hinare’ iereo ke hañafake ami’ty Sabata, hanisìa’ iareo.
Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.
3 Aa le hoe re amy lahilahy kenge-fitañey: Miongaha mb’etoa.
Et ait homini habenti manum aridam: Surge in medium.
4 Le hoe re tam’ iereo: Ty aia ty Hake, ty manao raty, he ty manao soa naho Sabotse; ty mamono, ke ty mañaha fiaiñe? F’ie tsy nahabeoke.
Et dicit eis: Licet sabbatis benefacere, an male? animam salvam facere, an perdere? At illi tacebant.
5 Jinilojilo’e an-keloke, le nana­helo ami’ty hagàn-tro’ iareo, vaho nanao ty hoe am’ indatiy: Ahitio ty fità’o. Le nahiti’e, vaho niareñe ho janga manahake ty ila’e i fità’ey.
Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordis eorum, dicit homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.
6 Niavotse o Fari­seoo naho niharo fikaoñe amy zao amo mpiamy Herodao nikilily ty hañè-doza ama’e.
Exeuntes autem Pharisaei, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.
7 Nisitake mb’an-driake ey t’Iesoà rekets’ o mpiama’eo; le naño­rike aze ty lahialeñe hirike e Galilia naho boak’ Iehodà añe,
Iesus autem cum discipulis suis secessit ad mare: et multa turba a Galilaea, et Iudaea secuta est eum,
8 naho hirike Ierosaleme; naho hirik’ Edoma naho alafe’ Iordaney vaho amparipari’ i Tirò naho i Sidona añe—ondaty mitozantozañe, hene nahajanjiñe o hene fitoloña’eo naho nimb’ ama’e mb’eo.
et ab Ierosolymis, et ab Idumaea, et trans Iordanem: et qui circa Tyrum, et Sidonem, multitudo magna, audientes, quae faciebat, venerunt ad eum.
9 Le sinaontsi’e amo mpiama’eo ty hañajary lakañe ho aze ty amy valobohòkey tsy mone hifanamboen­tamboeñe.
Et dixit Iesus discipulis suis ut in navicula sibi deservirent propter turbam, ne comprimerent eum.
10 Akore ty hamaro ty nafaha’e kanao nifanindry ama’e hitsap’ aze ze nisilofe’ ty areteñe.
multos enim sanabat ita ut irruerent in eum ut illum tangerent quotquot habebant plagas.
11 Ndra mb’ia mb’ia nahatrea aze o anga-maleotseo le niankotrake aolo’e eo nikoràke ty hoe: Ihe i Anan’ Añaharey,
Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei: et clamabant dicentes:
12 fa hinatahata’e tsy hampahafohiñe aze.
Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.
13 Niañambone vohitse mb’eo re le tsinikao’e ze satri’e vaho niheova’ iereo.
Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse: et venerunt ad eum.
14 Tinendre’e ty folo ro’amby ho mpiama’e, hahitri’e hitaroñe,
Et fecit ut essent duodecim cum illo: et ut mitteret eos praedicare.
15 ie ho aman-dily hañary kokola­mpa:
Et dedit illis potestatem curandi infirmitates, et eiiciendi daemonia.
16 Le natovo’e amy Simona ty tahinañe ty hoe: Petera;
Et imposuit Simoni nomen Petrus:
17 naho am’Iakobe ana’ i Zebedio naho i Jaona rahalahi’ Iakobe ty nanovoña’e añaran-tsole ty hoe Boanerjesy, toe Anañ’ àmpiñe;
et Iacobum Zebedaei, et Ioannem fratrem Iacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui:
18 naho i Andrea naho i Filipo naho i Bartolomeo naho i Matio naho i Tomasy naho Iakobe ana’ i Alfeo naho i Tadeo naho i Simona mahimbañe,
et Andraeam, et Philippum, et Bartholomaeum, et Matthaeum, et Thomam, et Iacobum Alphaei, et Thaddaeum, et Simonem Cananaeum,
19 vaho i Jodasy nte-Keriote nifotetse azey.
et Iudam Iscariotem, qui et tradidit illum.
20 Nizilike añ’anjomba ao re naho nivorigidiñe indraike i lahialeñey, kanao tsy nilefe ty hikama.
Et veniunt ad domum: et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare.
21 Ie nahajanjiñe izay o longo’eo, le niheo mb’eo hamihim-pitañe aze, ami’ty asa’ iareo ty hoe: Tondren-dre.
Et cum audissent sui, exierunt tenere eum: dicebant enim: Quoniam in furorem versus est.
22 Nizotso boake Ierosaleme añe o mpanoki-dilio, nanao ty hoe: Angara’ ty belzeboba re, vaho i bein-kokolampay ty añaria’e kokolampa.
Et Scribae, qui ab Ierosolymis descenderant, dicebant: Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe daemoniorum eiicit daemonia.
23 Tsinikao’e hitotok’ aze iereo vaho nirazaña’e ty hoe: Aia ty hañaria’ i mpañìnjey i mpañìnjey?
Et convocatis eis in parabolis dicebat illis: Quomodo potest satanas satanam eiicere?
24 Naho mifampiria ty fifeheañe, tsy hijadoñe i fifeheañey.
Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.
25 Ie mifamotetse ty anjomba, tsy hahafitroatse i anjombay.
Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare.
26 Ie miongake hiatreatre vatañe ty mpañìnje naho mifañambake, le tsy hitoetse, fa higadoñe.
Et si satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet.
27 Tsy eo ty hahazilike añ’ anjombam-panalolahy ao hañaoke o vara’eo, naho tsy vahora’e hey i fanalolahiy, izay vaho ho volose’e i anjomba’ey.
Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum eius diripiet.
28 Eka! to t’itaroñako te hahañe amo ana’ ondatio ze atao hakeo naho ze hateràñe iterà’ iareo,
Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiae, quibus blasphemaverint:
29 fe tsy ho hahañe ka ze mitera i Arofo Masiñey, fa ho amam-patse kitro-katroke; (aiōn g165, aiōnios g166)
qui autem blasphemaverit in Spiritum sanctum, non habebit remissionem in aeternum, sed reus erit aeterni delicti. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 ami’ty fivola’ iareo t’ie aman’ anga-draty.
Quoniam dicebant: Spiritum immundum habet.
31 Nipoteake eo o rahalahi’eo naho i rene’e, nijohañe alafe ao, le nañitrike ama’e vaho nitok’ aze.
Et veniunt mater eius et fratres: et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum,
32 Niambesatse añariseho aze i maroy; le hoe ty nitsaraeñe ama’e: Inao, alafe ao ty rene’o naho o rahalahi’oo; ie mipay azo.
et sedebat circa eum turba: et dicunt ei: Ecce mater tua, et fratres tui foris quaerunt te.
33 Hoe ty natoi’e am’ iareo: Ia ty reneko naho o rahalahikoo?
Et respondens eis, ait: Quae est mater mea, et fratres mei?
34 Narendre’e amy zao o niambesatse niarikoboñ’ azeo, le nanao ty hoe: Hehe ty reneko naho o rahalahikoo!
Et circumspiciens eos, qui in circuitu eius sedebant, ait: Ecce mater mea, et fratres mei.
35 Ndra ia ia manao ty satrin’ Añahare, ie ty rahalahiko naho rahavaveko vaho reneko.
Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.

< Marka 3 >