Malakia 4
1 Inao, ho tondroke ty andro hirehetse hoe toñake; ie ho ahe-maike iaby o mpirengevokeo naho o mpanao haloloañeo; hampirebareba iareo amy andro ho aviy, hoe t’Iehovà’ i Màroy, vaho tsy hapo’e ndra vahatse ndra singa.
Want ziet, die dag komt, brandende als een oven, dan zullen alle hoogmoedigen, en al wie goddeloosheid doet, een stoppel zijn, en de toekomstige dag zal ze in brand zetten, zegt de HEERE der heirscharen, Die hun noch wortel, noch tak laten zal.
2 Fe ama’ areo mpañeveñe ami’ty añarako, ro hanjiriha’ ty andron-kavañonañe, reketse fijangañañe an-dengon-tsaro’e eo; hionjom-beo nahareo manahake ty fivoamboañan-tsarake boak’an-kijoly ao.
Ulieden daarentegen, die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan, en er zal genezing zijn onder Zijn vleugelen; en gij zult uitgaan, en toenemen, als mestkalveren.
3 Le ho lialià’ areo o lo-tserekeo; ie ho lavenok’ ambane’ lelam-pandia’ areo ao amy andro anoeko izay, hoe t’Iehovà’ i Màroy.
En gij zult de goddelozen vertreden; want zij zullen as worden onder de zolen uwer voeten, te dien dage, dien Ik maken zal, zegt de HEERE der heirscharen.
4 Tiahio i Ha’ i Mosè mpitorokoy, i nafantoko aze e Korebe añey: o fañè naho fepetse ho a Israele iabio.
Gedenk der wet van Mozes, Mijn knecht, die Ik hen bevolen heb op Horeb aan gans Israel, der inzettingen en rechten.
5 Inao te hiraheko ama’ areo t’i Elià mpitoky aolo’ i andro Iehovà jabajaba naho maharevendreveñey.
Ziet, Ik zende ulieden den profeet Elia, eer dat die grote en die vreselijke dag des HEEREN komen zal.
6 Ie ty hampimpoly ty arofon-droae amo ana’eo, naho o tron’anakeo aman-droae’iareoo; tsy mone homb’eo iraho handafa i taney am-pandrotsahañe do’e.
En hij zal het hart der vaderen tot de kinderen wederbrengen, en het hart der kinderen tot hun vaderen; opdat Ik niet kome, en de aarde met den ban sla.
