Fitomaniana 5
1 Tiahio, ry Iehovà, i nifetsak’ ama’ay zay; vazohò vaho oniño ty fisalara’ay!
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
2 Natolotse amo ambahinio ty lova’ay, amo rene-taneo o akiba’aio.
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
3 Bode zahay henaneo, toe bode rae; remavoiñe o rene’aio.
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
4 Tsy mete tsy vilie’ay ty rano hinome’ay; kaloeñe o hatae avori’aio.
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
5 Ampisoañeñe o hatò’aio; màmake zahay tsy maharendre-pitofàñe.
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
6 Fa nanolo-pitàñe amy Mitsraime zahay naho amy Asore, hitakara’ay mofo mahàtsake.
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
7 Nandilatse o roae’aio; tsy eo ka iereo; zahay avao ty mivave o hakeo’eo.
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
8 Fehe’ o ondevoo, fe tsy eo ty hamotsots’anay am-pità’ iareo.
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
9 Mampamoe’ aiñe ty ahazoa’ay haneñe, amy fibara an-dratraratray.
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
10 Mahamainte ty holi’ay hoe toñake I kerè matrovokey.
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
11 Vahorañe e Tsione ao o rakemba’aio, naho amo rova’ Iehodào o somondrara’aio.
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
12 Aradorado am-pità’e o roandriañeo; tsy iasiañe ty lahara’ o androanavio.
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
13 Azitse handisañe ty ajalahy naho midaleandaleañe o jolingao te mijiny hatae.
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
14 Napo’ o androanavio ty lalam-bey, nado o ajalahio ty bekobeko.
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
15 Nijihetse ty hafalean’ arofo’ay; nifotetse ho fandalàñe o tsinja’aio.
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
16 Po-tsabaka zahay; feh’ohatse fa niota!
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
17 Izay ty mahasiloke o tro’aio, izay ty mahalopelope o fihaino’aio;
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
18 toe i Vohi-Tsione mangoakoakey; mitingañ’ ao o farasio.
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
19 Fa Ihe ry Iehovà, nainai’e tsy modo ty fifehea’o; pak’amo tariratse fara-mandimbeo ty fiambesa’o.
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
20 Akore t’ie naforintse’o? Amoea’o andro maro hao zahay?
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
21 Ampolio ama’o, ry Iehovà, hibodaña’ay; vaò manahake o andro taoloo o andro’aio—
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
22 Fa naitoa’o zafezanake, naho loho niviñera’o.
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
