< Fitomaniana 5 >

1 Tiahio, ry Iehovà, i nifetsak’ ama’ay zay; vazohò vaho oniño ty fisalara’ay!
Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
2 Natolotse amo ambahinio ty lova’ay, amo rene-taneo o akiba’aio.
Hereditas nostra versa est ad alienos: domus nostrae ad extraneos.
3 Bode zahay henaneo, toe bode rae; remavoiñe o rene’aio.
Pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae quasi viduae.
4 Tsy mete tsy vilie’ay ty rano hinome’ay; kaloeñe o hatae avori’aio.
Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
5 Ampisoañeñe o hatò’aio; màmake zahay tsy maharendre-pitofàñe.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Fa nanolo-pitàñe amy Mitsraime zahay naho amy Asore, hitakara’ay mofo mahàtsake.
Aegypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
7 Nandilatse o roae’aio; tsy eo ka iereo; zahay avao ty mivave o hakeo’eo.
Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Fehe’ o ondevoo, fe tsy eo ty hamotsots’anay am-pità’ iareo.
Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 Mampamoe’ aiñe ty ahazoa’ay haneñe, amy fibara an-dratraratray.
In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Mahamainte ty holi’ay hoe toñake I kerè matrovokey.
Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
11 Vahorañe e Tsione ao o rakemba’aio, naho amo rova’ Iehodào o somondrara’aio.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
12 Aradorado am-pità’e o roandriañeo; tsy iasiañe ty lahara’ o androanavio.
Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
13 Azitse handisañe ty ajalahy naho midaleandaleañe o jolingao te mijiny hatae.
Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
14 Napo’ o androanavio ty lalam-bey, nado o ajalahio ty bekobeko.
Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
15 Nijihetse ty hafalean’ arofo’ay; nifotetse ho fandalàñe o tsinja’aio.
Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
16 Po-tsabaka zahay; feh’ohatse fa niota!
Cecidit corona capitis nostri: vae nobis, quia peccavimus.
17 Izay ty mahasiloke o tro’aio, izay ty mahalopelope o fihaino’aio;
Propterea moestum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
18 toe i Vohi-Tsione mangoakoakey; mitingañ’ ao o farasio.
Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
19 Fa Ihe ry Iehovà, nainai’e tsy modo ty fifehea’o; pak’amo tariratse fara-mandimbeo ty fiambesa’o.
Tu autem Domine in aeternum permanebis, solium tuum in generatione et generationem.
20 Akore t’ie naforintse’o? Amoea’o andro maro hao zahay?
Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
21 Ampolio ama’o, ry Iehovà, hibodaña’ay; vaò manahake o andro taoloo o andro’aio—
Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
22 Fa naitoa’o zafezanake, naho loho niviñera’o.
Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.

< Fitomaniana 5 >