< Mpitsara 7 >

1 Aa ie marain-tsikiake, nitroatse t’Ierob’baale, toe i Gidone, naho i valobohòke nindre ama’ey vaho nañialo añ’ ila’ ty vovo’ i Karode eo; ie amy zao ro tavara’ i tobe’ o nte-Midianeoy, añ’ ila’ ty haboa’ i Morè, am-bavatane ao.
Jerub-baal (Gedeón) y los que estaban con él se levantaron temprano y fueron a acampar junto a la fuente de Jarod. El campamento madianita estaba al norte, en el valle cercano a la colina de Moré.
2 Le hoe t’Iehovà amy Gidone, Loho maro amako ondaty mindre ama’oo, te hatoloko am-pità’ iareo o nte-Midianeo hera hiebotsebora’e ami’ty hoe: Ty tañako avao ty nandrombak’ ahy.
El Señor le dijo a Gedeón: “Hay demasiados soldados contigo para que les entregue a los madianitas, pues de lo contrario Israel se jactará ante mí diciendo: ‘Me salvé con mis propias fuerzas’.
3 Ie amy zao, taroño an-dravembia’ ondatio ke t’ie mahimahiñe he mititititike: apoho himpoly, hañaleñaleñe boak’ am-bohi-Gilade ao. Aa le Ro’ ale-tsi-ro’ arivo am’ondatio ty nimpoly, vaho rai-ale ty nisisa.
Así que dile a los soldados: ‘Cualquiera que esté preocupado o tenga miedo puede abandonar el monte Galaad y volver a su casa’”. Veintidós mil de ellos volvieron a casa, pero diez mil se quedaron.
4 Le hoe t’Iehovà amy Gidone, Mbe loho maro ondatio; ampizotsò mb’an-drano mb’eo, le ho tsoheko ho azo; ie amy zao, naho anoeko ama’o ty hoe, ie ty hindre ama’o, le ho mpiama’o, vaho ze anoeko ty hoe: Tsy hindre ama’o re, le tsy hionjoñe ka.
Entonces el Señor le dijo a Gedeón: “Todavía hay demasiados soldados. Llévalos al agua y yo los reduciré por ti. El que yo te diga: ‘Irá contigo’, irá. Pero el que te diga: ‘No irá contigo’, no irá”.
5 Aa le nampizo­tsoe’e mb’an-drano mb’eo ondatio, le hoe t’Iehovà amy Gidone, Ze misao-drano am-pameleke hoe filelan’ amboa ro hasita’o; manahake izay o mitongaleke naho mibokoke hito­­hofa’eo.
Gedeón llevó a los soldados al agua. El Señor le dijo a Gedeón: “Pongan a un lado a los que lamen el agua con la lengua, como hace un perro, y al otro lado a los que se arrodillen para beber”.
6 Aa le ty ia’ ondaty nisao-drano am-pitàñe naho ninoñe am-palieo ro telon-jato; o ila’eo fonga nitongaleke naho nibotreke te nitoho-drano.
Trescientos lamieron el agua de sus manos a la boca. Todos los demás se arrodillaron para beber el agua.
7 Le hoe t’Iehovà amy Gidone, Ho rombaheko am’ondaty telon-jato nisaokeo, vaho hatoloko am-pità’o o nte-Midianeo; aa le avotsoro himpoly mb’ an-toe’e añe iaby ondaty ila’eo,
El Señor le dijo a Gedeón: “Con estos trescientos hombres que lamieron te salvaré y te entregaré a los madianitas. Deja que el resto de los soldados se vaya a casa”.
8 fe rinambe’ iareo am-pitàñe ty fivati’ ondatio naho o tsifan’ añondri’ iareoo; le hene nampo­lie’e mb’an-kiboho’e añe o ana’ Israele ila’eo vaho tama’e i telon-jato rey; le am-bava­tane ambane’e ey ty tobe’ o nte-Midianeo.
Los trescientos se hicieron cargo de las provisiones y las trompetas de los demás. Gedeón envió a todo el resto a casa, pero se quedó con los trescientos hombres. El campamento madianita estaba debajo de él en el valle.
9 Ie amy haleñey, nanao ty hoe ama’e t’Iehovà: Miongaha naho mizotsoa mb’ an-tobe mb’eo fa natoloko am-pità’o.
Esa noche el Señor le habló a Gedeón: “Levántate, baja y ataca el campamento, porque te lo he entregado.
10 F’ie hembañe tsy te hizotso mb’eo, le endeso hindre ama’o mb’ an-tobe mb’eo t’i Porà mpitoro’o;
Pero si tienes miedo de bajar, ve con tu siervo Furá al campamento.
11 le ho janjiñe’o o saontsie’eo, hampahafatrare’e o fità’oo, hizotsoa’o mb’ an-tobe mb’eo. Aa le nindre nizotso amy Porà mpitoro’e re mb’alàfe’ o mpitan-defo’ i tobeio.
Oirás lo que hablan y entonces tendrás el valor de atacar el campamento”. Así que tomó a su siervo Furá con él y se dirigió al borde del campamento, donde había hombres armados de guardia.
12 Nilafike hoe kijeja mifamorohotse am-bavatane ey o nte-Midianeo naho o nte-Amalekeo naho o anan-tatiñanañeo; vaho tsy nihay iaheñe o rameva’eo fa nitozantoza mira amo faseñe añ’ olon-driakeo.
Los madianitas, los amalecitas y todos los pueblos de Oriente llenaban el valle como una nube de langostas, y en cuanto a sus camellos, eran tan incontables como la arena de la orilla del mar.
13 Ie nivotrak’eo t’i Gidone, inay t’indaty nitalily nofy ami’ty rañe’e, nanao ty hoe: Nañinofy nofy iraho te nahatrea vonga-mofom-bare hordea nivarimbary mb’an-tobe’ o nte-Midianeo naho mb’amo kibohotseo mb’eo le nidasira’e kanao nihotrake naho nivarihohoke vaho niforetrake o kibohotseo.
Justo cuando llegó Gedeón, un hombre le contaba a su amigo un sueño que había tenido. Decía: “He tenido este sueño. Soñé que veía una hogaza redonda de pan de cebada llegar rodando al campamento madianita. Golpeaba una tienda de campaña y la ponía patas arriba, en el suelo”.
14 Hoe ty natoi’ i rañe’ey aze: Ts’inoñe izay naho tsy ty fibara’ i Gidone ana’ Ioase, ana’ Israele, amy te fonga natolon’ Añahare am-pità’e o nte-Midianeo rekets’ i valobohò’ey.
“Esto sólo puede representar la victoria por la espada de Gedeón, hijo de Joás, un hombre de Israel”, respondió su amigo. “Dios le ha entregado a los madianitas y a todos los que están acampados aquí”.
15 Ie jinanji’ i Gidone ty talili’ i nofiy naho i fandrazañañey, le nitalaho; aa ie tafampoly an-tobe’ Israele ao, hoe ty asa’e: Miongaha, fa natolo’ Iehovà am-pità’ areo ty tobe’ o nte-Midianeo.
Cuando Gedeón escuchó el sueño y lo que significaba, se inclinó en señal de agradecimiento a Dios. Volvió al campamento israelita y anunció: “¡De pie! Porque el Señor te ha entregado el campamento madianita”.
16 Aa le zinara’e ampirimboñañe telo indaty telon-jato rey, le songa nampipoha’e tsifan’ añondry raik’ am-pità’ ondatio reketse sini-hara kòake, naho ty failo mirekake am-po’ o sini-harao ao.
Dividió a los trescientos hombres en tres compañías. A todos les entregó trompetas y jarras vacías con antorchas en su interior.
17 Le hoe re tam’ iereo: Henteo iraho, vaho tsikombeo; ie pok’ alafe’ i tobey iraho, le hanoe’ areo ze anoeko.
“Observadme y seguid mi ejemplo”, les dijo. “Cuando llegue al límite del campamento, haced exactamente lo que yo haga.
18 Ie popoeko i tsifay, naho o mindre amako iabio, le tiofo ka amy ze lafe’ i tobe iabiy o tsifao, vaho ano ty hoe: Ty fibara’ Iehovà naho i Gidone!
Inmediatamente, yo y los que están conmigo tocaremos las trompetas, y luego ustedes tocarán sus trompetas desde todo el campamento y gritarán: ‘¡Por el Señor y por Gedeón!’”
19 Aa le nigadoñe ami’ ty efe’ i tobeio t’i Gidone naho i lahilahy mpiama’e zato rey, amy fifotoram-pijilovañe añivoy, aa vata’e nijadoñe o mpijiloo le pinopò’ iareo o tsifao vaho dinemo’ iareo o sini-hara am-pità’ iareoo.
Gedeón y los cien hombres que lo acompañaban llegaron a las afueras del campamento alrededor de la medianoche, después de que se cambiaron los guardias. Hicieron sonar sus trompetas y rompieron las jarras que llevaban.
20 Fonga nampipopò’ antsiva i mpirai-lia telo rey; naho dinemo’ iareo o sini-harao, naho nizonjo failo am-pità’e havia, naho tsifa am-pità’e havana, nitioke, vaho nikoike ty hoe: Ty fibara’ Iehovà naho i Gidone.
Las tres compañías tocaron sus trompetas y rompieron sus jarras. Tenían las antorchas en la mano izquierda y las trompetas en la derecha, y gritaban: “¡Una espada para el Señor y para Gedeón!”
21 Songa nijohañe an-toe’e ey avao indaty rey nañarikatoke i tobey, le nitriban-day i valobohòkey; nikoikoike vaho nivora­tsake.
Cada uno se puso en su lugar rodeando el campamento, y todos los soldados enemigos corrieron gritando; luego huyeron.
22 Ie nipopò i tsifa telon-jato rey, le nampizonjoe’ Iehovà ze hene’ ondaty an-tobe ao, sindre mb’aman-drañe’e vaho nilay pake Betesità mb’e Tsererà mb’eo, sikal’ añ’efe’ i Abel-meholà, marine’ i Tabate añe i valobohòkey.
Cuando tocaron las trescientas trompetas, el Señor hizo que todos los hombres del campamento se atacaran unos a otros con sus espadas. El ejército enemigo huyó hacia Bet Shitá, cerca de Zererá, hasta la frontera de Abel Meholá, cerca de Tabbá.
23 Hene kinoike boake Naftalý naho boak’ Asere naho boake Menasè o ana’ Israeleo le nifanontoñe vaho nihoridañe’ iareo t’i Midiane.
Los soldados israelitas fueron convocados desde Neftalí, Aser y todo Manasés, y persiguieron a los madianitas.
24 Nampanitsihe’ i Gidone ty am-bohibohi’ i Efraime ao ty hoe: Mizotsoa haname i Midiane le tsepaho aolo’ iareo o rano pake Bete-barào naho Iordaney ka. Aa le nifanontoñe iaby o nte-Efraimeo vaho nitana’ iareo o rano pake Bete-barào naho Iordaney.
Gedeón envió mensajeros por toda la región montañosa de Efraín diciendo: “Vengan a atacar a los madianitas y tomen el control de los vados del Jordán delante de ellos hasta Bet-Bara”. Así que todos los hombres de Efraín fueron convocados, y tomaron el control de los vados del Jordán hasta Bet-Bara.
25 Le tsinepa’ iareo ty roandria roe’ i Midiane, t’i Orebe naho i Zeèbe; vinono’ iareo am-bato’i Orebe eo t’i Orebe, vaho vinono’ iereo am-pi­piritan-divai’ i Zeebe eo t’i Zeebe, le ie nihoridà’ iareo t’i Midiane, nasese’ iareo mb’ amy Gidone alafe’ Iordaney mb’eo ty añambone’ i Orebe naho i Zeebe.
También capturaron a Oreb y Zeeb, dos de los comandantes madianitas. Mataron a Oreb en la roca de Oreb, y a Zeeb en el lagar de Zeeb. Siguieron persiguiendo a los madianitas y llevaron las cabezas de Oreb y Zeeb a Gedeón, que estaba al otro lado del Jordán.

< Mpitsara 7 >