Jaona 13
1 Taolo’ i sabadidak’ i Fihelañeiy, ie niarofoana’ Iesoà te an-titotse ty ora hienga’e ty voatse toy mb’ aman-dRae’e, fa nikokoa’e o aze ami’ty voatse toio, le mbe nikokoa’e pak’am-para’e.
Πρὸ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἦλθεν αὐτοῦ ἡ ὥρα ἵνα μεταβῇ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸς τὸν Πατέρα, ἀγαπήσας τοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ, εἰς τέλος ἠγάπησεν αὐτούς.
2 Ie fa nikama le napo’ i Ratiy an-tro’ i Jodasy nte-Keriote, ana’ i Simona, ty hifotera’e;
καὶ δείπνου γινομένου, τοῦ διαβόλου ἤδη βεβληκότος εἰς τὴν καρδίαν ἵνα παραδοῖ αὐτὸν Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης,
3 niarofoana’ Iesoà te kila natolon-dRae’e aze am-pità’e naho t’ie nihitrike hirik’ aman’ Añahare naho himpoly aman’ Añahare añe,
εἰδὼς ὅτι πάντα ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Πατὴρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθεν καὶ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπάγει,
4 aa le niongak’ amy fikamañey re naho nado’e eo o saro’eo naho nandrambe lamba famorañe vaho nidiañe.
ἐγείρεται ἐκ τοῦ δείπνου καὶ τίθησιν τὰ ἱμάτια, καὶ λαβὼν λέντιον διέζωσεν ἑαυτόν·
5 Le nañilin-drano an-koveta re vaho nanasa o fandiam-piama’eo ze nifora’e amy lamba nidia’ey.
εἶτα βάλλει ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα, καὶ ἤρξατο νίπτειν τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ ἐκμάσσειν τῷ λεντίῳ ᾧ ἦν διεζωσμένος.
6 Aa ie niheo mb’amy Simona Petera, le hoe t’i Petera ama’e: O Rañandria, hanasa o tombokoo v’Iheo!
ἔρχεται οὖν πρὸς Σίμωνα Πέτρον· λέγει αὐτῷ Κύριε, σύ μου νίπτεις τοὺς πόδας;
7 Natoi’ Iesoà ty hoe: Tsy fohi’o hey o anoekoo, f’ie ho rendre’o te añe.
ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ Ὃ ἐγὼ ποιῶ σὺ οὐκ οἶδας ἄρτι, γνώσῃ δὲ μετὰ ταῦτα.
8 Hoe t’i Petera tama’e: Le lia’e tsy ho sasà’o o tombokoo! Tinoi’ Iesoà ty hoe: Naho tsy isasako, tsy hanañ’ anjara’ amako irehe. (aiōn g165)
λέγει αὐτῷ Πέτρος Οὐ μὴ νίψῃς μου τοὺς πόδας εἰς τὸν αἰῶνα. ἀπεκρίθη Ἰησοῦς αὐτῷ Ἐὰν μὴ νίψω σε, οὐκ ἔχεις μέρος μετ’ ἐμοῦ. (aiōn g165)
9 Le hoe ty nanoa’ i Simona Petera: O Rañandria, tsy o tombokoo avao arè, fa o tañako naho lohakoo ka.
λέγει αὐτῷ Σίμων Πέτρος Κύριε, μὴ τοὺς πόδας μου μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς χεῖρας καὶ τὴν κεφαλήν.
10 Tinoi’ Iesoà ty hoe: Tsy mipay ho sasañe ka ty nihariry, naho tsy o fandia’eo, fa hene malio. Malio ka nahareo, fe tsy ie iaby.
λέγει αὐτῷ Ἰησοῦς Ὁ λελουμένος οὐκ ἔχει χρείαν εἰ μὴ τοὺς πόδας νίψασθαι, ἀλλ’ ἔστιν καθαρὸς ὅλος· καὶ ὑμεῖς καθαροί ἐστε, ἀλλ’ οὐχὶ πάντες.
11 Amy te niarofoana’e i hifotetse azey, izay ty nanoa’e ty hoe: Tsy inahareo iaby ro malio.
ᾔδει γὰρ τὸν παραδιδόντα αὐτόν· διὰ τοῦτο εἶπεν ὅτι Οὐχὶ πάντες καθαροί ἐστε.
12 Ie niharirie’e o fandia’ iareoo, le nisaroñe naho niambesatse indraike vaho nañontane ty hoe: Rendre’ areo i nanoakoy?
Ὅτε οὖν ἔνιψεν τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔλαβεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἀνέπεσεν πάλιν, εἶπεν αὐτοῖς Γινώσκετε τί πεποίηκα ὑμῖν;
13 Anoe’ areo Talè, naho Androanavy, le mete i anoa’areoy, amy te ie iraho.
ὑμεῖς φωνεῖτέ με Ὁ Διδάσκαλος καὶ ὁ Κύριος, καὶ καλῶς λέγετε· εἰμὶ γάρ.
14 Aa kanao izaho, Talè naho androanavi’ areo ro manasa o fandia’ areoo, le mifampihariry fandia ka.
εἰ οὖν ἐγὼ ἔνιψα ὑμῶν τοὺς πόδας ὁ Κύριος καὶ ὁ Διδάσκαλος, καὶ ὑμεῖς ὀφείλετε ἀλλήλων νίπτειν τοὺς πόδας·
15 Amy te tinoloko fitsikombeañe, hanoa’ areo i nanoakoy.
ὑπόδειγμα γὰρ ἔδωκα ὑμῖν ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν καὶ ὑμεῖς ποιῆτε.
16 Eka! to t’itaroñako, te tsy bey te amy mpifehe azey ty mpitoroñe, naho ty nahitrike te amy nañitrikey.
ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἔστιν δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ, οὐδὲ ἀπόστολος μείζων τοῦ πέμψαντος αὐτόν.
17 Ie fohi’ areo izay, le ho fale t’ie anoe’areo.
εἰ ταῦτα οἴδατε, μακάριοί ἐστε ἐὰν ποιῆτε αὐτά.
18 Tsy inahareo iaby ty itaroñako, amy te fantako o jinobokoo, fe tsi-mahay tsy ho heneke o Sokitse Masiñeo, te Nañonjon-tomitse amako i niharo nikama amy mofokoy.
οὐ περὶ πάντων ὑμῶν λέγω· ἐγὼ οἶδα τίνας ἐξελεξάμην· ἀλλ’ ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ Ὁ τρώγων μου τὸν ἄρτον ἐπῆρεν ἐπ’ ἐμὲ τὴν πτέρναν αὐτοῦ.
19 Henane zao, italiliako aolo’ ty hitondroha’e, soa t’ie tondroke, le hatokisa’ areo t’ie iraho.
ἀπ’ ἄρτι λέγω ὑμῖν πρὸ τοῦ γενέσθαι, ἵνα πιστεύητε ὅταν γένηται ὅτι ἐγώ εἰμι.
20 Eka! to t’itaroñako te ze mandrambe ndra iaia ahitriko, le mandrambe ahy, vaho i mandrambe ahiy ro mandrambe i nañitrik’ ahiy.
ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ λαμβάνων ἄν τινα πέμψω ἐμὲ λαμβάνει, ὁ δὲ ἐμὲ λαμβάνων λαμβάνει τὸν πέμψαντά με.
21 Ie nanao izay t’Iesoà, le nidabahorak’ añ’arofo’e, naho nanao ty hoe: Eka! to t’itaroñako te hifotera’ ty raik’ ama’ areo.
Ταῦτα εἰπὼν Ἰησοῦς ἐταράχθη τῷ πνεύματι καὶ ἐμαρτύρησεν καὶ εἶπεν Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με.
22 Aa le nifanolitolike o mpiama’eo, fa nofi’ iareo i tsara’ey.
ἔβλεπον εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταὶ ἀπορούμενοι περὶ τίνος λέγει.
23 Ie amy zao, nirampy añ’ araña’ Iesoà i mpiama’e nikokoa’ Iesoày.
ἦν ἀνακείμενος εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἐν τῷ κόλπῳ τοῦ Ἰησοῦ, ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς·
24 Aa le tsinikao’ i Simona Petera re hañontane i nisaontsie’ey.
νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος καὶ λέγει αὐτῷ Εἰπὲ τίς ἐστιν περὶ οὗ λέγει.
25 Le ie niato añ’ araña’ Iesoà ro nañontane ty hoe: O Talè, ia v’izay?
ἀναπεσὼν ἐκεῖνος οὕτως ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ λέγει αὐτῷ Κύριε, τίς ἐστιν;
26 Hoe ty natoi’ Iesoà: Ty ho tolorako ty pila’e toy naho fa najoko. Aa ie nalò’e i pila’ey le natolo’e amy Jodasy ana’ i Simona nte-Keriote.
ἀποκρίνεται οὖν ὁ Ἰησοῦς Ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ ἐγὼ βάψω τὸ ψωμίον καὶ δώσω αὐτῷ. βάψας οὖν τὸ ψωμίον λαμβάνει καὶ δίδωσιν Ἰούδᾳ Σίμωνος Ἰσκαριώτου.
27 Ie nandrambe i mofoy le nitsamoak’ ama’e i mpañìnjey. Le hoe t’Iesoà tama’e: I hanoe’oy, anò masìka.
καὶ μετὰ τὸ ψωμίον τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ Σατανᾶς. λέγει οὖν αὐτῷ Ἰησοῦς Ὃ ποιεῖς ποίησον τάχιον.
28 Ie amy zao, leo raik’ am-pandambañañe eo tsy nahafohiñe ty talim-pisaontsia’e.
τοῦτο δὲ οὐδεὶς ἔγνω τῶν ἀνακειμένων πρὸς τί εἶπεν αὐτῷ·
29 Natao’ ty ila’e te, kanao mpitàn-koroñe t’i Jodasy, le va’e nanoa’ Iesoà ty hoe: Kalò o paian-tika amy sabadidakeio; ke nampamahana’e o rarakeo.
τινὲς γὰρ ἐδόκουν, ἐπεὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχεν Ἰούδας, ὅτι λέγει αὐτῷ Ἰησοῦς Ἀγόρασον ὧν χρείαν ἔχομεν εἰς τὴν ἑορτήν, ἢ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι δῷ.
30 Aa ie vata’e nandrambe i pila’ey le niavotse; fa haleñe.
λαβὼν οὖν τὸ ψωμίον ἐκεῖνος ἐξῆλθεν εὐθύς· ἦν δὲ νύξ.
31 Ie niakatse añe, le hoe t’Iesoà: Henane zao ty andrengeañe i Ana’ ondatiy, vaho nahazo hasiñe ama’e t’i Andrianañahare,
Ὅτε οὖν ἐξῆλθεν, λέγει Ἰησοῦς Νῦν ἐδοξάσθη ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ·
32 aa naho mandrenge an’ Andrianañahare re, le ho rengen’ Añahare ka, vaho ho renge’e aniany.
εἰ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς δοξάσει αὐτὸν ἐν αὑτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν.
33 O ry anakeo, aniany avao ty mbe hindrezako. Le hipaia’ areo, naho hambañe amy nitaroñeko amo Tehodaoy ty hitaroñako, te, Tsy ho lefe’ areo hombàñe ty hionjonako;
τεκνία, ἔτι μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι· ζητήσετέ με, καὶ καθὼς εἶπον τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ὅπου ἐγὼ ὑπάγω ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν, καὶ ὑμῖν λέγω ἄρτι.
34 Lily vao ty itaroñako: mifampikokoa; manahake ty nikokoako anahareo ro hifampikokoa’ areo.
ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.
35 Zao ty hahafohina’ ie iaby te mpiamako nahareo: t’ie mifampikoko.
ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις.
36 Hoe t’i Simona Petera tama’e: O Rañandria, homb’aia v’Iheo? Natoi’ Iesoà ty hoe: I andenakoy tsy mete’ areo tonjohizeñe heike; f’ie hañorik’ avao te añe.
Λέγει αὐτῷ Σίμων Πέτρος Κύριε, ποῦ ὑπάγεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς Ὅπου ὑπάγω οὐ δύνασαί μοι νῦν ἀκολουθῆσαι, ἀκολουθήσεις δὲ ὕστερον.
37 Hoe t’i Petera ama’e: O Rañandria, aia ty tsy anonjohizako azo henaneo? Hafoeko ho azo ty fiaiko.
λέγει αὐτῷ Πέτρος Κύριε, διὰ τί οὐ δύναμαί σοι ἀκολουθῆσαι ἄρτι; τὴν ψυχήν μου ὑπὲρ σοῦ θήσω.
38 Tinoi’ Iesoà ty hoe: Hafoe’o ho ahy hao o fiai’oo? To t’itaroñako te mbe tsy hikekeo i akoholahiy naho tsy fa nitety ahy in-telo irehe.
ἀποκρίνεται Ἰησοῦς Τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ ἐμοῦ θήσεις; ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, οὐ μὴ ἀλέκτωρ φωνήσῃ ἕως οὗ ἀρνήσῃ με τρίς.
