Jaona 10

1 Eka! to ty taroñako t’ie tsy mizilik’ amy lalam-bein-jolon’ añondriy, fa manganik’ an-dàlan-kafa ro mpikizo naho mpampikametse.

“Zaista, zaista, kažem vam: tko god u ovčinjak ne ulazi na vrata, nego negdje drugdje preskače, kradljivac je i razbojnik.

2 I mizilike mb’an-dalam-bei’ i goloboñeiy ty mpiarake o añondrio.

A tko na vrata ulazi, pastir je ovaca.

3 Ie ty sokafe’ i mpañambeñey, naho mahatsa­noñe i fiarañanaña’ey o añondrio, mbore tokave’e ami’ty añara’e o añondri’eo, vaho iaoloa’e boak’ao.

Tome vratar otvara i ovce slušaju njegov glas. On ovce svoje zove imenom pa ih izvodi.

4 Ie hene akare’e o azeo le iaoloa’e vaho orihe’ o añondrio amy te mahazatse iareo i fiara­ña­naña’ey.

A kad sve svoje izvede, pred njima ide i ovce idu za njim jer poznaju njegov glas.

5 Toe tsy horihe’ iereo ty ambahiny, fe mandrife, amy te tsy mahazatse iareo ty feo’ o ambahinio.

Za tuđincem, dakako, ne idu, već bježe od njega jer tuđinčeva glasa ne poznaju.”

6 Nirazañe’ Iesoà am’iereo izay f’ie tsy naharendrek’ o tsinara’eo.

Isus im kaza tu poredbu, ali oni ne razumješe što im htjede time kazati.

7 Le nitovoña’ Iesoà ty hoe: Eka! to t’itaroñako te izaho o lalambein’ añondrio.

Stoga im Isus ponovno reče: “Zaista, zaista, kažem vam: ja sam vrata ovcama.

8 Mpampikametse naho mpikizo iaby o taolokoo vaho tsy itsanoña’ o añondrio.

Svi koji dođoše prije mene, kradljivci su i razbojnici; ali ih ovce ne poslušaše.

9 Izaho i lalam-beiy: ndra iaia mizilik’ añamako ro ho rombaheñe, himoake ao re naho hiakatse vaho hitendreke fiandrazañe.

Ja sam vrata. Kroza me tko uđe, spasit će se: i ulazit će i izlaziti i pašu nalaziti.

10 Kanao mikamoak’ ao ty mpikizo le ty hampikametse naho hañè-doza vaho hanjamañe. Avy iraho, hanaña’ iareo haveloñe, vaho hanañe aze am-bokatse.

Kradljivac dolazi samo da ukrade, zakolje i pogubi. Ja dođoh da život imaju, u izobilju da ga imaju.”

11 Izaho i mpiarake soay, mahafoe ty fiai’e ho a o añondrio i mpiarake soay.

“Ja sam pastir dobri. Pastir dobri život svoj polaže za ovce.

12 Tsy mpiarake i tsimañajay: tsy aze o añondrio, ie trea’e te mipoteake ty farasy, le apo’e o añondrio naho mibioñe naho itsepaha’ i farasiy vaho ampiparatsiahe’e.

Najamnik - koji nije pastir i nije vlasnik ovaca - kad vidi vuka gdje dolazi, ostavlja ovce i bježi, a vuk ih grabi i razgoni:

13 Mirimatse re fa mpikarama, toe tsy darè’e o añondrio.

najamnik je i nije mu do ovaca.

14 Izaho ro mpiarake soa, fantako o ahikoo vaho apota’ o ahikoo iraho,

Ja sam pastir dobri i poznajem svoje i mene poznaju moje,

15 hambañe ami’ty faharofoanan-dRaeko ahy naho ty fahafohinako an-dRae, vaho amoeako aiñe o añondrikoo.

kao što mene poznaje Otac i ja poznajem Oca i život svoj polažem za ovce.

16 Mbe aman’ añondry ila’e tsy mpiami’ ty zoloke toy iraho; tsi-mete tsy hendeseko mb’etoa iereo, ie hitsanoñe ty feoko vaho ho lia-raike reketse Mpiarake raike.

Imam i drugih ovaca, koje nisu iz ovog ovčinjaka. I njih treba da dovedem i glas će moj čuti i bit će jedno stado, jedan pastir.

17 Zao ty ikokoan-dRaeko ahy, te amoeako ty fiaiko handrambesako aze indraike.

Zbog toga me i ljubi Otac što polažem život svoj da ga opet uzmem.

18 Tsy t’ie haloli’ ondaty amako, fa lahako ty hamoe aze. Amako ty lily hamoeako aze, naho amako ty lily handrambesako aze indraike. Rinambeko aman-dRaeko i lily zay.

Nitko mi ga ne oduzima, nego ja ga sam od sebe polažem. Vlast imam položiti ga, vlast imam opet uzeti ga. Tu zapovijed primih od Oca svoga.”

19 Aa le nifanìmpa-kevetse indraike o Tehodao ty amy tsara zay.

Među Židovima ponovno nasta podvojenost zbog tih riječi.

20 Maro am’ iereo nanao ty hoe: Aman’ anga-draty re naho minèñe, ino ty ijanjiña’ areo aze?

Mnogi su od njih govorili: “Zloduha ima pa mahnita! Što ga slušate?”

21 Hoe ka ty ila’e: Tsy fisaontsi’ ty aman-kokolampa i tsara rezay. Mahabarababeake ty goa hao o kokolampao?’

Drugi su govorili: “Nisu to riječi opsjednuta. Zar zloduh može slijepima oči otvoriti?”

22 Tsatoke asotry e Ierosaleme ao i sabadida-pañorizañey,

Svetkovao se tada u Jeruzalemu Blagdan posvećenja. Bila je zima.

23 le nidrai­draitse añ’anjomban’ Añahare an-kiri­risa’ i Solomona ao t’Iesoà

Isus je obilazio Hramom po trijemu Salomonovu.

24 vaho nihimpok’ ama’e o Tehodao nanao ty hoe: Pak’ ombia irehe te mbe hampitarik’ aiñe anay? Naho ihe i Norizañey, adodeo.

Okružili ga Židovi i govorili mu: “Dokle ćeš nam dušu držati u neizvjesnosti? Ako si ti Krist, reci nam otvoreno!”

25 Tinoi’ Iesoà ty hoe: Fa nitaroñako, fe tsy iantofa’areo; mita­lily ahy o raha tsitantane anoeko amy tahinan-dRaekoio.

Isus im odgovori: “Rekoh vam pa ne vjerujete. Djela što ih ja činim u ime Oca svoga - ona svjedoče za mene.

26 Fe tsy iantofa’ areo amy t ‘ie tsy mpiamo añondrikoo.

Ali vi ne vjerujete jer niste od mojih ovaca.

27 Mitsanoñe ty feoko o añondrikoo naho fantako iereo naho orihe’ iereo,

Ovce moje slušaju glas moj; ja ih poznajem i one idu za mnom.

28 naho itolo­rako haveloñe nainai’e, ie tsy hihomake ka, vaho tsy eo ty hanintake iareo an-tañako. (aiōn g165, aiōnios g166)

Ja im dajem život vječni te neće propasti nikada i nitko ih neće ugrabiti iz moje ruke. (aiōn g165, aiōnios g166)

29 Toe natolon-dRaeko amako, ie ty bey te amy ze he’e; vaho leo raike tsy hahatavañe iareo am-pitàn-dRae.

Otac moj, koji mi ih dade, veći je od svih i nitko ih ne može ugrabiti iz ruke Očeve.

30 Raike iraho naho i Raeko.

Ja i Otac jedno smo.”

31 Nandrambe vato indraike o Tehodao, hafetsak’ ama’e.

Židovi ponovno pograbiše kamenje da ga kamenuju.

32 Hoe ty natoi’ Iesoà: Maro ty sata-soa nitoroako boak’ aman-dRaeko, aia amy rezay ty handretsaha’ areo vato?

Isus im odgovori: “Mnoga vam dobra djela Očeva pokazah. Za koje me od tih djela kamenujete?”

33 Natoi’ o Tehodao ty hoe: Tsy t’ie sata soa ty ametsaha’ay vato, fa i terateray, naho amy te Ihe, ondaty, manao ho Andrianañahare.

Odgovoriše mu Židovi: “Zbog dobra te djela ne kamenujemo, nego zbog hule: što ti - čovjek - sebe Bogom praviš.”

34 Natoi’ Iesoà ty hoe: Tsy pinatetse amy Hà’areoy hao ty hoe: Vinolako te ndrañahare nahareo?

Odgovori im Isus: “Nije li pisano u vašem Zakonu: Ja rekoh: bogovi ste!

35 Aa naho natao’e ndrañahare o nivotraha’ i tsaran’ Añahareio—toe tsy mete lilareñe i Sokitse Masiñey—

Ako bogovima nazva one kojima je riječ Božja upravljena - a Pismo se ne može dokinuti -

36 le akore te atao’ areo mpiteratera i nimasiñen-dRae naho nañitrike aze mb’ami’ty voatse toiy, amy nataoko te Anan’ Añahare Raho?

kako onda vi onome kog Otac posveti i posla na svijet možete reći: 'Huliš!' - zbog toga što rekoh: 'Sin sam Božji!'

37 Ko miantok’ ahy naho tsy anoeko o fitoloñan-dRaekoo.

Ako ne činim djela Oca svoga, nemojte mi vjerovati.

38 F’ie anoeko, ndra te tsy haoñe’ areo, iantofo o tolon-drahao, hahafohiñe naho haharendreke te amako t’i Rae, vaho ama’e iraho.

Ali ako činim, sve ako meni i ne vjerujete, djelima vjerujte pa uvidite i upoznajte da je Otac u meni i ja u Ocu.”

39 Aa le nipay hitsepak’ aze indraike iereo f’ie nibolititse am-pità’ iareo.

Nato ga ponovno nastojahu uhvatiti, ali im on izmaknu iz ruku.

40 Nibalike mb’ an-dafe’ Iordaney añe re amy nampilipora’ i Jaona valoha’ey vaho nañialo eo.

I ode ponovno na onu stranu Jordana - na mjesto gdje je prije Ivan krstio. I osta ondje.

41 Maro ty nimb’ ama’e, nanao ty hoe: Tsy nanao raha tsitantane t’i Jaona, fe hene to i nisaontsie’e indaty tìañe.

A mnogi dođoše k njemu i rekoše mu: “Ivan doduše ne učini nijednog znamenja, ali se sve obistinilo što je rekao o ovome.”

42 Maro am’iereo ty niantok’ aze.

Mnogi ondje povjerovaše u njega.