Joba 8

1 Nanoiñe amy zao t’i Bildade nte-Sohy:

Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:

2 Pak’ombia te ho saontsie’o o raha zao? Ampara ombia te ho tio-bey avao o entam-palie’oo?

Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?

3 Mengohen’ Añahare hao ty zaka? Ampiolahe’ i El-Sadai hao ty hatò?

Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?

4 Ie nandilats’ azo o ana’oo, le nasese’e ami’ty haozara’ o fiodia’eo.

Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;

5 Aa naho nitsoehe’o t’i Andrianañahare vaho ty fiferenaiña’ i El-Sadai,

Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;

6 naho malio naho vantan-drehe, le hivañona’e hampipoly i akiban-kavantaña’oy.

Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.

7 Le ndra te nikede ty fifotora’o, hitombo ho ra’elahy ty figadoña’o.

A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.

8 Ehe añontaneo i sà’ taoloy vaho imaneo o nitsikarahen-droae’eo,

Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;

9 Bahimo tika fa toly omale avao, mbore talinjo ambone’ ty tane toy o andron-tikañeo.

(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).

10 Aa vaho tsy ho toroa’ iareo hao, hisaontsy ama’o, hañakatse entañe boak’ añ’arofo’ iareo ao?

Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?

11 Mahafitiry hao ty vinda lehe tsy an-tane hinake? Hitiry tsy aman-drano hao ty vondro?

Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?

12 Ie maindoñe, tsy nibiraeñe, le mbe miheatse aolo’ ze hene rongoñe.

Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.

13 Izay ty lala’ o mañaliño an’ Andrianañahareo; toe modo fitamàñe ty tsy aman-Kake.

Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.

14 Ie maràntsañe ty fiatoa’e; naho fararotse ty fatokisa’e.

Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.

15 Hiatoa’e ty anjomba’e fe tsy hahafijadoñe; vontitire’e fe tsy leo’e.

Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.

16 Maindoñindoñe re añatrefa’ i àndroy andrevaha’ o tsampa’eo i golobo’ey,

Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.

17 vandindire’ o vaha’eo ty votrim-bato, i traño-vatoo nitsifira’ iareoy.

Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.

18 Ie ombotañe amy toe’ey, le ho lañe’e, ami’ty hoe, Mbe lia tsy nahatrea azo iraho.

Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.

19 Eka, Izay ty haeha’ i lia’ey, mbe hitiry amo debokeo ka ty ila’e.

Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.

20 Oniño te tsy ho farien’ Añahare ty vañoñe vaho tsy ho tohaña’e o lo-tserekeo.

Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;

21 Mbe ho lifore’e fiankahafañe ty falie’o naho o fivimbi’oo am-pazake.

Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.

22 Ho saroñen-kasalarañe ze malaiñe azo, ho modo ty kivoho’ o tsivokatseo.

Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.