< Joba 7 >
1 Tsy lily hao ty fitromaha’ ondaty an-tane atoy? Tsy mira ami’ty androm-pièke hao o andro’eo?
militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius
2 Manahake ty filelalela’ ondevo ty aloke naho ty fitamam-pièke ty rima’e,
sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui
3 ty anolorañ’ ahy volan-kafoake, ie nitendreñe halen-kaemberañe.
sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi
4 Izaho mandre, manao ty hoe: Ombia ty hitroarako, fa lava i haleñey, le mivoamboañe avao ampara’ te manjirike.
si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras
5 Misikiñ’oletse naho pakoram-potake ty sandriko, mijiri-gañe ty holiko vaho mandrano.
induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est
6 Masika te amy sozom-panenoñey o androkoo, ie mihelañe añe po-pitamàñe.
dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
7 Ehe tiahio te kofòke avao ty haveloko: toe tsy hahatrea hasoa ka o masokoo.
memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona
8 Tsy ho onim-pihaino’ i mahaisak’ ahikoy: amako o fihaino’oo fe tsy eo iraho.
nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam
9 Ie misaoke ty rahoñe, le añe: Izay ty igodaña’ ty an-kibory ao, tsy hiboaha’e ka. (Sheol )
sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet (Sheol )
10 Tsy himpolia’e i anjomba’ey, ie tsy hapota’ i akiba’ey.
nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius
11 Aa le tsy hijomohòn-draho; hivolañe ami’ty falorean-troko, hitoreo ami’ty hafairañe añ’ovako ao.
quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae
12 I riakey hao iraho, ke i fañaneñey kanao nampijilovañe?
numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere
13 Ie anoeko ty hoe te ho hohòe’ i tihikoy, te hampanintsiñe ty toreoko i fandreakoy,
si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo
14 le ampihembaña’o ami’ty nofy naho ampirevendreveña’o añ’aroñaroñe,
terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties
15 le joboñe’ ty fiaiko t’ie dageañeñe, hamake hikenkañe ty amo taolakoo,
quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea
16 f’ie minike, tsy ho veloñe nainai’e: apoho, fa kafoak’ avao o androkoo.
desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
17 Inoñ’ ondatio te honjone’o? te hapite’o ama’e ty arofo’o?
quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum
18 T’ie tilihe’o boak’andro, vaho tsohe’o lomoñandro?
visitas eum diluculo et subito probas illum
19 Ombia t’ie hitolike tsy hisamb’ahy, apoho ho bangìñe hey raho hahateleñako ty iveko?
usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam
20 Nanao hakeo hao iraho, ino o nanoekoo, ry Mpijilo ondatio? ino ty nanoe’o ahy fanolarañe, hañavesatse ty sandriko?
peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis
21 Akore te tsy apo’o o tahikoo, te tsy haha’o o hakeokoo? f’ie hiroro an-debok’ ao te aniany; ho paia’o, fa tsy ho eo.
cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam