< Joba 5 >

1 Mikoiha arè! ia ty ao t’ie hanoiñe azo! Ia amo masiñeo ty hitoliha’o?
“Llama ahora; ¿hay alguien que te responda? ¿A cuál de los santos te dirigirás?
2 Mañe-doza ami’ty minè ty hasosora’e, zevoñe’ i famarahia’ey ty derendereñe.
Porque el resentimiento mata al necio, y los celos matan a los simples.
3 Fa nitreako te nivahatse ty dagola, fe nozoñeko amy zao ty akiba’e.
He visto a los insensatos echar raíces, pero de repente maldije su morada.
4 Lavi-pipalirañe o tiri’eo, demoheñe an-dalambey ey, vaho tsy eo ty mpandrombake.
Sus hijos están lejos de la seguridad. Son aplastados en la puerta. Tampoco hay ninguno que los entregue,
5 Kamae’ o salikoeñeo ty nitatahe’e, tsindrohe’ iereo boak’am-patik’ao; midañadaña amo vara’eo ty kòboñe
cuya cosecha devoran los hambrientos, y sacarlo incluso de las espinas. La trampa se abre para su sustancia.
6 Tsy miboak’ an-debok’ ao ty hasotriañe, naho tsy mitiry an-tane ao ty hankàñe;
Porque la aflicción no sale del polvo, tampoco los problemas surgen de la tierra;
7 Fe ampoheke t’indaty te samake manahake ty fionjona’ ty fipitsin’afo.
pero el hombre ha nacido para el problema, mientras las chispas vuelan hacia arriba.
8 Izaho ho nipay an’Andrianañahare vaho i Andrianamboatse ty nitaroñako o entakoo—
“Pero en cuanto a mí, buscaría a Dios. Yo encomendaría mi causa a Dios,
9 amy Mpanao raha mampañeveñe tsy taka-tsikaraheñey, raha tsitantane tsivatse.
que hace grandes cosas que no se pueden comprender, cosas maravillosas sin número;
10 I mampahavy orañe an-tane atoy, vaho mañirake rano an-teteke ey;
que hace llover sobre la tierra, y envía aguas sobre los campos;
11 Hampitongoà’e ambone o mirèkeo, le honjonem-b’am-pipalirañe o mandalao.
para que ponga en alto a los de abajo, los que lloran son exaltados a la seguridad.
12 Avorembore’e ty kilili’ o kalitakeo, soa tsy hahapi-draha o taña’eo.
Él frustra los planes de los astutos, para que sus manos no puedan realizar su empresa.
13 Tsepahe’e ami’ty fikitrofa’e o kanteo, vaho misaok’ añe ty fikinià’o mengokeo.
El toma a los sabios en su propia astucia; el consejo de los astutos se lleva de cabeza.
14 Ie manjo ieñe te antoandro, mijimenjimè hoe an-kaleñe te tsipinde-mena.
Se encuentran con la oscuridad durante el día, y tantear al mediodía como en la noche.
15 Fe rombahe’e am-pibara am-bava’iareo, ty rarake am-pità’ o maozatseo.
Pero él salva de la espada de su boca, incluso a los necesitados de la mano de los poderosos.
16 Aa le aman-ko tamae’e o rarakeo, fe mampikite-bava ty haratiañe.
Así que el pobre tiene esperanza, y la injusticia le cierra la boca.
17 Haha t’indaty endahan’ Añahare; le ko tsambolitio’o ty fandilova’ i El-Sadai.
“He aquí que es feliz el hombre a quien Dios corrige. Por lo tanto, no desprecies el castigo del Todopoderoso.
18 Ie mandafa, le bandie’e; mitrabake, le melañe’ o fità’eo.
Porque él hiere y venda. Se hiere y sus manos se recomponen.
19 Ho haha’e irehe am-peh’ohatse eneñe; Eka, im-pito tsy hipaok’ azo ty hankàñe.
Él te librará en seis problemas; sí, en siete ningún mal te tocará.
20 Ho jebañe’e ami’ty havilasy irehe an-tsan-kerè, naho ami’ty haozara’ i fibaray an-tsàn’aly.
En el hambre te reducirá de la muerte; en la guerra, del poder de la espada.
21 Harovan-drehe ami’ty fifiaham-pameleke, f’ie tsy ho hembañe te itsatohan-kekoheko.
Estarás oculto del azote de la lengua, ni tendrás miedo de la destrucción cuando llegue.
22 Hiankahafa’o ty hankàñe naho ty kerè, le tsy hatahora’o ze bibi’ ty tane toy.
Te reirás de la destrucción y del hambre, ni tendrás miedo de los animales de la tierra.
23 Ie hirai-lia amo vato an-tetekeo vaho hiharo-rehak’ ama’o o biby an-kivokeo.
Porque serás aliado de las piedras del campo. Los animales del campo estarán en paz contigo.
24 Ho rendre’o te mierañerañe ty akiba’o, ho tilihe’o ty golobo’o le tsy ho motso ze ama’e ao.
Sabrás que tu tienda está en paz. Visitarás tu redil y no echarás nada en falta.
25 Ho fohi’o te maro o ana’oo, ho mira ami’ty hatsifotofoto’ o ahetse an-tane atoio o tarira’oo.
También sabrás que tu descendencia será grande, tu descendencia como la hierba de la tierra.
26 Homb’an-kibori’o ao irehe ami’ty haañon-kaantera’o, manahake ty fitroara’ o toboron’ ampembao an-tsa’e.
Llegarás a la tumba en plena edad, como una descarga de grano viene en su temporada.
27 Heheke! fa nitsikarahe’ay, le ie Izay. Inao! irendreho, ho ami’ty hasoa’o.
He aquí que lo hemos investigado. Así es. Escúchalo y conócelo para tu bien”.

< Joba 5 >