< Joba 5 >

1 Mikoiha arè! ia ty ao t’ie hanoiñe azo! Ia amo masiñeo ty hitoliha’o?
Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
2 Mañe-doza ami’ty minè ty hasosora’e, zevoñe’ i famarahia’ey ty derendereñe.
Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
3 Fa nitreako te nivahatse ty dagola, fe nozoñeko amy zao ty akiba’e.
Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.
4 Lavi-pipalirañe o tiri’eo, demoheñe an-dalambey ey, vaho tsy eo ty mpandrombake.
Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
5 Kamae’ o salikoeñeo ty nitatahe’e, tsindrohe’ iereo boak’am-patik’ao; midañadaña amo vara’eo ty kòboñe
Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.
6 Tsy miboak’ an-debok’ ao ty hasotriañe, naho tsy mitiry an-tane ao ty hankàñe;
Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
7 Fe ampoheke t’indaty te samake manahake ty fionjona’ ty fipitsin’afo.
Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
8 Izaho ho nipay an’Andrianañahare vaho i Andrianamboatse ty nitaroñako o entakoo—
Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
9 amy Mpanao raha mampañeveñe tsy taka-tsikaraheñey, raha tsitantane tsivatse.
Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:
10 I mampahavy orañe an-tane atoy, vaho mañirake rano an-teteke ey;
Qui dat pluviam super faciem terrae, et irrigat aquis universa:
11 Hampitongoà’e ambone o mirèkeo, le honjonem-b’am-pipalirañe o mandalao.
Qui ponit humiles in sublime, et moerentes erigit sospitate:
12 Avorembore’e ty kilili’ o kalitakeo, soa tsy hahapi-draha o taña’eo.
Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod coeperant:
13 Tsepahe’e ami’ty fikitrofa’e o kanteo, vaho misaok’ añe ty fikinià’o mengokeo.
Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:
14 Ie manjo ieñe te antoandro, mijimenjimè hoe an-kaleñe te tsipinde-mena.
Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.
15 Fe rombahe’e am-pibara am-bava’iareo, ty rarake am-pità’ o maozatseo.
Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
16 Aa le aman-ko tamae’e o rarakeo, fe mampikite-bava ty haratiañe.
Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.
17 Haha t’indaty endahan’ Añahare; le ko tsambolitio’o ty fandilova’ i El-Sadai.
Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
18 Ie mandafa, le bandie’e; mitrabake, le melañe’ o fità’eo.
Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.
19 Ho haha’e irehe am-peh’ohatse eneñe; Eka, im-pito tsy hipaok’ azo ty hankàñe.
In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
20 Ho jebañe’e ami’ty havilasy irehe an-tsan-kerè, naho ami’ty haozara’ i fibaray an-tsàn’aly.
In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
21 Harovan-drehe ami’ty fifiaham-pameleke, f’ie tsy ho hembañe te itsatohan-kekoheko.
A flagello linguae absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
22 Hiankahafa’o ty hankàñe naho ty kerè, le tsy hatahora’o ze bibi’ ty tane toy.
In vastitate, et fame ridebis, et bestias terrae non formidabis.
23 Ie hirai-lia amo vato an-tetekeo vaho hiharo-rehak’ ama’o o biby an-kivokeo.
Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiae terrae pacificae erunt tibi.
24 Ho rendre’o te mierañerañe ty akiba’o, ho tilihe’o ty golobo’o le tsy ho motso ze ama’e ao.
Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.
25 Ho fohi’o te maro o ana’oo, ho mira ami’ty hatsifotofoto’ o ahetse an-tane atoio o tarira’oo.
Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terrae.
26 Homb’an-kibori’o ao irehe ami’ty haañon-kaantera’o, manahake ty fitroara’ o toboron’ ampembao an-tsa’e.
Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
27 Heheke! fa nitsikarahe’ay, le ie Izay. Inao! irendreho, ho ami’ty hasoa’o.
Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.

< Joba 5 >