Joba 41
1 Mahatarike i Leviatàne am-bintañe v-iheo? hatindri’o ambane an-tàly hao i lela’ey?
Zar loviš Levijatana udicom? Zar ćeš mu jezik zažvalit' užetom?
2 Lefe’o hao ty mampikiviro i oro’ey, ndra ty hangirike i soma’ey am-pengoke?
Zar mu nozdrve trskom probost' možeš ili mu kukom probiti vilicu?
3 Hanao lako halaly ama’o hao re? Ke hivolañe mora ama’o?
Hoće li te on preklinjat' za milost, hoće li s tobom blago govoriti?
4 Hifañina ama’o hao, handrambesa’o aze ho fetrek’oro’o kitro katroke?
I zar će s tobom savez on sklopiti da sveg života tebi sluga bude?
5 Ho hisà’o hao hoe voroñe? ke ho tantalie’o ho amo anak’ ampela’oo.
Hoćeš li se s njim k'o s pticom poigrat' i vezat' ga da kćeri razveseliš?
6 Hifampihehetse ama’e hao o mpanao balikeo? Ho zarae’ iareo am’ o mpanao takinakeo hao re?
Hoće li se za nj cjenkati ribari, među sobom podijelit' ga trgovci?
7 Ho tsitsihem-pirango hao i holi’ey? Ndra i loha’ey an-defom-piañe?
Možeš li kopljem njemu kožu izbost ili glavu mu probiti ostima?
8 Apaoho ama’e ty fità’o vaho tiahio i ho ali’oy te tsy hindroe’o.
Podigni de ruku svoju na njega: za boj se spremi - bit će ti posljednji!
9 Hete! Toe tsy vente’e t’ie salalaeñe, tsy ho tafahohoke hao te isahañe?
Zalud je nadu u njega gojiti, na pogled njegov čovjek već pogiba.
10 I Tsy eo ty lahitsi’ay mahavany hitsobore aze; ia arè ty mahafiatreatre amako?
Junaka nema da njega razdraži, tko će mu se u lice suprotstavit'?
11 Ia ty nanolotse ahy, te havahako? ahiko ze hene ambanen-dikerañe ao.
Tko se sukobi s njim i živ ostade? Pod nebesima tog čovjeka nema!
12 Tsy hitsiñeko o kitso’eo, ty haozara’e ra’elahiy, vaho i sandri’e tsaratseakey,
Prešutjet neću njegove udove, ni silnu snagu, ni ljepotu stasa.
13 Ia ty hañolitse o sisin-koli’eo? Ia ty hahafizilik’ añivom-balañorà’e roe ao?
Tko mu smije razodjenut' odjeću, tko li kroz dvostruk prodrijeti mu oklop?
14 Ia ty mahafisokake o lalam-bein-tarehe’eo? mampangetraketrake ty fañarikatoha’ o nife’eo.
Tko će mu ralje rastvorit' dvokrilne kad strah vlada oko zubi njegovih?
15 Fisengea’e o sisì’e fatratseo, ie mikititse hoe linite;
Hrbat mu je od ljuskavih štitova, zapečaćenih pečatom kamenim.
16 Akore ty fifampikiteha’e kanao tsy mahafitsifitse ao ty tioke.
Jedni uz druge tako se sljubiše da među njima dah ne bi prošao.
17 Nifampireketeñe iereo, mifampipiteke, tsy lefe akatrake.
Tako su čvrsto slijepljeni zajedno: priljubljeni, razdvojit' se ne mogu.
18 Mitsopela-kazavàñe o fihatsìhe’eo, manahake ty holi-maso’ i maraindraiñey o maso’eo.
Kad kihne, svjetlost iz njega zapršti, poput zorinih vjeđa oči su mu.
19 Failo milebaleba ty miakatse am-bava’e, afo mipelatse ty mipitsike mb’eo.
Zublje plamsaju iz njegovih ralja, iskre ognjene iz njih se prosiplju.
20 Mañatoeñe o loa-koro’eo, hoe valàñe mamorotse ambone vinda mirehetse.
Iz nozdrva mu sukljaju dimovi kao iz kotla što kipi na vatri.
21 Mamiañe foroha ty kofò’e, afo misodotse ty miboak’ am-bava’e ao.
Dah bi njegov zapalio ugljevlje, jer mu iz ralja plamenovi suču.
22 Mimoneñe an-kàto’e ty haozarañe, vaho mitsinjak’ aolo’e eo ty miroreke.
U šiji leži sva snaga njegova, a ispred njega užas se prostire.
23 Mifampirekets’ ama’e i holi’e mifanosokeo, gañe ama’e Izay tsy mete asitse.
Kad se ispravi, zastrepe valovi i prema morskoj uzmiču pučini.
24 Gañe hoe vato ty fo’e; manahake ty hamafem-bato-lisañe ambane.
Poput pećine srce mu je tvrdo, poput mlinskoga kamena otporno.
25 Ie mivoalatse, miholi-tsandry o fanalolahio; ie vereñe mamoe’ay.
Pregibi tusta mesa srasli su mu, čvrsti su kao da su saliveni.
26 Tsy lefe t’ie liherem-pibara, ndra lefoñe, ndra ana-defo, ndra baramino masioñe.
Zgodi li ga mač, od njeg se odbije, tako i koplje, sulica i strijela.
27 Atao’e ho boka maike ty viñe, naho hatae voroke ty torisìke.
Poput slame je za njega željezo, mjed je k'o drvo iscrvotočeno.
28 Tsy mahafandrifitse aze o ana-paleo; atao’e forompotse o vato-piletseo.
On ne uzmiče od strelice s luka, stijenje iz praćke na nj k'o pljeva pada.
29 Tonton-drongoñe ama’e o kobaiñeo, tohafa’e o lefoñe mikaratsakaratsakeo.
K'o slamčica je toljaga za njega, koplju se smije kad zazviždi nad njim.
30 Silam-balañe-tane masioñe ty ambane’e, hoe mamofopofoke ampemba t’ie miranga fotake.
Crepovlje oštro ima na trbuhu i blato njime ore k'o drljačom.
31 Ampitroatroahe’e hoe valàñe i lalekey; ampanahafe’e ami’ty fampitranahañe rano mañitse i riakey.
Pod njim vrtlog sav k'o lonac uskipi, uspjeni more k'o pomast u kotlu.
32 Anoe’e lala-miloeloe ty am-boho’e ao anoe’e hoe a maròy foty i lalekey.
Za sobom svijetlu ostavlja on brazdu, regbi, bijelo runo bezdan prekriva.
33 Tsy ambone-tane atoy ty mañirinkiriñe aze, ie nitsenèñe tsy ho aman-tahotse.
Ništa slično na zemlji ne postoji i niti je tko tako neustrašiv.
34 Jilojilove’e iaby ze atao abo; ie ty lohà’ ze hene anam-pirengevohañe.
I na najviše on s visoka gleda, kralj je svakome, i najponosnijim.”
