< Joba 40 >
1 Tinovo’ Iehovà am’Iobe ty hoe,
Og Herren blev ved å svare Job og sa:
2 Hatretrè’ ty mpandietse hao t’i El-Sadai? Manoiña, ry mpañeretse an’ Andrianañahareo.
Vil du som klandrer den Allmektige, vil du trette med ham? Du som laster Gud, må svare på dette!
3 Nanoiñe Iehovà ami’ty hoe t’Iobe:
Da svarte Job Herren og sa:
4 Intoy o tsy manjofakeo; ino ty hahatoiñako azo? Hampikapefe’ ty tañako ty vavako.
Nei, jeg er for ringe; hvad skulde jeg svare dig? Jeg legger min hånd på min munn.
5 Indraike ty nivolañeko fa tsy ho tovoñako; eka, indroe, fa tsy ho losoreko.
En gang har jeg talt, men jeg tar ikke mere til orde - ja to ganger, men jeg gjør det ikke mere.
6 Aa le nanoiñe Iobe t’Iehovà boak’ an-talio ao, ami’ty hoe,
Og Herren svarte Job ut av stormen og sa:
7 Midiaña hoe ondaty; hañontaneako le ihe ty hitaroñe amako.
Omgjord dine lender som en mann! Jeg vil spørre dig, og du skal lære mig.
8 Hafote’o hao o zakakoo? Hamatse ahy irehe, hahazoa’o to?
Vil du endog gjøre min rettferdighet til intet? Vil du dømme mig skyldig, så du får rett?
9 Amam-pitàñe manahake añ’Andrianañahare v’iheo? Mahafañotrok’ am-peo hambañ’ ama’e hao?
Har du slik en arm som Gud, og kan du tordne med en røst som hans?
10 Mihamina amañ’engeñe naho havañonañe; misaroña asiñe naho volonahetse;
Pryd dig med majestet og høihet og klæ dig i glans og herlighet!
11 Adoaño o habose’o mandopatseo; jilovo ze hene mpirengevoke vaho afotsaho.
La din vrede strømme frem og se på alle overmodige og ydmyk dem!
12 Fonga rendreho ty mpibohaboha, le arèho; lialiao ambane o lo-tserekeo.
Se på alle overmodige og bøi dem og tred de ugudelige ned der de står!
13 Akafiro hitraofa’e an-debok’ ao; vahoro añ’etak’ ao o lahara’ iareoo.
Skjul dem alle i støvet, bind deres ansikter fast i mørket!
14 Le hiantofako ama’o te mahafandrombak’ azo o fità’o havanao.
Da skal også jeg prise dig, fordi din høire hånd kan hjelpe dig.
15 Oniño hey ty Behemote, i naharoko fitseneañe ama’oy; mihinañe ahetse re manahake o añombeo.
Se på Behemot, som jeg har skapt like så vel som dig; den eter gress som en okse.
16 Heheke te am-poto-pe’e ao ty haozara’e, amo ozan-tro’eo ty hafatrara’e.
Se hvad kraft den har i sine lender, og hvad styrke den har i sine bukmuskler!
17 Atora-kitsi’e hoe talý ty ohi’e; mifamanditse iaby o talin-ozan-toha’eo.
Den strekker sin hale som en seder; senene i dens lår er sammenslynget.
18 Boda torisike o taola’eo, hoe tsotsò-by o kitso’eo
Dens ben er som kobberrør, dens knokler som jernstenger.
19 Ie ty lohàñe amo satan’ añahareo; I namboatse azey ro mahafitotok’ ama’e am-pibara.
Den er den ypperste av Guds skapninger; av sin skaper fikk den sitt sverd.
20 Toe mamahan-kaneñe aze o vohitseo, amy fihisa’ o bibin-kivoke iabioy.
Fjellene bærer fôr for den, og alle ville dyr leker der.
21 Mandre ambane’ sohihy eo re, am-pipaliram-binda an-tane manginakinak’ ao.
Under lotusbusker hviler den, i ly av rør og siv.
22 Mañalok’ aze ty talinjo’ o sohihio; miarikoboñ’ aze iaby o bararata añ’olon-dranoo.
Lotusbusker gir den tak og skygge, piletrærne ved bekken omgir den.
23 Tsy ihondrahondrà’e ty fandipora’ i sakay; mahasibeke re ndra te isorotombaha’ Iordaney mb’am-bava’e.
Selv om strømmen går stri blir den ikke redd; den er trygg om så en Jordan fosser frem mot dens gap.
24 Eo hao ty hahatsepak’aze te mañente; eo hao ty hahafangirike i oro’ey hampikavitse aze?
Kan nogen fange den så den ser det? Kan nogen dra en snare gjennem dens nese?