Joba 39
1 Fohi’o hao te ombia ty faneraha’ o ose-lìm-bohitseo? Ambena’o hao ty fitsongoa’ i fanalokey?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 Lefe’o iaheñe hao o volañe itohera’ iareoo? Rendre’o hao ty andro faneraha’ iareo?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Mivokoke iereo, hampipoke anake, hampigadoñe o fitsongoa’eo.
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Mihagañe o ana’eo, mitombo an-kivoke ey; ie mionjom-beo, tsy himpoly ka.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Ia ty nañirake ty borìke ly hidada? Ia ty nampibalake ty rohi’ i borìke malisay?
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 Nanoeko ho kiboho’e ty fatram-bey naho ho fimoneña’e ty tane sira.
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Tsambolitio’e ty fivalitsikotaha’ o rovao, tsy rei’e ty fikoraha’ i mpiroakey.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 Tsikarahe’e amo vohitseo ty ho fihinana’e vaho tsoetsoehe’e ze hene atao antsetra.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 Hiantofa’ ty ndrimo hao ty hitoroñe azo? hialeña’e hao ty an-jolo’o ao?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Lefe’o hao ty hamahotse i ndrimoy aman-tàly am-bokavoka eo, hiava o vavahalio am-pañorihañe azo?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 Hatokisa’o hao, ty harà’elahin-kaozara’ey? Hado’o ho aze hao o fitoloña’oo?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Hiantofa’o hao te hampoli’e o mahakama’oo, te hatonto’e hirik’ am-pamofohañe ey?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 Mihepakepak’ an-kafalea’e o elam-boron-tsatrañeo, ndra te matify o volon’ela’eo,
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 Fa apo’e an-tane eo o atoli’eo, ampamana’e i debokey?
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 Amoea’e t’ie mete ho demohem-pandia, hera ho lialiàm-bibi-ly.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Ampisoañe’e o ana’eo, hoe t’ie tsy aze; aa ndra te tsy vente’e o fitoloña’eo tsy ahoa’e;
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 Toe tsy natolon’Añahare hihitse, vaho tsy nandivà’e hilala.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 Ie mitroatse hitoabora’e le tohafa’e ty soavala reke-piningitse.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 Tinolo’o ozatse hao ty soavala? Sinaro’o fineveneverañe hao ty an-kàto’e ao?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 Ihe hao ty nampitsindrèko aze hoe valala? Mampañeveñe ty engem-pikofoha’e.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Jaote’e ty am-bavatane, irebeha’e i haozara’ey; mionjomb’eo re hijoñe mb’an-kotakotake.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 Iankahafa’e ty tahotse, tsy hemban-dre; tsy iambohoa’e ty fibara.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Mikantsakantsàñe ama’e ty trañom-pale’e i lefoñe mitsopelatsey, naho i ana-defoñey.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 Abotse’e an-trotrofiake ty tane naho an-doroloro; tsy ampitsangane’ ty fivolan’ antsivay.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 Ndra mbia’mbia mipopò i antsivay le hoe ty kofò’e: Hirity! Antsoñe’e añe i hotakotakey, ty fihotrohotro’ o mpifeheo, vaho i fikorahan’ aliy.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Ami’ty hihi’o hao ty itiliña’ i tsimalahoy, ty amelara’e mañatimo o ela’eo?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Ami’ty taro’o hao ty fañambonea’ ty vantio hañamboara’e traño andigiligy eñe?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 Himoneña’e an-kereretsak’ ey; hañialoa’e an-tseram-bato tsy takatse eñe.
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 Talakese’e boak’ao ty tsindro’e; mahatrea lavitse o maso’eo.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 Misike lio o ana’e tora’eo; Amy vinonoy ty toe’e.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
