Joba 36
1 Natovo’ i Eliho ty hoe:
Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
2 Iheveo hey iraho le hitoroako te mbe aman-ko volañeñe hañonjonañe an’Andrianañahare.
Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
3 Hitoha hilala tsietoitane añe iraho, tolorako havantañañe i Mpitsene ahiy.
Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.
4 Toe aman-kila o entakoo; vaho ama’o i aman-kilala fonitsey.
Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
5 Inao maozatse t’i Andrianañahare, naho tsy mirihy; ie fatratse an-kaozaram-paharofoanañe.
Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.
6 Tsy tana’e ho veloñe o tsereheñeo, fe omei’e to ty tso-troke.
Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.
7 Tsy asita’e amo vantañeo o fihaino’eo; fa ampiambesare’e ho nainai’e amo mpanjaka am-piambesa’eo, vaho onjone’e.
Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
8 Aa ie mirohy an-tsilisily, naho nivahoran-kasotriañe,
Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.
9 le itaroña’e o sata’ iareoo naho o fiolà’ iareoo, te mitakeboke.
Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
10 Sokafe’e hianatse o ravembiao, vaho lilie’e te hiambohoa’ iareo o tsy havokarañeo.
Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
11 Ie mañaoñe naho mitoroñ’aze, le amam-bokatse ty higadoña’ o andro’eo vaho am-pierañerañañe o tao’eo.
Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
12 F’ie tsy mañaoñe, le ho zamanem-pibara, hiantantiritse tsy aman-kilala,
Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
13 ie mañaja si-manty, tsy aman-Kàke an-troke; tsy mikaike olotse te rohiza’e.
Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
14 Robak’ an-katora’e ty sandri’iareo, ty fiai’ iareo an-karapiloan-do.
Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
15 Haha’e am-pisotria’e ty misotry; anokafa’e ravembia i forekekeñey.
Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.
16 Eka, tinao’e boak’ an-jitse irehe mb’an-tameañe tsy aman-tindry; naho lifo-tsafo’e ty hazotso am-pandambaña’o eo.
Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
17 F’ie nañeneke ty fizakañe o rati-tserekeo; fiihine’ ty zaka naho ty hatò.
Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.
18 Itaò tsy hanigìk’ azo hañivañiva ty habosehañe, vaho apoho tsy hampitsile azo ty habeim-bokàñe.
Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
19 Hahatohañ’azo tsy ho am-poheke hao o vara’oo? ndra ze hene hafatraran-kaozara’o?
Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
20 Ko salalaeñe ty haleñe, ie aitoañe an-toe’e ondatio.
Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
21 Miambena, tsy hitoliha’o ty haratiañe; toe ie ty nijoboñe’o, fa tsy hasotriañe.
Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
22 Inao! onjoñe’ ty haozara’e t’i Andrianañahare Ia ty mpañoke mañirinkiriñe Aze?
Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
23 Ia ty nanendre ty lala homb’e? Ia ty mahafivolañe ty hoe: Tsy soa o nanoe’oo?
Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
24 Tiahio hey ty hañonjonañe o fitoloña’eo, o fisaboa’ ondatio.
Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.
25 Hene nahaisake ondatio; talakesa’ ondaty an-tsietoitaneo
Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.
26 Inao! jabahinake t’i Andrianañahare, tsy taka’ ty hilalan-tika; tsy hay volilieñe ty ia’ o tao’eo.
Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inæstimabilis.
27 Aonjo’e o pilipiton-dranoo; ampanjaria’e orañe i evoñey;
Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum.
28 Le ampikojojoahe’ o rahoñeo, hitsopatsopake, hañerek’ am’ondatio.
Qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.
29 Hete! Ia ty maharofoanañe ty fiboelea’ o rahoñeo? ty fangotroha’ i sokemitraha’ey?
Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
30 Oniño te ampivarakaihe’e ama’e o fitsipela’eo vaho ampoa’e ty vaha’ i riakey.
Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
31 Ie ro izaka’e ondatio; naho añeneña’e mahakama.
Per hæc enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.
32 Safora’e helatse o fità’eo, naho lilie’e hitomboke.
In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
33 Mitalily aze i ampi’ey, amo añombeo t’ie ho avy.
Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, et ad eam possit ascendere.
