< Joba 35 >

1 Le hoe ty natovo’ i Eliho:
Igitur Eliu haec rursum locutus est:
2 Atao’o mahity hao i nanoe’o ty hoe, Izaho ro vantañe te aman’ Añahare.
Numquid aequa tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: Iustior sum Deo?
3 Fa hoe irehe, Inoñe ty ho tombo’e ho azo? Ino ty ho tambeko mandikoatse te tsy nandilatse?
Dixisti enim: Non tibi placet quod rectum est: vel quid tibi proderit, si ego peccavero?
4 Hanoiñe azo naho o rañe’o mindre ama’oo iraho.
Itaque ego respondebo sermonibus tuis, et amicis tuis tecum.
5 Mitalakesa mb’andikerañe ey vaho Mahaisaha; Heheke o rahoñeo, ambòne’o iereo.
Suspice caelum et intuere, et contemplare aethera quod altior te sit.
6 Ihe mandilatse, Mijoy aze hao? Ie bey hakeo, Inoñe ty anoe’o ama’e?
Si peccaveris, quid ei nocebis? et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae, quid facies contra eum?
7 Ie vantan-drehe, ino ty atolo’o aze, ke ino ty rambese’e am-pità’o?
Porro si iuste egeris, quid donabis ei, aut quid de manu tua accipiet?
8 Ho ama’ ondaty manahak’ azo ty hatsivokara’o naho amo ana’ ondatio ty havañona’o.
Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua: et filium hominis adiuvabit iustitia tua.
9 O hamarom-pamorekekeañeo ty itoreova’ iareo, ty sira maoza’ i maroy ty ikaiha’iareo,
Propter multitudinem calumniatorum clamabunt: et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum.
10 fe tsy eo ty manao: Aia t’i Andrianamboatse ahy, i Mpañomey sabo an-kaleñey,
Et non dixit: Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,
11 i mañòke raha maro amantika te amo bibi’ ty tane toioy, vaho ampahihire’e ambone’ o voron-tiokeo?
Qui docet nos super iumenta terrae, et super volucres caeli erudit nos.
12 Eo ty mikaike, f’ie tsy manoiñe ty amy firengevoha’ ondaty raty tserekeoy.
Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.
13 Toe tsy janjin’ Añahare ty raha kafoake; tsy haoñe’ i El-Sadai,
Non ergo frustra audiet Deus, et Omnipotens causas singulorum intuebitur.
14 Antsake t’ie manao te tsy mahaoniñe aze; aolo’e eo ty enta’o, aa le liñiso;
Etiam cum dixeris: Non considerat: iudicare coram illo, et expecta eum.
15 Ie henaneo, mbe tsy nitilihe’e an-kaviñera’e, tsy loho nihaoñe’e o fandilarañeo.
Nunc enim non infert furorem suum, nec ulciscitur scelus valde.
16 Aa le evoñe ty aakam-palie’ Iobe; ampitomboa’e lañonañe tsy aman-kilala.
Ergo Iob frustra aperit os suum, et absque scientia verba multiplicat.

< Joba 35 >