Joba 33
1 Ie amy zao, ry Iobe, janjiño o entakoo, tsendreño iaby o volakoo.
Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.
2 Hehe t’ie misoka-bava; mirehake ty lela am-bavako ao.
Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.
3 Habeo’ ty havantañan-troko o volakoo, le hitaron-kilala ki’e o soñikoo.
Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.
4 Nitsene ahiko t’i Arofon’Añahare, vaho mameloñe ahy ty kofò’ i El-Sadai.
Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
5 Toiño iraho naho mete’o; alaharo añ’atrefako etoa; mitroara!
Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.
6 Hehe t’ie aman’ Añahare manahake azo: nitsenèñe am-bokon-dietse ka.
Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.
7 Ehe, tsy hahafiriatsandry azo ty fihembaña’o ahy, mbore tsy havesatse ama’o te tindrieko.
Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.
8 Toe nisaontsy am-pitsanoñako irehe, tsinendreko i fiarañanañan-dañona’oy,
Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:
9 nanao ty hoe: Mikanitsoke iraho, tsy aman-kakeo; ki’e tsy aman-tahiñe an-troko ao.
Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.
10 Ie mipay lengo’e haneseha’e ahy, Izaho atao’e ho rafelahi’e;
Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.
11 Ajo’e an-dongòk’ ao o tombokoo, vandroñe’e iaby o lalakoo.
Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.
12 Hete! ambarako azo: Zao ty tsy maha-to ty azo: Jabajaba te ama’ ondaty t’i Andrianañahare.
Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.
13 Ino ty atreatre’o aze, te inao, Tsy hene volilie’e o anoe’eo?
Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.
14 Indraike ty itsaràn’ Añahare, he indroe, fe tsy haoñe’ ondaty.
Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.
15 amo nofioo, añ’aroñaron-kaleñe, naho milañake an-drotse ondatio, ie mihity an-tihy ao;
We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;
16 zay ty anokafa’e ty ravembia’ ondaty naho ampipiteha’e ao ty fanoroañe,
Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;
17 soa te havi’e amo sata’eo t’indaty naho sebaña’e ty firengevohan-dRaolombelo,
Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.
18 hitàn-ty tro’e tsy homb- an’tsikeokeok’ ao naho ty fiai’e tsy ho mongorem-pibara.
Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.
19 Liloveñe am-panaentaeñañe an-tihi’e eo ondatio, itoreova’e nainai’e o taola’eo,
Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;
20 ampara te heje’e ty mahakama, vaho tsy nom-pisafoa’e ty raha mafiry.
Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.
21 Minik’ avao ty sandri’e, le tsy trea; o taola’eo tsy niisake taolo, mirikiriky henaneo.
Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.
22 Harivoe’ ty tro’e ty kibory, naho ty fiai’e o mpamonoo.
Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.
23 Aa naho eo ty anjely hañalañalañe ho aze, raik’ ami’ty arivo, hañatoà’e ty havantaña’ ondaty,
Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;
24 le ee te hiferenaiña’e, hanao ty hoe, Hahao re tsy higodañe mb’an-tsikeokeok’ ao; fa nitreako ty vilin’ ai’e;
Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.
25 le hanahake ty haleme’ ty nofon’ ajaja ty sandri’e, Apoho himpolia’e o andron-katòra’eo.
I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.
26 Mihalaly aman’ Añahare re, le no’e, isa’e an-kafaleañe i lahara’ey, vaho ampolie’e ama’ ondaty ty havañona’e.
Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;
27 Hibekoa’e ondatio, ami’ty hoe: Nandilatse iraho, nimengoheko ty hahiti’e vaho tsy sazò ahy;
Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;
28 toe jineba’e ty troko tsy hivariña’e mb’an-koboñ’ao, ho isa’ ty fiaiko i fireandreañey.
On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.
29 Inao, fanoen’ Añahare iaby rezay, in-droe, eka in-telo amy t’indaty,
Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;
30 hampolie’e boak’an-tsikeokeok’ ao ty tro’e, hiloeloe an-kazavàn-kavelo.
Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.
31 Mitomira ry Iobe, janjiño iraho; mianjiña le hivolañe.
Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.
32 Ihe aman’ entañe, toiño; mitaroña fa te hañatò azo iraho.
Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.
33 Naho tsie, mitsatsiha, mianjiña, vaho hanarako hihitse.
A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.
