< Joba 33 >

1 Ie amy zao, ry Iobe, janjiño o entakoo, tsendreño iaby o volakoo.
Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 Hehe t’ie misoka-bava; mirehake ty lela am-bavako ao.
Ecce aperui os meum: loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Habeo’ ty havantañan-troko o volakoo, le hitaron-kilala ki’e o soñikoo.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 Nitsene ahiko t’i Arofon’Añahare, vaho mameloñe ahy ty kofò’ i El-Sadai.
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Toiño iraho naho mete’o; alaharo añ’atrefako etoa; mitroara!
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Hehe t’ie aman’ Añahare manahake azo: nitsenèñe am-bokon-dietse ka.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 Ehe, tsy hahafiriatsandry azo ty fihembaña’o ahy, mbore tsy havesatse ama’o te tindrieko.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 Toe nisaontsy am-pitsanoñako irehe, tsinendreko i fiarañanañan-dañona’oy,
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 nanao ty hoe: Mikanitsoke iraho, tsy aman-kakeo; ki’e tsy aman-tahiñe an-troko ao.
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 Ie mipay lengo’e haneseha’e ahy, Izaho atao’e ho rafelahi’e;
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 Ajo’e an-dongòk’ ao o tombokoo, vandroñe’e iaby o lalakoo.
Posuit in nervo pedes meos; custodivit omnes semitas meas.
12 Hete! ambarako azo: Zao ty tsy maha-to ty azo: Jabajaba te ama’ ondaty t’i Andrianañahare.
Hoc est ergo in quo non es justificatus: respondebo tibi, quia major sit Deus homine.
13 Ino ty atreatre’o aze, te inao, Tsy hene volilie’e o anoe’eo?
Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Indraike ty itsaràn’ Añahare, he indroe, fe tsy haoñe’ ondaty.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 amo nofioo, añ’aroñaron-kaleñe, naho milañake an-drotse ondatio, ie mihity an-tihy ao;
Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,
16 zay ty anokafa’e ty ravembia’ ondaty naho ampipiteha’e ao ty fanoroañe,
tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 soa te havi’e amo sata’eo t’indaty naho sebaña’e ty firengevohan-dRaolombelo,
ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,
18 hitàn-ty tro’e tsy homb- an’tsikeokeok’ ao naho ty fiai’e tsy ho mongorem-pibara.
eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium.
19 Liloveñe am-panaentaeñañe an-tihi’e eo ondatio, itoreova’e nainai’e o taola’eo,
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit.
20 ampara te heje’e ty mahakama, vaho tsy nom-pisafoa’e ty raha mafiry.
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
21 Minik’ avao ty sandri’e, le tsy trea; o taola’eo tsy niisake taolo, mirikiriky henaneo.
Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
22 Harivoe’ ty tro’e ty kibory, naho ty fiai’e o mpamonoo.
Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis.
23 Aa naho eo ty anjely hañalañalañe ho aze, raik’ ami’ty arivo, hañatoà’e ty havantaña’ ondaty,
Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,
24 le ee te hiferenaiña’e, hanao ty hoe, Hahao re tsy higodañe mb’an-tsikeokeok’ ao; fa nitreako ty vilin’ ai’e;
miserebitur ejus, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 le hanahake ty haleme’ ty nofon’ ajaja ty sandri’e, Apoho himpolia’e o andron-katòra’eo.
Consumpta est caro ejus a suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
26 Mihalaly aman’ Añahare re, le no’e, isa’e an-kafaleañe i lahara’ey, vaho ampolie’e ama’ ondaty ty havañona’e.
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.
27 Hibekoa’e ondatio, ami’ty hoe: Nandilatse iraho, nimengoheko ty hahiti’e vaho tsy sazò ahy;
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.
28 toe jineba’e ty troko tsy hivariña’e mb’an-koboñ’ao, ho isa’ ty fiaiko i fireandreañey.
Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 Inao, fanoen’ Añahare iaby rezay, in-droe, eka in-telo amy t’indaty,
Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos,
30 hampolie’e boak’an-tsikeokeok’ ao ty tro’e, hiloeloe an-kazavàn-kavelo.
ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 Mitomira ry Iobe, janjiño iraho; mianjiña le hivolañe.
Attende, Job, et audi me: et tace, dum ego loquor.
32 Ihe aman’ entañe, toiño; mitaroña fa te hañatò azo iraho.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi: loquere, volo enim te apparere justum.
33 Naho tsie, mitsatsiha, mianjiña, vaho hanarako hihitse.
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.

< Joba 33 >