Joba 32

1 nAa le nijihetse tsy nanoiñe Iobe indaty telo rey, ie nivañoñe am-pihaino’e avao.

Dei tri mennerne svara ikkje Job meir, av di han heldt seg sjølv for rettferdig.

2 Niforoforo amy zao ty haboseha’ i Elihò ana’ i Barakele ana’ i Bozý nte-Rame; niforoforoe’e t’Iobe amy t’ie mañatò-vatañe añatrefan’ Añahare,

Men då loga harmen upp hjå Elihu, son åt Barak’el, buziten, av Rams-ætti. Han vart harm på Job, av di han heldt seg sjølv rettferdigare enn Gud.

3 nahabosek’ aze ka i rañe’ Iobe telo rey amy te tsy nahavale, fe ndra namatse Iobe.

Han harmast og på dei tri venerne, av di dei ikkje kunde finna noko svar, og endå dømde Job skuldig.

4 Ie amy zao, nandiñe ty hazoke’ iareoy t’i Eliho vaho nisaontsy am’Iobe.

For Elihu hadde venta med å tala til Job, av di dei andre var eldre enn han;

5 Aa ie nioni’ i Eliho te tsy aman-katoi’e ty falie’ indaty telo rey, le nifombo an-kaboseke.

men då Elihu såg at dei tri mennerne ikkje hadde noko å svara, vart han brennande harm.

6 Aa le nanoiñe ami’ty hoe t’i Eliho ana’ i Barakele ana’ i Bozý: Toe tora’e an-taoñe iraho, androa­navy nahareo; le nihemban-draho tsy nahavany hitaroñe ty heveko.

Og Elihu, son åt Barak’el, buziten, tok til ords og sagde: «Ung er eg etter år å rekna; de derimot er gamle menn. Difor eg blygdest og var rædd å segja til dykk det eg veit.

7 Hoe iraho: O androo ro hilañoñe, ty hamaro taoñe ro hañoke hihitse.

Eg tenkte: «Åri tala lyt og alderen forkynna visdom.»

8 Fe i arofo am’ondatioy, naho i kofòn’ El-Sadaiy ty manolo-kilala am’iareo.

Nei, ånd lyt til hjå menneski; og Allvalds ande gjev deim vit.

9 Tsy t’ie antetse ro mahihitse, tsy te zoke ro mahilala ty hatò.

Dei gamle er’kje alltid vise, kvithærde veit’kje stødt det rette.

10 Aa le hoe iraho, Janjiño; hitaroñe o entakoo ka.

Difor eg segjer: Høyr på meg; eg vil og segja det eg veit.

11 Ie zao, nahaliñe o asa’ areoo iraho, tsinanoko o niereñerea’ areoo, ie nitsikarahe’areo ty ho lañoneñe.

Eg venta hev på dykkar ord og lydde vel på dykkar lærdom, alt med de leita etter ord.

12 Toe nitsendreñe anahareo iraho, fe leo raike tsy nahafandietse Iobe, ndra raik’ ama’ areo tsy nahavale o enta’eo.

Og eg gav nøgje agt på dykk, men ingen sagde Job imot, ingen av dykk gav honom svar.

13 Ko manao ty hoe: Nitendreke hihitse zahay; ho roahen’ Añahare, fa tsy ondaty.

Seg ikkje: «Visdom der me fann; Gud slå han ned, folk kann det ikkje.»

14 Tsy nalaha’e amako o saontsi’eo, vaho tsy o lañona’areoo ty hatoiko.

Han hev’kje tala imot meg, og ei med dykkar ord eg svarar.

15 Angoae iereo, tsy mamale ka; nijiañe ty saontsi’ iareo.

Dei er forstøkte, svarar ikkje, dei vantar ord å føra fram.

16 Aa handiñe avao hao iraho? ie nijohañe, tsy mahafanoiñe.

Treng eg vel venta når dei tegjer og stend der reint forutan svar?

17 Hivaleako ka ami’ty ahiko; hitaroñe ty heveko.

Eg vil og svara, eg for meg, eg vil og segja det eg veit.

18 Toe lifo-bolan-draho; manjitse ahy ty trok’ amako atoa.

For eg er full av ord til svars; i bringa sprengjer åndi på.

19 Toe manahake ty divay tsy amam-pikofò’e ty troko, fa hiporitsake hoe zonjòn-divay vao.

Mitt indre er som innstengd vin, lik nye vinhit vil det sprengjast.

20 Adono hivolan-draho hanintsiñako; Apoho hanoka-tsoñy hitoiñako.

Eg tala vil so eg fær luft, vil opna lipporne og svara.

21 Ehe te tsy eo ty ho rihieko, ndra t’indaty ho lombofeko.

Eg ikkje tek parti for nokon og smeikjer ei for nokor mann;

22 Tsy haiko ty mitsiriry fa ho nasintan’ Andrianamboatse aniany.

å smeikja kann eg ikkje med; min skapar elles burt meg reiv.