Joba 32
1 nAa le nijihetse tsy nanoiñe Iobe indaty telo rey, ie nivañoñe am-pihaino’e avao.
Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.
2 Niforoforo amy zao ty haboseha’ i Elihò ana’ i Barakele ana’ i Bozý nte-Rame; niforoforoe’e t’Iobe amy t’ie mañatò-vatañe añatrefan’ Añahare,
Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.
3 nahabosek’ aze ka i rañe’ Iobe telo rey amy te tsy nahavale, fe ndra namatse Iobe.
Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.
4 Ie amy zao, nandiñe ty hazoke’ iareoy t’i Eliho vaho nisaontsy am’Iobe.
Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.
5 Aa ie nioni’ i Eliho te tsy aman-katoi’e ty falie’ indaty telo rey, le nifombo an-kaboseke.
Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
6 Aa le nanoiñe ami’ty hoe t’i Eliho ana’ i Barakele ana’ i Bozý: Toe tora’e an-taoñe iraho, androanavy nahareo; le nihemban-draho tsy nahavany hitaroñe ty heveko.
Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
7 Hoe iraho: O androo ro hilañoñe, ty hamaro taoñe ro hañoke hihitse.
Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
8 Fe i arofo am’ondatioy, naho i kofòn’ El-Sadaiy ty manolo-kilala am’iareo.
Sed, ut video, Spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
9 Tsy t’ie antetse ro mahihitse, tsy te zoke ro mahilala ty hatò.
Non sunt longævi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.
10 Aa le hoe iraho, Janjiño; hitaroñe o entakoo ka.
Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
11 Ie zao, nahaliñe o asa’ areoo iraho, tsinanoko o niereñerea’ areoo, ie nitsikarahe’areo ty ho lañoneñe.
Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:
12 Toe nitsendreñe anahareo iraho, fe leo raike tsy nahafandietse Iobe, ndra raik’ ama’ areo tsy nahavale o enta’eo.
Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.
13 Ko manao ty hoe: Nitendreke hihitse zahay; ho roahen’ Añahare, fa tsy ondaty.
Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam, Deus proiecit eum, non homo.
14 Tsy nalaha’e amako o saontsi’eo, vaho tsy o lañona’areoo ty hatoiko.
Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
15 Angoae iereo, tsy mamale ka; nijiañe ty saontsi’ iareo.
Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
16 Aa handiñe avao hao iraho? ie nijohañe, tsy mahafanoiñe.
Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
17 Hivaleako ka ami’ty ahiko; hitaroñe ty heveko.
Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
18 Toe lifo-bolan-draho; manjitse ahy ty trok’ amako atoa.
Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
19 Toe manahake ty divay tsy amam-pikofò’e ty troko, fa hiporitsake hoe zonjòn-divay vao.
En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
20 Adono hivolan-draho hanintsiñako; Apoho hanoka-tsoñy hitoiñako.
Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
21 Ehe te tsy eo ty ho rihieko, ndra t’indaty ho lombofeko.
Non accipiam personam viri, et Deum homini non æquabo.
22 Tsy haiko ty mitsiriry fa ho nasintan’ Andrianamboatse aniany.
Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.
