< Joba 31 >

1 Fa nifañina amo masokoo iraho; akore arè ty hikirofako ty somondrara?
“Había ya hecho pacto con mis ojos de no mirar a doncella.
2 Inoñ’amy zao ty anjarako aman’ Añahare ambone ao, naho ty lovako amy El-Sadai andikerañe añe?
¿Cuál es, pues, mi porción desde arriba de parte de Dios, y la herencia que desde lo alto me da el Todopoderoso?
3 Tsy feh’ohatse ho a o lo-tserekeo hao, hekoheko ho a o mpitolon-karatiañeo?
¿No es la perdición para el malvado, y la calamidad para los que obran la iniquidad?
4 Tsy vazoho’e hao o lalakoo, naho iahe’e iaby o liakoo?
¿No observa El mis caminos y cuenta todos mis pasos?
5 Aa naho nindrezako lia t’i Remborake, ndra nalisa mb’am-pamañahiañe mb’eo o tombokoo—
Si yo he seguido la mentira, y mi pie ha corrido tras el fraude,
6 Le ehe t’ie ho lanjaeñe am-pandanjañe to, hahàrofoanan’Añahare ty havantañako!
¡péseme Dios en justa balanza y reconozca mi inocencia!
7 Naho nitsile amy lalañey ty tomboko, naho nañorike o masokoo ty foko, naho nipiteha’ ty pepo o tañakoo;
Si mis pasos se desviaron del camino, si mi corazón se fue tras mis ojos, y si se ha pegado algo a mis manos,
8 le soa iraho te hitongy hikamà’ ondaty; vaho hombotañe ze mitiry ho ahy.
¡siembre yo, y coma otro, y sea desarraigado mi linaje!
9 Naho nisigihe’ ty rakemba ty foko, naho nivoñoñe an-dalan-drañeko eo;
Si mi corazón se ha dejado seducir por una mujer, y si anduve acechando a la puerta de mi prójimo,
10 ee te ho hafa ty handisaña’ i valiko, naho ami’ty ila’e ty hibaboha’e.
¡muela para otro mi mujer, y encórvense ajenos sobre ella!
11 Ie ho ni-hakeo mena, tahiñe mañeva mpizaka,
Porque esto es cosa nefanda, un crimen que han de juzgar los jueces;
12 ho ni-afo namorototo pak’an Tsikeokeok’ ao, ho fonga nombota’e reke-bahatse o nivokarekoo.
un fuego que devora hasta la ruina y destruiría todos mis bienes.
13 Aa naho ninjèko ty zo’ ondevoko lahy ndra ampela, ie naneseke toreo ahy;
Si yo he despreciado el derecho de mi siervo, o de mi sierva en su litigio conmigo,
14 le ino ty hanoeko naho mitroatse t’i Andrianañahare? ino ty havaleko aze naho ampamolilia’e?
¿qué podría hacer yo al levantarse el mismo Dios? Cuando Él viniera a juzgar ¿qué respondería yo?
15 Tsy namboatse aze ka hao i nitsene ahy an-koviñey? Tsy Ie avao ty nandranjy anay an-koviñ’ ao?
El que me hizo en el seno materno, ¿no le hizo también a él? ¿No nos formó uno mismo en la matriz?
16 Aa naho nitanako ami’ty poie’e ty nipaia’e, ndra nampaieñe ty fihaino’ i vantotsey,
Si he negado al pobre lo que pedía, si he hecho desfallecer los ojos de la viuda;
17 naho niareñaren-draho te nitendre, tsy nanisako ty bode—
si he comido solo mi bocado, sin que comiese de él el huérfano
18 Toe ni-ajalahy iraho t’ie nibeizeko manahake te ni-rae’e, boak’an-kovin-dreneko ao ty niaoloako i vantotsey—
—desde mi juventud era padre para este, y desde el seno materno he protegido a aquella—
19 aa naho nitreako ty mpirererere tsy aman-tsikiñe, ndra ty rarake tsy aman-tsaroñe,
si no hice caso del que iba a perecer por falta de vestido, o del pobre que estaba desnudo,
20 naho tsy nitahy ahy o toha’eo, vaho tsy nampafana aze ty volon’ añondriko;
(y lo dejé) sin que me bendijeran sus carnes al calentarse con el vellón de mis ovejas;
21 naho nonjoñeko haoke ty bode, ie nitreako an-dalambey ey hañonjonako ty ahiko;
si alcé mi mano contra el huérfano, por verme apoyado por los jueces,
22 le angao hikalatrake an-tsoroko ao ty fangalin-tsoroko, vaho hapitsok’ am-pikatsoha’e ty sirako.
¡despréndase mi hombro de la espalda, y mi brazo sea arrancado del húmero!
23 Amy te mampangebahebak’ ahy ty hankàñe boak’aman’ Añahare, vaho tsy ho nanoeko ty amy enge’ey.
Por cuanto temía el castigo de Dios, no he podido resistir a su majestad.
24 Naho natokisako ty volamena, ndra nataoko te fiatoako ty volamena ki’e,
Si he puesto en el oro mi confianza, y al oro he dicho: «Mi seguridad eres tú»;
25 aa naho nirebehako ty hamaro o varakoo, ty amy habey natonton-tañakoy;
si tuve gozo por mi grande hacienda, y por haber juntado mucho mi mano;
26 naho nijiloveko i àndroy amy fipisaña’ey, ndra i volañey te misitse an’ enge’ey,
si al ver el resplandor del sol, y la brillante carrera de la luna,
27 naho sinigìke añ’etake ty troko vaho nañifik’oroke boak’ am-bavako ty tañako;
fue seducido en secreto mi corazón, y mi mano les mandó un beso de mi boca,
28 le ho ni-hakeo fikai-jaka ka! ie ho nivalik’ aman’ Añahare ambone ao.
también esto sería una maldad, una falta criminal, pues habría negado a Dios en lo alto.
29 Naho nahafale ahy ty fiantoa’ o malaiñe ahikoo, kera nitrehañe t’ie nivovoan-kankàñe.
Si me holgué de la ruina del que me odiaba, y me gocé cuando le sobrevino el mal;
30 Tsie, tsy napoko hanan-tahiñe ty vavako hitake ty fiai’e am-pàtse—
aunque no presté al pecado mi lengua, pidiendo con maldición su muerte;
31 Tsy nanao ty hoe hao o mpitoron-kivohokoo: Ia ty mahatrea ty tsy nanjañe’ i mahakama’ey!—
si no decían las gentes de mi casa: «¿Quién de su alimento no se ha saciado?»
32 Tsy nibabòfok’ alafe ao ty ambahiny, fa nisokafeko amo mpañaveloo o lalakoo.
pues jamás el forastero se quedó de noche al descubierto, porque yo abría mis puertas al pasajero;
33 Aa naho naetako manahake i Dame ty fiolàko ndra nakafiko añ’arañako ao o hakeokoo,
si encubrí, como Adán, mi pecado, y oculté en mi seno mi iniquidad,
34 ie nampiholibalà ahy i màroy, nampianifaña’ ty inje’ o mpirofokoo, le nitsiñe avao, tsy niakatse an-dalañe.
temiendo a la gran muchedumbre y el desprecio de los parientes, quedando callado y sin salir de mi casa...
35 Ee te eo ty hijanjiñe ahy! Intoy ty soniako! Ho toiñe’ i El-Sadai abey, naho i taratasin-tsisý sinokin-drafelahikoy!
¡Oh si hubiese quien me escuchase! He aquí mi firma. ¡Respóndame el Todopoderoso! ¡Que escriba también mi adversario su libelo de acusación!
36 Toe ho ni-vavèko an-tsoroko Izay; ho ni-vahoreko amako hoe sabaka;
Yo lo llevaría sobre mi hombro, me lo ceñiría como diadema.
37 ho volilieko ama’e o liakoo; ho niatrefako hoe roandriañe.
(A mi juez) le daré cuenta de todos mis pasos; como a un príncipe me presentaré a él.
38 Aa naho mitoreo amako ty taneko, naho mitrao-pirovetse o vavahali’eo;
Si contra mi clama mi tierra, y a una lloran sus surcos,
39 naho nihaneko ty voka’e fa tsy nandoa drala vaho nampiselekaiñe ty tompo’e,
por haber yo comido sus frutos sin pagar y afligido a sus cultivadores,
40 le ee t’ie hitiriam-patike hasolo ty ampemba, hisatse hasolo ty tsako. Nigadoñe amy zao ty lañona’Iobe.
¡názcanme abrojos en vez de trigo, y cizaña en vez de cebada!” Fin de las palabras de Job.

< Joba 31 >