Joba 31
1 Fa nifañina amo masokoo iraho; akore arè ty hikirofako ty somondrara?
Pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
2 Inoñ’amy zao ty anjarako aman’ Añahare ambone ao, naho ty lovako amy El-Sadai andikerañe añe?
Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
3 Tsy feh’ohatse ho a o lo-tserekeo hao, hekoheko ho a o mpitolon-karatiañeo?
Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
4 Tsy vazoho’e hao o lalakoo, naho iahe’e iaby o liakoo?
Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
5 Aa naho nindrezako lia t’i Remborake, ndra nalisa mb’am-pamañahiañe mb’eo o tombokoo—
Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
6 Le ehe t’ie ho lanjaeñe am-pandanjañe to, hahàrofoanan’Añahare ty havantañako!
Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
7 Naho nitsile amy lalañey ty tomboko, naho nañorike o masokoo ty foko, naho nipiteha’ ty pepo o tañakoo;
Si declinavit gressus meus de via, et si secutus est oculus meus cor meum, et si manibus meis adhaesit macula:
8 le soa iraho te hitongy hikamà’ ondaty; vaho hombotañe ze mitiry ho ahy.
Seram, et alius comedat: et progenies mea eradicetur.
9 Naho nisigihe’ ty rakemba ty foko, naho nivoñoñe an-dalan-drañeko eo;
Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
10 ee te ho hafa ty handisaña’ i valiko, naho ami’ty ila’e ty hibaboha’e.
Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
11 Ie ho ni-hakeo mena, tahiñe mañeva mpizaka,
Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
12 ho ni-afo namorototo pak’an Tsikeokeok’ ao, ho fonga nombota’e reke-bahatse o nivokarekoo.
Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
13 Aa naho ninjèko ty zo’ ondevoko lahy ndra ampela, ie naneseke toreo ahy;
Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me.
14 le ino ty hanoeko naho mitroatse t’i Andrianañahare? ino ty havaleko aze naho ampamolilia’e?
Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quaesierit, quid respondebo illi?
15 Tsy namboatse aze ka hao i nitsene ahy an-koviñey? Tsy Ie avao ty nandranjy anay an-koviñ’ ao?
Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
16 Aa naho nitanako ami’ty poie’e ty nipaia’e, ndra nampaieñe ty fihaino’ i vantotsey,
Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduae expectare feci:
17 naho niareñaren-draho te nitendre, tsy nanisako ty bode—
Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
18 Toe ni-ajalahy iraho t’ie nibeizeko manahake te ni-rae’e, boak’an-kovin-dreneko ao ty niaoloako i vantotsey—
(Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meae egressa est mecum.)
19 aa naho nitreako ty mpirererere tsy aman-tsikiñe, ndra ty rarake tsy aman-tsaroñe,
Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
20 naho tsy nitahy ahy o toha’eo, vaho tsy nampafana aze ty volon’ añondriko;
Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
21 naho nonjoñeko haoke ty bode, ie nitreako an-dalambey ey hañonjonako ty ahiko;
Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
22 le angao hikalatrake an-tsoroko ao ty fangalin-tsoroko, vaho hapitsok’ am-pikatsoha’e ty sirako.
Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
23 Amy te mampangebahebak’ ahy ty hankàñe boak’aman’ Añahare, vaho tsy ho nanoeko ty amy enge’ey.
Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
24 Naho natokisako ty volamena, ndra nataoko te fiatoako ty volamena ki’e,
Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
25 aa naho nirebehako ty hamaro o varakoo, ty amy habey natonton-tañakoy;
Si laetatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
26 naho nijiloveko i àndroy amy fipisaña’ey, ndra i volañey te misitse an’ enge’ey,
Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
27 naho sinigìke añ’etake ty troko vaho nañifik’oroke boak’ am-bavako ty tañako;
Et laetatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
28 le ho ni-hakeo fikai-jaka ka! ie ho nivalik’ aman’ Añahare ambone ao.
Quae est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
29 Naho nahafale ahy ty fiantoa’ o malaiñe ahikoo, kera nitrehañe t’ie nivovoan-kankàñe.
Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
30 Tsie, tsy napoko hanan-tahiñe ty vavako hitake ty fiai’e am-pàtse—
Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
31 Tsy nanao ty hoe hao o mpitoron-kivohokoo: Ia ty mahatrea ty tsy nanjañe’ i mahakama’ey!—
Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur?
32 Tsy nibabòfok’ alafe ao ty ambahiny, fa nisokafeko amo mpañaveloo o lalakoo.
Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
33 Aa naho naetako manahake i Dame ty fiolàko ndra nakafiko añ’arañako ao o hakeokoo,
Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
34 ie nampiholibalà ahy i màroy, nampianifaña’ ty inje’ o mpirofokoo, le nitsiñe avao, tsy niakatse an-dalañe.
Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
35 Ee te eo ty hijanjiñe ahy! Intoy ty soniako! Ho toiñe’ i El-Sadai abey, naho i taratasin-tsisý sinokin-drafelahikoy!
Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
36 Toe ho ni-vavèko an-tsoroko Izay; ho ni-vahoreko amako hoe sabaka;
Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
37 ho volilieko ama’e o liakoo; ho niatrefako hoe roandriañe.
Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
38 Aa naho mitoreo amako ty taneko, naho mitrao-pirovetse o vavahali’eo;
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
39 naho nihaneko ty voka’e fa tsy nandoa drala vaho nampiselekaiñe ty tompo’e,
Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
40 le ee t’ie hitiriam-patike hasolo ty ampemba, hisatse hasolo ty tsako. Nigadoñe amy zao ty lañona’Iobe.
Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina.
