Joba 3
1 Modo Izay le nanoka-palie t’Iobe namatse i andro’ey,
Då let Job upp munnen og banna fødedagen sin.
2 hoe ty nilañone’ Iobe:
Job tok til ords og sagde:
3 Ehe te ho mongoreñe ty andro nahatoly ahiko, naho ty haleñe nanoeñe ty hoe: Inao, niareñe lahilahy.
«Burt med den dag då eg vart fødd, den natt som sa: «Ein svein er avla!»
4 Ehe te ho ieñe i andro zay; lonike te tsy ho vazohon’ Añahare boak’ ambone ao, vaho tsy hipisaña’ ty hazavàñe.
Må denne dag til myrker verta - burtgløymd av Gud i høge himmel - og inkje ljos på honom skina!
5 Ehe t’ie ho tsepahe’ ty hamoromoroñañe naho ty talinjon-kavilasy; lonike te hitozòhan-drahoñe; ee te hampirevendreveñe aze ze fonga mahamainten-gero’ i àndroy
Lat svarte myrkret honom eiga og skyer seg kring honom samla! Dagmyrkjingar skal honom skræma
6 Le i haleñe zay: hiambotrahan-kamoromoroñañe, tsy hitrao-pirebeke amo andro’ i taoñeio; tsy hizilik’ ami’ty ia’ o volañeo.
og myrkret gløypa denne natt! Burt med den natt frå årsens dagar, ho kome ei i månads tal!
7 Hete! ehe ho beitsiterake i haleñe zay, tsy himoaham-peon-kafaleañe.
Ja, aud og tom skal natti verta og ingen fagnad i ho klinga;
8 Ee te hamatse aze o mpamoiñ’ androo, o veka’e hampibarakaoke i fañaneñeio,
Dagbannarar skal henne banna, dei som kann mana upp Livjatan,
9 Ho maieñe abey o vasiañe am-palipalitsieñeo: angao re hipay hazavàñe fa tsy hahatrea; ee t’ie tsy ho sambae’ ty holimaso’ i maraiñey;
Og morgonstjernor skal’kje skina; fåfengt ho venta skal på ljoset - augbrunerne av morgonroden -
10 amy te tsy narindri’e i lalan-koviñey, naho tsy nakafi’e amo masokoo ty hasotriañe.
av di ho ei livsdøri stengde på mor mi, so eg slapp for kval.
11 Ino ty tsy nahasimb’ ahy an-koviñe ao? Akore te tsy namoeako fiay te niboloañe?
Kvi døydd’ eg ei i moders liv? Ell’ slokna då eg rett var fødd?
12 Ino ty nandrambesa’ o ongotseo ahiko? naho o fatroa ninonoakoo?
Kvi fanst det kne som mot meg tok; og brjost eg kunde suga ved?
13 Ie ho nihity ampitsiñañe ao; ho niroro naho nitofa avao,
So låg eg still og kvilde no, eg sov og hadde ro og fred
14 mindre amo mpanjakao naho o mpisafiri’ ty tane toio, o mamboatse hakoahañe ho am-bata’eo;
hjå kongar og hjå fyrstar, som til gravstad pyramider bygde,
15 naho o ana-donak’ amam-bolamenao, o mameno akiba am-bolafotio:
hjå hovdingar som åtte gull og fyllte sine hus med sylv;
16 hera ho nanahake ty tsi-ambolañe naetake, anak’ ajaja niboloañe mboe lia’e tsy nahatrea hazavàñe.
ell’ ufødd var eg ikkje til, lik born som aldri ljoset såg.
17 Ao ty fitroara’ o lo-tserekeo amo firohandroha’eo; ao ka ty fitofà’ o màmakeo.
Der rasar ei dei vonde meir; der kviler dei som trøytte er;
18 Mitraok’ am-pierañerañañe o mpirohio, tsy mahajanjiñe ty fiarañanaña’ i mpamorekekey.
og fangarne er trygge der; dei høyrer ingen drivar meir.
19 Ao ty bey naho ty kede: vaho votsotse amy talè’ey ty ondevo.
Der stor og liten like er, og trælen fri for herren sin.
20 Ino ty añomezan-kazavàñe ty misotry, naho ty haveloñe amo mafaitse añ’ova’eo?
Kvi gjev han ljos til den som lid, og liv til deim som gremmer seg,
21 ze mitama hihomake, fe tsy avy, ie tsikaraheñe mandikoatse o vara mietakeo;
som fåfengt stundar etter dauden, og søkjer han som løynde skatt,
22 o mandia taroba naho mirebeke t’ie nahatendreke kiborio?
som gled seg, ja, som jublar høgt, og fegnast når dei finn ei grav -
23 [Ino ty anoloran-kazavàñe] amy t’indaty nietahan-dalañe, ie nigoloboñen’Añahare?
til mannen som ei finn sin veg, som Gud set fast og stengjer inne?
24 Misolo ty fihinanako ty fiselekaiñako, vaho midoañe hoe rano ty fitoreoko.
Min sukk hev vorte daglegt brød, og klaga mi som vatnet strøymar.
25 Amy te mifetsak’ amako o mampangebahebak’ ahikoo, naho mivovo amako i ihembañakoy,
Meg råkar det eg ottast fyre; det som eg ræddast, hender meg.
26 tsy mierañeran-draho, tsy mipendreñe, tsy mitsiñe fa pok’eo ty hekoheko.
Snaudt fær eg fred, snaudt fær eg ro, snaudt lindring - so kjem uro att.»
