< Joba 27 >
1 Tinovo’ Iobe amy lañona’ey ty hoe:
Job nastavi svoju besjedu i reče:
2 Kanao veloñe t’i Andrianañahare, nitavañe ty zoko; naho i El-Sadai nampafaitse ty troko,
“Živoga mi Boga što mi pravdu krati i Svesilnog koji dušu mi zagorča:
3 ie mbe amako ty fiaiko, naho an-doak’ oroko ao ty kofòn’ Añahare,
sve dok duha moga bude još u meni, dok mi dah Božji u nosnicama bude,
4 le lia’e tsy hañoratse o soñikoo, vaho tsy hiñeoñeo famañahiañe ty lelako.
usne moje neće izustiti zloću niti će laž kakva doći na moj jezik.
5 Sondia’e te hiantofako ho to ty anahareo; ampara’ te hivetrake, tsy hapitsoko amako ty fahitiko.
Daleko od mene da vam dadem pravo, nedužnost svoju do zadnjeg daha branim.
6 Ho faharako ty havañonako vaho tsy havotsoko; leo raik’ amo androkoo tsy inje’ ty troko.
Pravde svoje ja se držim, ne puštam je; zbog mojih me dana srce korit' neće.
7 Ee te hanahake o tsereheñeo o malaiñe ahikoo, naho ho hambañe ami’ty tsivokatse ty mitroatse amako.
Neka mi dušmana kob opakog snađe, a mog protivnika udes bezbožnikov!
8 Ino ty fitamà’ ty tsy aman-Kake, t’ie naito, ie tsoahen’ Añahare ty fiai’e?
Čemu se nadati može kad vapije i kada uzdiže k Bogu dušu svoju?
9 Ho janjiñen’Añahare hao ty fikoia’e ie mivovo ama’e ty hankàñe?
Hoće li čuti Bog njegove krikove kada se na njega obori nevolja?
10 Hifalea’e hao t’i El-Sadai? Ho kanjie’e nainai’e hao t’i Andrianañahare?
Zar će se radovat' on u Svesilnome, zar će Boga svakog časa zazivati?
11 Hampandrendreheko anahareo ty fitàn’ Añahare; tsy eo ty hapoko ty amy El-Sadai.
Ali Božju ruku ja ću vam pokazat' i neću vam sakrit namjere Svesilnog.
12 Toe fonga nahaisake nahareo, akore arè t’ie mitsingevongevo?
Eto, sve ste sami mogli to vidjeti, što se onda u ispraznosti gubite?”
13 Intoy ty toly tsaharen’ Añahare amo tsereheñeo, ty lova azotso’ i El-Sadai amo mampangebahebakeo;
“Ovu sudbu Bog dosuđuje opakom, ovo baštini silnik od Svemogućeg.
14 Ndra firefire o ana’eo le ho amy fibaray avao; le lia’e tsy ho enen-kaneñe o tarira’eo.
Ima li sinova mnogo, mač ih čeka, a porod mu neće imat' dosta kruha.
15 Halente’ ty kiria o sehanga’eo, le tsy hahafandala o ramavoi’iareoo.
Smrt će sahranit' preživjele njegove i udovice ih oplakivat neće.
16 Ndra te ampitoabore’e hoe deboke ty volafoty, naho avotri’e hoe lietse o saroñeo—
Ako i srebra k'o praha nagomila, ako i nakupi haljina k'o blata,
17 ndra te ihentseña’e, ho sikina’ o vantañeo, vaho hifanjarà’ o malio-tahiñeo i volafotiy.
nek' ih skuplja, odjenut će ih pravednik, ljudi će nedužni podijeliti srebro.
18 Tsene’e hoe fararotse ty akiba’e, hoe kibohotse faorem-pigaritse.
Od paučine je kuću sagradio, kolibicu kakvu sebi diže čuvar:
19 Reketse vara t’ie màndre, fe tsy hamokatse ka; ie mañente, tsy eo.
bogat je legao, al' po posljednji put; kad oči otvori, ničeg više nema.
20 Imbotraha’ ty firevendreveñañe hoe sorotombake; itavaña’ ty tangololahy haleñe.
Usred bijela dana strava ga spopada, noću ga oluja zgrabi i odnese.
21 Ahela’ i tiok’ atiñanañey; le añe re; naviovio’ i tiobeiy amy toe’ey.
Istočni ga vjetar digne i odvuče, daleko ga baca od njegova mjesta.
22 Eka mihiririñe mb’ama’e le tsy apo’e; himanea’e ty hipoliotse am’pità’e.
Bez milosti njime vitla on posvuda, dok mu ovaj kuša umaći iz ruke.
23 Ho tehafam-pitàñe, ho kosasaheñe hiakatse i toe’ey.
Rukama plješću nad njegovom propašću i zvižde na njega kamo god došao.