Joba 23

1 Hoe ty natoi’ Iobe:

A odpowiadając Ijob rzekł:

2 Mafaitse ty toreoko henaneo, taña-miletraletra ty amy hatreontreoko.

Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

3 Ehe te napotako ty hahatreavako Aze, hiheovako mb’am-piambesa’e mb’eo.

Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

4 Halahako aolo’e eo ty amako, vaho hatsafeko veroke ty vavako.

Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

5 Ho azoko ty entañe havale’e ahy, vaho ho rendreko ty hitsara’e.

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

6 Hatreatré’e ami’ty hara’elahin-kaozara’e hao? Aiy, f’ie ho haoñe’e.

Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

7 Mete hilahatse ama’e ty vañoñe, hamotsorañe ahy nainai’e amy Mpizakakoy.

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

8 Hehe te mionjon-draho, f’ie tsy eo, midisa-voly, fa tsy isako,

Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

9 ie mitoloñ’an-kavia, tsy treako, ie mitolike mb’àn-kavana, tsy rendreko.

Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

10 Fe arofoana’e ty lala fombàko, ie fa nitsoeha’e le hiboake hoe volamena.

Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

11 Nahafitinoñe i lia’ey ty tomboko, nifaharako i lala’ey vaho tsy nitsile.

Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

12 Tsy nisitahako o nafèm-pivimbi’eo; nahajako o tsaram-palie’eo mandikoatse ty anjara rimako.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

13 F’ie tsy roe tsy telo, ia ty hampitolik’ aze? anoe’e iaby ze satrin’arofo’e.

Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

14 Ie ro mañeneke o atolots’ ahikoo: maro ty fanoe’e hoe Izay.

Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

15 Aa le hirevendreven-draho añ’atrefa’e eo; izaho mitsakore, le añeveñako.

Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

16 Ampianifan’ Añahare ty troko, ampangebahebae’ i El-Sadai,

Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

17 Toe tsy naitoañ’ añatrefa’ i ieñey iraho, naho nisaroña’e an-tareheko i fimoromoroñañey.

Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.