< Joba 23 >

1 Hoe ty natoi’ Iobe:
Respondens autem Iob, ait:
2 Mafaitse ty toreoko henaneo, taña-miletraletra ty amy hatreontreoko.
Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
3 Ehe te napotako ty hahatreavako Aze, hiheovako mb’am-piambesa’e mb’eo.
Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?
4 Halahako aolo’e eo ty amako, vaho hatsafeko veroke ty vavako.
Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus.
5 Ho azoko ty entañe havale’e ahy, vaho ho rendreko ty hitsara’e.
Ut sciam verba, quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
6 Hatreatré’e ami’ty hara’elahin-kaozara’e hao? Aiy, f’ie ho haoñe’e.
Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
7 Mete hilahatse ama’e ty vañoñe, hamotsorañe ahy nainai’e amy Mpizakakoy.
Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam iudicium meum.
8 Hehe te mionjon-draho, f’ie tsy eo, midisa-voly, fa tsy isako,
Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.
9 ie mitoloñ’an-kavia, tsy treako, ie mitolike mb’àn-kavana, tsy rendreko.
Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Fe arofoana’e ty lala fombàko, ie fa nitsoeha’e le hiboake hoe volamena.
Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:
11 Nahafitinoñe i lia’ey ty tomboko, nifaharako i lala’ey vaho tsy nitsile.
Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.
12 Tsy nisitahako o nafèm-pivimbi’eo; nahajako o tsaram-palie’eo mandikoatse ty anjara rimako.
A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.
13 F’ie tsy roe tsy telo, ia ty hampitolik’ aze? anoe’e iaby ze satrin’arofo’e.
Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Ie ro mañeneke o atolots’ ahikoo: maro ty fanoe’e hoe Izay.
Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
15 Aa le hirevendreven-draho añ’atrefa’e eo; izaho mitsakore, le añeveñako.
Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
16 Ampianifan’ Añahare ty troko, ampangebahebae’ i El-Sadai,
Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 Toe tsy naitoañ’ añatrefa’ i ieñey iraho, naho nisaroña’e an-tareheko i fimoromoroñañey.
Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.

< Joba 23 >