Joba 22
1 Le hoe ty natoi’ i Elifaze nte-Temane:
Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2 Mahasoa an’Andrianañahare hao t’indaty? mahafitoloñ’aze hao t’ie bey moko?
Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?
3 Mahafale i El-Sadai hao t’ie vantañe? aman-tambe’e hao te fonire’o tsy aman-kila o sata’oo?
Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?
4 Ty fañeveña’o ama’e hao ty añendaha’e azo hizaka’e?
Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?
5 Tsy mitoabotse hao o tahi’oo? Tsi-vatse o hakeo’oo!
Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.
6 Nangala’o tsoake ami’ty tsy vente’e i rahalahi’oy, vaho hinoli’o hiboridañe.
Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;
7 Tsy nanjotsoa’o rano ty taliñiereñe hinoma’e, vaho nitana’o amy salikoeñey ty mahakama.
Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;
8 Tompo’ ty tane toy ty fanalolahy; vaho mpioneñe ao ty aman-kasy.
Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;
9 Nampolie’o hara’e o vantotseo, vaho navitso’o ty taña’ o bode-raeo.
Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.
10 Toly t’ie arikoboñem-pandrike, naho itsoborean-ka’endrahañe;
Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.
11 an-kamoromoroñañe tsy hahaisaha’o, vaho mandipots’azo ty rano bey.
Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?
12 Tsy andindin-dikerañe ao hao t’i Andrianañahare? Isaho ka ty haabo’ o vasiañeo, t’ie an-tiotiots’ eñe.
Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.
13 Hoe irehe: Ino ty arofoanan’ Añahare? hahafiranga o ieñe milodolodoo hao ty fizakà’e?
Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?
14 Mañibok’ aze o rahoñe mikopokeo tsy hahavazohoa’e, vaho an-kivoho’ i likerañey ty fidraidraita’e.
La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.
15 Horihe’o hao i lalañe haehae nilià’ ondaty tsereheñeoy?
Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,
16 O sinintoñe aolo’ ty andro’eo; ie sinaon-drano-vohitse o faha’eo,
Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,
17 ie nanao ty hoe aman’ Añahare: Ihankaño zahay; naho, Ino ty mete hanoa’ i El-Sadai?
Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?
18 Mbe natsafe’e hasoa avao ty anjomba’e. Fe lavits’ ahy ty famerea’ o tsivokatseo.
Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.
19 Oni’ o vañoñeo Izay, le fale, iankahafa’ o malioo añ’ inje,
La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:
20 [ami’ty hoe]: Toe naitoeñe o malaiñe anaio, niforototoe’ ty afo o vara’ iareoo.
Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.
21 Aa le mifampilongoa ama’e, hanintsiña’o, hitotsaha’ ty soa.
Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.
22 Ehe, rambeso am-palie’e ty Hake, vaho ahajao añ’arofo’o ao o tsara’eo.
Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.
23 Mimpolia amy El-Sadai le ho vaoen-drehe, ampisitaho lavitse i kiboho’oy ty tsy to.
Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.
24 Ahajao an-debok’ ao ty vara, ty volamena’ i Ofire amo vato an-torahañeo.
Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;
25 Le i El-Sadai ty ho vara’o, ie ty volafoty ki’e ama’o,
Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;
26 vaho hifalea’o t’i El-Sadai, le hampiandrae’o aman’ Añahare ty lahara’o.
Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;
27 Hihalaly ama’e irehe, le hijanjiña’e, ie havaha’o o nifantà’oo.
Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;
28 Hisafiry irehe, le ho tafetetse vaho hireandreañe amo lala’oo ty hazavàñe.
Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.
29 Naho eo ty areke, le hanoa’o ty hoe: tsiringèvotse! ty mirè-batañe ro haha.
Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.
30 Havotso’e hao ty tsy malio tahiñe, hañaha azo ty faliom-pità’o.
Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.
