Joba 21
1 Le hoe ty natoi’ Iobe:
Job progovori i reče:
2 Tsatsiho o entakoo; ehe t’ie ro hamere anahareo.
“Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
3 Iheveo hey hivolañe, ie fa nivolañe, le mañinjea.
Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
4 Aa naho izaho, ondaty hao ty itoreovako? Ino ty tsy hahatsimboetse ahy?
Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
5 Isaho iraho vaho ilatsao: akapefo am-pitàñe ty falie.
Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
6 Ie mahatiahy iraho, le embetse; fitititihañe ty mangazoñe ty vatako.
pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
7 Akore te mbe veloñe o tsereheñeo, miha-bey, vaho mitombo an-kaozarañe?
Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
8 Mitrao-pimoneñe am’iareo, am-pahaisaha’ iareo o ana’eo, añatrefam-pihaino’ iareo o tarira’eo.
Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
9 Soa-aro tsy an-kahembañañe o akiba’eo; tsy am’ iereo ty kobain’Añahare.
Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
10 Mitongoñe o añombelahi’eo fa tsy milesa; miterake o añombe vave’eo fa tsy mandoly.
Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
11 Ampidadà’ iereo hoe lia raike o ana’eo; mitrekatreka o keleia’eo.
K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
12 Kantsáñe naho marovany ty arahe’ iareo takasy, vaho mifale ami’ty feon-tsoly.
Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
13 Gadoñe’ iereo am-pibodobodoañe o andro’eo vaho mizotso mb’an-kibory ao am-pierañerañañe. (Sheol h7585)
Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno. (Sheol h7585)
14 Ie nanao ty hoe aman’ Añahare: Adono zahay! Tsy fañiria’ay ty hahafohiñe o sata’oo.
A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
15 Ia ze o El-Sadai zao, hitoroña’ay? Ino ty ho tombo’e ho anay te ihalalia’ay?
TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
16 Heheke, tsy am-pità’ iareo ty hasoa, lavits’ahy ty famerea’ o lo-tserekeo.
Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
17 Im-pire hao te akipeke ty failo’ o tsivokatseo? Im-pire t’ie ivovoa’ ty hankàñe? Ie anjarà’e ty tivontivoñe ty amy haviñera’ey.
Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
18 Boka-maike miatre-tioke iereo, hoe kafo’e aboelen-tio-bey?
Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
19 [Hoe nahareo: ] Ahajan’ Añahare ho amo ana’eo o tahi’eo. Ehe te hañondroke ama’e t’i Andrianañahare, hahafohina’e.
Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
20 Apoho ho oni-pihaino’e ty firotsaha’e, hitohofa’e ty haviñera’ i El-Sadai.
Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
21 Haoñe’e hao i hasavereña’e hanonjohy azey, apota’e hao te voaiake o vola’eo?
TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
22 Ia ty hañoke hilala aman’Añahare kanao Ie ro mizaka o an-dikerañeo?
Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
23 Mihomak’ ami’ty haañoña’e ty raike, ie miaiñañoleñañe am-panintsiñañe.
Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
24 Pea ronono o korobo’eo, lendeñe o betron-taola’eo.
bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
25 Mivetrake ka ty aman-kafairan-troke, le lia’e tsy nitsopeke raha mafiry.
A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
26 Songa mandre andebok’ ao, sindre saroñan-oletse.
Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
27 Eka, fantako ty fikitroha’ areo, ty fikililia’ areo hañaraty ahy.
O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
28 Fa hoe nahareo: Aia ty anjomba’ i roandriañey? Aia ty kivoho, ty fimoneña’ o lo-tserekeo?
Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
29 Mboe tsy nañontanea’ areo hao o mpañaveloo, tsy apota’ areo hao o talili’ iareoo?
Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
30 te arovañe ho an-tsan-kankàñe i tsereheñey, ho kozozoteñe mb’eo añ’androm-piforoforoañe.
'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
31 Ia ty hiatreatre aze ty amo lala’eo, ia ty hañondrok’ ama’e o nanoe’eo?
Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
32 Ie takoneñe mb’an-kibory mb’eo, vaho ambenañe i lona’ey.
A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
33 Mamy ama’e o vongan-tane am-bavataneo; vaho fonga hañorik’ aze ondatio, ie mitozantozañe ka ty niaolo.
Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
34 Aia arè ty añohòa’ areo amañ’entan-kòake, le o hatoi’ areoo, manao hakalitahañe avao.
O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
