< Joba 20 >
1 Aa le hoe ty natoi’ i Tsofare nte-Naamate:
Entonces Zofar el naamatita respondió y dijo:
2 Mañetsek’ ahy hanao o fitsakoreakoo, naho tokoen-draha ty am-pisafoañ’ ao.
“¡Me veo obligado a responder porque estoy muy molesto!
3 Fa tsinanoko i endake fañinjeañ’ ahiy, fe manoiñe ahy ty arofo tsy takam-pahilàlako.
¡Lo que te oigo decir me ofende, pero sé cómo responderte!
4 Tsy fohi’o hao boake haehae zay, hirik ami’ty nampipohañe ondaty an-tane atoy?
“¿No sabes que desde la antigüedad, desde que los seres humanos fueron puestos en esta tierra,
5 T’ie anianik’ avao ty hafalea’ o tsereheñeo, mihelañe ty firebeha’ ty tsy aman-Kàke.
el triunfo de los malvados no dura mucho tiempo, y que los que rechazan a Dios sólo son felices por poco tiempo?
6 Ndra te mitakatse andikerañe eñe ty fitoabora’e, naho mioza rahoñe i añambone’ey,
Aunque sean tan altos que lleguen a los cielos, aunque sus cabezas toquen las nubes,
7 mbe hihomake manahake o fiamonto’eo kitro-katroke; hanao ty hoe o mpahatrea’ azeo: Aia re?
se desvanecerán para siempre como sus propios excrementos. Las personas que los conocían
8 Himosaoñe hoe nofy re, tsy ho isake ka, hasiotse hoe aroñaron-kaleñe.
se desvanecerán como un sueño, para no ser encontrados nunca, huyendo como una visión de la noche.
9 Tsy ho isa’ ty fihaino nahaoniñe aze; tsy hahatrea aze ka i akiba’ey.
Los que una vez los vieron no los verán más; sus familias no volverán a poner los ojos en ellos.
10 Mipay tretre amo rarakeo o ana’eo; le soloem-pità’e o vara’eo.
Sus hijos tendrán que pagar a los pobres y tendrán que devolver sus riquezas.
11 Lifotse ty havitrihan-katora’e o taola’eo, fe hitrao fidok’ ama’e an-debok’ ao.
Aunque los malvados tengan cuerpos jóvenes y fuertes, morirán y serán enterrados.
12 Ndra te mamy am-palie’e ao ty halò-tsere’e vaho aeta’e ambane famele’e ao,
“Aunque el mal sabe dulce en sus bocas y lo esconden bajo sus lenguas,
13 ndra te tea’e, tsy foe’e, tambozore’e am-palie’e ao,
no lo dejan ir sino que lo mantienen en sus bocas,
14 le hiova hafaitse am-pisafoa’e ao o mahakama’eo; hoe vorehe’ o mereñeo ty ao.
y en sus estómagos se vuelve amargo, volviéndose como veneno de serpiente dentro de ellos.
15 Agedra’e o varao fe haloa’e; ampañiliñan’ Añahare boak’ am-pisafoa’e ao.
Se tragan las riquezas y las vuelven a vomitar; Dios las expulsa de sus estómagos.
16 Sihe’e ty vorem-pañàneñe; avetra’ ty fitsipom-pandrefeala.
Aspiran veneno de serpiente; la mordedura de la víbora los matará.
17 Tsy ho sambae’e o torahañeo, o saka midoandoan-tantele naho hendron-drononoo.
No vivirán para disfrutar de los arroyos, de los ríos de leche y miel.
18 Havaha’e i nifanehafa’ey, fa tsy hatele’e; i vara niazo’e an-takinakey tsy hahafale aze,
Tendrán que devolver lo que han ganado y no tendrán ningún beneficio; no disfrutarán de ninguna de sus ganancias.
19 Amy te finorekeke’e o rarakeo vaho nado’e ho poie’e; nitavane’e ty anjomba tsy rinanji’e.
Porque han oprimido y han abandonado a los pobres; se han apoderado de casas que no construyeron.
20 Ty amy tsy fipendreñañe an-tro’e ao, tsy apo’ i fihaña’e te eo ty himolaotse ama’e.
Porque su codicia nunca fue satisfecha, no queda nada que les guste y que no hayan consumido.
21 Po-draha sisa hagodrañe; toly ndra hihelañe añe ty firaorao’e.
Nada escapa a sus voraces apetitos, por lo que su felicidad no dura mucho.
22 Ami’ty haliforan-kavokara’e ty hanjoa’e fanjirañe; fonga atreatre’e ze fità’ o misotrio.
“Incluso cuando los malvados tienen todo lo que desean, se enfrentan a problemas; toda clase de miseria caerá sobre ellos.
23 Ie boboke ty fisafoa’e le hafetsa’e ama’e ty fiforoforoan-kaviñera’e, hakojojoa’e ama’e t’ie mihinañe.
Mientras están ocupados llenando sus estómagos, la hostilidad de Dios arderá contra ellos, y caerá como lluvia sobre ellos.
24 Ndra te hivoratsaha’e ty fialiam-bý, hampitrofak’ aze ty fale torisìke.
Mientras huyen para escapar de un arma de hierro, una flecha de bronce los alcanzará.
25 Sitoneñe, le miakatse an-dambosi’e, i masioñe milimolimotsey boak’ añ’afero’e ao; vaho vovoem-pirevendreveñañe.
La flecha sale de su vesícula biliar, brillando con sangre. Están absolutamente aterrorizados.
26 Fimoromoroñañe ty vandroñeñe ho amo vara’eo. Afo tsy rarafeñe ty hamorototo aze vaho hangotomomoke ty honka’e añ’akiba’e ao.
Todo lo que valoran desaparecerá en la oscuridad; el fuego divino los destruirá; todo lo que les queda se convertirá en humo.
27 Ho borahe’ o likerañeo o hakeo’eo; hitroatse hiatreatrea’ ty tane toy.
Los cielos revelarán lo que han hecho mal; la tierra se levantará contra ellos.
28 Ho kopaheñe ty vokatse an-kivoho’e ao, ie hasoik’ añe amy andron-kaviñera’ey.
Todos sus bienes serán sacados de sus casas; serán arrastrados en el día del juicio de Dios.
29 Izay ty toly havalen’ Añahare amy lo-tserekey, ty ampandovaen’ Añahare aze.
Esta es la parte que los impíos reciben de Dios, la herencia que Dios dice que deben tener”.